M.
VOOR ONZE
BIBIT
Tante Mieke
Beste Bibits,
Jullie weten toch allemaal wel wat een fabel
is, niet? Het zijn hele wijze verhalen waar de
dieren een grote rol in spelen en waar je goed
over moet nadenken zodat je de wijsheid in
die verhalen kunt ontdekken.
Nu hebben wij hier een boek met Perzische
fabels en we dachten dat jullie het leuk zou
den vinden als we er zo nu en dan eens een
navertellen.
We beginnen dan maar nu meteen met:
DE KONING EN ZIJN VERTELLER
Toen de oude koning was gestorven werd
zijn zoon de heerser over het land. Hij riep
het hele hof bijeen en vroeg aan iedere
hoveling, een voor een, op welke manier
zij hun diensten verleenden.
„Ik ben uw raadgever", antwoordde de een.
,,lk ben uw generaal", zei een ander.
„Ik ben uw kamerheer", zei een derde.
„Ik ben uw voornaamste bediende", zei de
vierde.
„Ik ben uw jager", zei de vijfde.
„Ik ben uw livreiknecht", zei de zesde.
„Ik zing liederen voor U", zei de zevende.
„En wat doe jij?" vroeg de koning een oude
man die een beetje apart stond en die niets
zei.
„Ik vertel verhalen", antwoordde de oude
man.
De jonge koning fronste zijn wenkbrouwen.
„Denk je dat ik nog een kind ben?" zei hij
geprikkeld. „Ik heb geen verhaaltjes-ver
teller nodig."
„Precies ditzelfde zei Koning Dabzhelim
eens tegen de wijze Bidpai, en hij liet hem
zelfs in de kerker werpen omdat hij fabels
vertelde", zei de oude man. „Doch spoedig
riep hij de wijze Bidpai terug, omdat hij
begreep dat hij handelde als de blinde man
in de fabel."
„In welke fabel?", vroeg de jonge koning.
De oude man boog en begon zijn verhaal:
DE BLINDE MAN EN DE SLANG
Een blinde en een ziende man zwierven
eens samen door de woestijn. Op een
morgen werd de blinde het eerste wakker en
hij reikte naar zijn stok. Inplaats van zijn
stok kreeg hij echter een slang te pakken
die daar lag, half bevroren van de kou.
De blinde man was erg blij. „Mijn stok is
weggeraakt, maar de hemel heeft mij een
betere gezonden." En met de stok in zijn
hand maakte hij zijn vriend wakker.
De ziende man wreef zijn ogen uit en riep
verschrikt: „Wat heb je daar in je hand
broeder?"
De blinde antwoordde: „Een nieuwe stok,
broeder."
De ziende riep uit: „Dat is geen stok, maar
een giftige slang! Gooi hem gauw weg,
of hij zal je bijten!"
Maar de blinde wilde hem niet geloven. „Ik
hoor de jaloersheid in je woorden door
klinken broeder. Jij zou wel graag mijn stok
willen hebben, en daarom zeg je maar dat
het een giftige slang is. Maar ik geloof je
niet!"
En met de slang in zijn hand vervolgde de
biinde man zijn weg.
Intussen was de zon boven de horizon ge
rezen en de zonnestralen verdreven de
nachtkou. De slang kwam tot leven, kron
kelde zich om de arm van de blinde, en
voordat hij deze van zich af kon schudden
werd hij gebeten.
Zo is de mens aan leugens gewend
Dat hij deze niet van waarheid onderkent.
Toen de oude man zijn verhaal geëindigd
had, dacht de jonge koning een ogenblik
na, en zei: „Dit is inderdaad een leerrijk
verhaal. Een koning echter, is niet blind en
ziet de wereld met zijn eigen ogen."
„Dit is waar, machtige koning", antwoordde
de oude man, „maar hij ziet die wereld
zoals de valk die ziet die in de fabel wordt
genoemd."
„In welke fabel?" vroeg de koning.
De oude man boog en begon zijn verhaal:
Maar dat vertellen wij een volgende keer.
Lieve meisjes en jongens,
Hoe is het met jou en met jou en met ieder
een? Genieten jullie allen van je vakantie?
Alle schoolzorgen aan kant? Over naar een
volgende klas of geslaagd voor je toela-
tings- of eind-examen? Wel, in elk geval
allen gelukgewenst als dat zo is, en an
ders... sterkte om het opnieuw te doen het
volgende jaar. Zeg, wie schfijft er eens wat
ie allemaal in de vakantie gedaan heeft?
Tochten gemaakt? Of geknutseld of veel
gelezen? Andere spelletjes gedaan? Of
gekampeerd? Zijn er ook die gezeild heb
ben Of een andere sport? Kom, schuif eens
aan in onze Bibit schrijfhoek en vertel er
elk op je eigen manier over. Dat is toch
gezellig, en de anderen genieten dan met je
mee.
Ik kreeg laatst een briefje van een nieuw
Bibitje: Isa van der Dungen. Leuk, Isa, dat
je met ons mee gaat doen. Willen je broer
tje en zusje ook niet eens schrijven? Hoe
heten ze? En het kleinste broertje? Isa ver
telt dat ze pianoles heeft, en dat ze er ook
mooie cijfers voor gekregen heeft. Goed zo.
Alleen is het wel jammer, dat wij jou niet
horen kunnen in ons Tong-Tong hoekje!
Behalve piano spelen heeft Isa nog een
andere liefhebberij: ze spaart namelijk post
zegels, en ze vraagt of wij haar willen hel
pen sparen. Haar nichtje spaart ze ook en
als Isa nou postzegels ontvangt gaat zij ze
met haar nichtje delen. Wie helpen wil kan
dus postzegels sturen naar: Isa van der
Dungen, Hoogstraat 3, Berlicum (N.B.).
Allemaal bij voorbaat hartelijk dank namens
Isa. Hoe is het verder met onze andere
Bibits? Zeg Carla, Patricia en Liesbeth
Steur, jongens Benjamins, Ingrid en Piercje
van Schepdael, en de hele ratteplan, waar
blijven jullie nou? De zusjes Butteling uit
Suriname zijn op het ogenblik wel onze
trouwste schrijfsters. Dank voor al jullie
brieven en tekeningen, hoor! Is het niet fijn,
weer thuis te zijn? Gaan jullie nu helemaal
niet meer terug naar het internaat? Het zal
voor Nancy wel heerlijk zijn, om haar twee
zusjes weer alle dagen om zich heen te
hebben,, niet? Zeg, hebben jullie eigenlijk
ook huisdieren? Daar schrijf je eigenlijk niet
over. Geen honden of zo? Wij hadden eens
een kom met een stuk of dertig stekelbaars
jes. Toen heeft op een kwaaie dag onze
kleine zoon de visjes „gevoerd", hij heeft
er n.l. een hele boterham in gedrukt, en daar
konden ze echt niet tegen. Hij heeft heel
zielig gehuild, toen tenslotte ook het laatste
visje moest weggedaan worden. Ze stierven
natuurlijk de een na de ander, en hij had
het juist zo goed bedoeld. Maar ja, zo n
klein joggie weet niet beter. Ik heb ook
eens een verhaal gehoord van een volwas
sen mens, een juffrouw, die het ook goed
bedoelde met haar visjes, en die op een
koude winterdag bang was, dat haar bees
tjes het koud zouden hebben, en ze goot er
kokend water op. Ook zij was verbaasd
toen bleek, dat haar lieverdjes daar niet
tegen bestand waren.
En nu, beste, goeie, brave Bibits, zetten we
er voor deze keer weer een punt achter.
Allemaal veel genoegen en veel plezier, en
de allerbeste wensen voor het nieuwe
èchooljaar. Ook de groetjes aan je pappa's
en mamma's en allemaal een stevige hand
van jullie TANTE MIEKE
14
