MAAR... ÉCHT INDISCHE KRUIDEN!
I
VAN HIER EN'GUNDER
Singer selecteert beroemde „Obats" en brengt ze in handige, hygiënische tabletvorm!
TEMOE LA WAK. Verhoogt KOEMIS KOETJING
de galwerking. Zacht laxerend, (Remoekdjoeng) de bekende
bloedzuiverend. I urineafdrijvende kruiden.
20 tabl 1.40 100 tabl. 5.60 20 tabl 1.40 100 tabl 5.60
SINGER
SINGER'S INDISCHE ONT-
VETTINGSPILLEN heipen
prettig en -. veilig!
40 stuks 1.45 120 stuks 3.95
Verkrijgbaar bij apothe
kers en drogisten.
N.V.Singer Import, Arn-
hemseweg 16, Amersfoort
Tel. (03490) 15547.
(Vervolg van pag. 2)
koele beschikking over een goede vecht-
techniek om elke KingKong te weerstaan
en zelfs te verslaan. Maar helaas werd deze
inderdaad „noble art" van zelfverdediging
al gauw omlaaggehaald door sensatie en
goklustige massa's. In de moderne tijd zijn
het de money-makende matchmakers, de
hitsende sportschrijvers en het „publiek
dat bloed wil zien" die veel moois in de
bokssport onzichtbaar maken. Ik kan mij
indenken dat om die reden veel mensen
tegen de bokssport zijn. Men moet zich
voor geen enkele zaak door schreeuwers
van de wijs laten brengen. Juist dat zij
schreeuwen bewijst vaak dat zij weten
ergens groot ongelijk te hebben. Zolang er
nog wedstrijden zijn zoals onlangs tussen
Willy Pastrano en Harold Johnson (om het
wereldkampioenschap licht-zwaargewicht),
waarin een positief zwakkere bokser moe
dig tegen een mokerzwaaiende kolossus in
de ring durfde te komen, nooit zijn koel
verstand verloor, prachtig defensief bokste
en regelmatig intelligent in het offensief
kwam om verdiend te winnen, zolang weten
wij dat er mooie menselijke elementen in 't
boksen moeten zijn. Menselijk en eeuwig.
Het is Napoleon voor Areola en Wagram, 't
is Albuquerque met 16 schepen tegen de
verenigde Arabische vloten voor Diu, het is
het gevecht van zo menige hopeloze mino
riteit tegen de overmacht van majoriteiten.
Ik bekijk boksen altijd zoals de sport beke
ken moet worden: de kans voor de mindere
om de meerdere te verslaan. Niet weglopen.
Niet huilen. Niet schreeuwen. Wijk geen
duimbreed, sla toel
Nochtans is je conclusie dat de man die
niet bokst geen of weinig moed heeft, wat
al te ruim genomen. Er is ook vaak moed
voor nodig om niet te boksen of te vechten.
Wie met helder verstand zijn physieke en
geestelijke conditie vergelijkt met die van
een tegenstander en niet vecht of bokst om
dat hij inziet, dat „dat geen vechten meer
is", is in mijn ogen een sympathiek en
acceptabel mens. Boksers zijn dat zeer vaak.
Helaas wordt zoveel verknoeid alweer door
geldruikende matchmakers en promotors.
In het algemeen: discussieer niet te gauw
met elke anti-boks-schreeuwer of preker
(zoals een echte bokser nooit een straat
vechter is). Als je weet dat Iets goed is,
verdedig je inzicht kalm en onomwerpbaar.
Als je t.a.v. welke zaak niet goed weet,
onderzoek eerst. T. R.
HET BESTE
„Je hebt nu in drie werelddelen geleefd. Waar
denk je dat het leven het best is?"
Mevr. A. Korthuis
Ik geloof niet dat gesproken kan worden
van een leven dat waar dan ook het best IS.
Ik geloof dat je hoogstens spreken kan van
het ergens het best VINDEN. En dat wordt
bepaald door de individuele smaak en ge
aardheid. Vergeleken met vele delen van
Azië is het leven in Europa en de U.S. ze
ker in vele opzichten rijker en veiliger.
Maar ook dat is relatief als we alleen maar
denken aan de twee wereldoorlogen die we
net achter de rug hebben en aan de vele
gebondenheden die door een rijker en veili
ger leven zijn ontstaan. Over het algemeen
is (vind ik) alleen de materiële rijkdom hier
vooruitgegaan. We hebben hier veel meer
dan elders „alles wat ons hartje begeert",
maar toch komen we steeds net toe of net
niet toe; we hebben veel kopzorgen en onze
gezondheid en levensrust zijn zeker niet
gegroeid.
Er zit toch erg veel levensfilosofie in het
Spaanse spreekwoord: „Neem wat je wilt,
maar betaal!" Europa heeft voor zijn wel
vaart in de afgelopen eeuwen moeten beta
len met miljoenen mensenlevens in oorlo
gen en andere ellenden. Wij hebben moeten
betalen met geweldig harde arbeid, die
steeds gemechaniseerder en geestdodender
wordt. Onze som van verplichtingen is
enorm gegroeid en geeft zelfs veel mensen
het idee van slavernij: de ingewikkelde be
lastingen, de hele rissen van mag-niets en
moet-wels. We hebben elektriciteit, gas,
water, textiel bij de vleet, maar we moeten
ervoor betalen, betalen. Wel zijn we alle
maal welvarender geworden, onze moraal is
blijkbaar niet verbeterd, want we moeten
grote politie- en rechtsapparaten in stand
houden, waarvoor we moeten betalen. We
moeten onze huisdeuren nog steeds angst
vallig op de knip houden en niet ieder
meisje of ieder kind kan onbezorgd in elk
park op elk uur van de dag rondlopen. We
eten steeds meer uit blik en met confectie
en voor alles is weer hetzelfde liedje gebla
zen: hard betalen met hard werk.
Ik krijg ook brieven uit Indonesië van men
sen die leven onder voor ons ongelooflijke
toestanden, maar die levensmoed hebben
en levensvreugde. Waar IS het beste leven?
Ik weet het niet. Ik persoonlijk vind onze
moderne beschaving te rijk en te verkwis
tend. Met onze vuilnisbakken zouden we
miljoenen mensen kunnen voeden, kle
den en werk-materiaal verschaffen. Dit
besef doet mij leed. Het kan niet goed zijn.
Nog steeds verlang ik op de eerste plaats
naar het geven van hulp aan mensen met
tekorten en als die kans komt, dan zal ik
er „any day" gebruik van maken en de
beste copy voor Tong-Tong leveren in ja
ren! T. R.
21
