Brieven uit een Indianen reservaat (I) van E. van Voorihuizen (Vertaald uii het Engels) Schraal en dor is de bodem. Een verarmde bodem kan met zorgzaam onderhoud hersteld worden, een vernietigde bodem kan niet meer worden opgebouwd. Van Voorthuizen heeft nu de zorg voor dit alles. Na afgestudeerd te zijn aan de Landbouw school te Deventer, emigreerde ik naar de Verenigde Staten en voelde me al direct aangetrokken tot de prachtige verscheiden heid in de natuur, die wel het duidelijkst uitkomt in het Zuid-Westen. De uitgestrekte woestijngebieden met zo weinig regenval dat het een wonder is dat zelfs cactusplan ten kans zien er te groeien, bloeien en zich voort te planten, zijn omringd door hoge gebergten met besneeuwde toppen in de winter. Hier is water in overvloed en in de zomer bloeien er de bossen en krioelt het er van het wild. Hier te wonen en helpen de natuur te be schermen leek me een ideaal toe. Dus besloot ik een Soil Conservationist te wor den voor het Amerikaanse gouvernement. Wat is Soil Conservation of Bodem Be scherming? En welke rol speelt het gouver nement hierin? Bodem Bescherming is het beschermen van de grond tegen verspilling. Onze natuurlijke bronnen van welvaart om vatten o.m. aarde, water, bossen, grasvlak ten, vis en wilde dieren der natuur. Onze economische, sociale en algemene welvaart is in belangrijke mate afhankelijk van de wijze waarop wij deze natuurlijke wel vaartsbronnen beheren, want zij zijn her nieuwbaar. Dit in tegenstelling tot onze mi neralen; steenkool, ijzer, uranium, enz. Zijn deze bronnen opgebruikt, dan zijn zij voor goed verloren. Aarde: Menigeen aanvaardt het bestaan van aarde als iets vanzelfsprekends. Maar oude beschavingen in het Midden Oosten, Afrika en China hebben ondervonden dat zij bloei den zolang de bodem benut kon worden, maar zij gingen ten onder als deze bodem vernietigd raakte door overmatig gebruik en erosie. Een verarmde bodem kan met zorg zaam onderhoud hersteld worden; een ver nietigde bodem kan niet meer worden opge bouwd. Dit zorgzaam onderhoud" nu valt de Soil Conservations ten deel. Water: Regelmatig kan men ook in de we reldpers lezen van de enorme overstromin gen in de oostelijke staten van de U.S. Maar eigenlijk bestaan waterproblemen overal: het is er of te weinig of te veel, te vroeg of te laat. We moeten beseffen dat er eigenlijk altijd genoeg water is; alleen het is altijd „op weg". Na lucht is water onze belangrijkste bron, maar het moet met grote zorg beheerd worden. Grote plan nen zijn ontworpen of in uitvoering om de overvloed van water in het Oosten van de U.S. „over te hevelen" naar het waterarme Westen. Bossen: De betekenis van de bossen wordt over het algemeen erg onderschat. De bos sen leveren niet alleen hout en touristisch vermaak, maar zij zijn eigenlijk water reservoirs. Ze houden water en sneeuw vast en verzamelen het in kleine bosmeren, van waaruit allerlei bronnen en stroompjes wor den gevoed. Ook zijn bossen de natuurlijke leefterreinen voor onze vachtdragende wil de dieren. Vroeger werden bossen prak tisch automatisch uitgeroeid door settlers die bomen en dieren „aan de lopende band afmaakten". Nu zorgt het gouvernement er voor dat het planten van nieuwe bomen gelijke voet houdt met de houtaankap. Hier door houden wij onze water-reservoirs en wordt een natuurlijke bron van nieuw leven in stand gehouden. Gras: Voor veeteelt, water reservering en het wild zijn graslanden onmisbaar. Een groot deel van het water dat door Ameri- ka's rivieren stroomt, wordt opgeleverd door grasvlakten. Op zijn beurt heeft dit water grote betekenis voor de irrigatie, het opwekken van elektrische stroom en alge meen industriële en huishoudelijke doelein den. De conditie van deze grasvlakten be paalt de kwaliteit van het opgeleverde water en beïnvloedt de afvloeïng van water. Kale landen veroorzaken modderige rivieren. In het westen van de U.S. is veel grasland te zeer afgegraasd of op andere wijzen mis bruikt. In de laatste jaren zijn echter een miljoen acres grasland door het gouverne ment uitgezaaid, maar er zal nog veel meer moeten komen. Wild: Jagers en vissers geven jaarlijks meer dan 3 miljoen dollar uit voor hun sport. Miljoenen Amerikanen gaan elk jaar op jacht of uit vissen en dit aantal neemt per- centagegewijs sneller toe dan de bevol kingsaanwas. Aan de andere kant wordt het wild meer en meer verdrongen door stads uitbreiding, groei van industriegebieden, uitbaggeren van kustlijnen, verontreiniging van rivieren en het droogleggen van moe rassen. Het beschermen van de dieren der natuur is een ingewikkeld probleem gewor den. Meer dan ooit heeft het land behoefte aan geoefende conservationists om nieuwe wegen te bedenken hoe dit wildleven toch in stand te blijven houden terwijl de cultuur voortschrijdt. Zoals U ziet zit er veel meer in het woord Conservationist dan men wel denkt. De pio niers in America bouwden en oogstten naar hartelust, maar nu zijn er wetenschappe lijke methoden nodig om onze weelden te beschermen voor volgende generaties. Ik merkte al gauw dat ik om in aanmerking te komen voor een positie als Conservationist eerst een graad moest hebben van een Amerikaans college of een universiteit. Ik was zo gelukkig om de Utah State Univer sity behulpzaam te vinden om mijn diploma van Deventer gelijkstelling te verlenen en was in staat (mede dankzij mijn behulpzame vrouw) na een jaar eindstudie de universi teit te verlaten met een graad in agricultuur. Hiermee kon ik te werk gesteld worden bij het Bureau of Indian Affairs als een bodem- beschermkundige en mijn eerste aanstelling was bij het Reservaat der Navajo Indianen voor een periode van acht jaren. Maar ik geloof dat dat een verhaal op zichzelf is. Hoe vaart „De Man of de Vrouw uit Indië" in andere delen van de wereld? Hoe gek eigenlijk dat we vaak een heel ander leven leiden dan we ooit in onze jonge jaren in Indië hadden kunnen dromen en nu vinden we het zo „gewoon" dat we er nauwlijks over praten. De schrijver van deze brieven had toch nooit gedacht in zijn tijd als Bataviase schooljongen, dat hij eens nog schoolmeester zou zijn van Navajo Indianen? Wij hebben nu lezers en lezeressen zitten in Stockholm en Kaap stad, in Zuid-Amerika en Japan, in Achter Indië en Hawaii. Zouden ze af en toe wat voor Tong-Tong kunnen schrijven; liefst met foto's erbij? Ajo! (zoals Boeng Tong tegen zijn nauwe schoen zei) een brief geprobeerdWe kunnen onze eigen rubriek (Van Alle Landen ter Wereld" maken. Wie doet py mp.p

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1964 | | pagina 9