De Chinese filosoof Sun Tzu Wu
of: „Het gevaar van de Gele Draak
'Restant Tong Tong Kunstkalender 1965 slechts f 1.90
geïllustreerd door eppo doeve
Een sierraad voor uw huis
Het formaat is 56,5 x 34,5 cm, uitgevoerd
op stevig karton in 6 warme kleuren. Neer
te zetten als miniatuur kamerscherm (ook
de achterzijde is geïllustreerd in rood en
zwart) op bureau of schoorsteenmantel.
Gewoon ophangen aan de muur is natuur
lijk ook mogelijk. Alle maanden van het
jaar staan op één kant, er is dus meteen
overzicht.
THANS BIJ TONG TONG VERKRIJGBAAR DOOR
STORTING VAN f 1.90 OP GIRO 6685
5 ilS
Misschien is het wel interessant om naast de regelmatige artikelen die in Tong Tong
verschijnen over Chinese zeden en gewoonten, literatuur en filosofie, ook wat te schrijven
over andere Chinese wetenswaardigheden. Want het blijft toch moeilijk om naast Li Tai Po
en Confucius de Chinese atoombom te accepteren als een realiteit. Wordt de Europese
beschaving "opnieuw bedreigd door de Gele Draak"? Weike rol zou China kunnen spe
len in Z.O. Azië en hoe zou Indonesië daartegenover moeten staan?
Nu kunnen wij geen experts betalen die
over China zouden moeten schrijven. Ze
zouden verder ook moeilijk verstaanbaar
zijn, want een minimum aan historische ba
siskennis zou bij de lezers aanwezig moe
ten zijn en die is er niet. Laat ons dus pro
beren wat wijzer te worden binnen de be
perkte kennis van onze lezerskring. Ikzelf
heb gelukkig altijd veel belangstelling voor
China gehad. Zij die enkele jaren terug de
TV-uitzending zagen "Anders dan anderen"
herinneren zich misschien dat mijn geschie
denisleraar toen voor het voetlicht kwam
om o.m. te vertellen dat ik voor zijn vak
voor het hoofdacte-examen een 10 gekre
gen had. Mijn speciaalstudie: China. Op
datzelfde examen was ook mijn speciaal
studie voor aardrijkskunde: China. In 'Tjies'
staat een verhaal: "De Posteerjacht". waar
in ik o.m. vertel van een aantal "vendutie-
boeken". Een ervan heet "Chinese Politi
cal Philosophy" van William S. Potts. Met
dat boek heb ik de hele krijgsgevangen
schap rondgesjouwd en er wel wat uit op
gestoken. Dat was "toen froeher", maar
sindsdien ben ik mij blijven verdiepen in
allerlei studies over het oude en nieuwe
China.
Dit is de wijze waarop de doorsnee stu
derende Indischman zonder academisch on
derwijs maar vooruit moet komen in deze
onbegrijpelijke wereld. Daarom vertel ik het
En ik voeg eraan toe, dat ik juist daarom er
van bewust ben maar bitter weinig af te we
ten van enorme, ingewikkelde Chinese cul
tuurhistorie. Toch kan ook 'n leek met be
perkte kennis voldoende kijk krijgen op het
wereldgebeuren om althans voor zijn ge
wetensrust wat meer samenhang te zien.
Veel "momohs" verdwijnen en het volgen
van de grote gebeurtenissen in de wereid
wordt wat gemakkelijker. Ook verdwijnen
heel wat ongemotiveerde angsten (ook al
denkt de hele wereld anders), maar worden
ook heel wat "zekerheden" minder positief.
Laat ons een paar "eeuwige vraagtekens"
eens rustig onderzoeken:
Is de "Chinese Draak" WERKELIJK zo'n
gevaarlijke, krijgszuchtige natie?
Bij een wat langer studie van mythologie
en historie (oud en nieuw) vindt men het
volgende: Allereerst het beeld van de
Draak, in Europa is de draak een notoire
mensenverslinder en maagdenrover. Altijd
zo geweest (St. Joris, Siegfried). Wie dus
de Chinese draak westers beoordeelt, heeft
recht bevreesd te zijn. Maar wie Chinese
mythologie bestudeert, vindt dat de Chine
se Draak een benevolente figuur is, een
symbool voor levenskracht, de schenker
van leven, en van licht aan het universum.
Er zijn draken die onder de aarde leven,
maar er leven ook draken in de hemel. Als
hij "rot doet", neemt hij alleen maar ge
rechtvaardigde wraak. Hij is dus niet het
symbool van de Dood, maar van het Leven.
Misschien moeten we vele gebeurtenis
sen in het Oosten bekijken door een "Chi
nese bril" om een betrouwbaarder kijk op
de werkelijkheid te hebben.
Misschien is men nu geneigd om ongedul
dig uit te roepen dat sprookjes sprookjes
zijn, en de werkelijkheid werkelijkheid is.
En die hebben niets met elkaar te maken.
Wie echter een grondige studie maakt van
de sprookjes-symboliek, die zal het reëele
Europa terugvinden in vele Griekse mythen
en sagen, in Gargantua en Pantagruel, in
de sprookjes van Perrault en Grimm en
Andersen en zelfs in die Tante Knuf-sprook-
jes over kabouter Puntmuts en konijntje
Piepzak van de krant). (Europa op zijn
smalst). Die vindt de realiteit van het Mid
den-Oosten en van de hele mensheid zelfs
in de verhalen van Sheherezade...en China
in zijn mystiek en sprookjeswereld.
Soms schijnt de werkelijkheid tegenstrij
dig. Europa rilt nog als het denkt aan het
binnendringen van "de gele horden" over
de Oostgrens. Maar wie de historie rustig
bestudeert, weet dat dit de Hunnen en Bui
ten-Mongolen waren (Atilla, Djhinhis Khan),
waarvan de laatste ook China vanuit het
Noorden binnendrongen...en heel vreed
zaam door China werden "opgegeten". Niet
alle geelhuidige mensen met de bekende
"oogplooi" zijn Chinezen en we willen Chi
na leren kennen immers? Dan moeten we
eerlijker en zuiverder onderzoeken.
In de historie zal men ook geen Chinese
wereldveroveraars tegenkomen als Napole
on, Alexander, Hannibal, de Romeinse cae-
saren, de Iberische Conquistadores, geen
Saladin, geen Soeleiman en geen Tariq.
Terwijl schijnbaar alle andere volken ter
wereld aspiraties hebben gehad om de we
reld te veroveren, is China altijd tevreden
geweest met zijn statische positie van Rijk
van het Midden (een veelbetekende naam).
Wanneer buiten de grenzen werd geope
reerd, was het altijd in strafexpedities, die
waren uitgelokt. China heeft o.m. een straf
expeditie naar het rijk Singosari uitgerust
op het eind van de 13de eeuw, maar wie
zou het niet doen, die zijn gezantschap te
rug zou zien komen uit den vreemde met
afgesneden oren en neuzen?
Wie echter een aantal van die strafex
pedities- bestudeert, merkt dat China zich
na een paar mislukte expedities rustig te
rugtrok en nooit doorzette. Vergeldingsoor-
logen op basis van oog om oog, tand om
tand, kent de Chinese buitenlandse krijgs-
historie niet.
Ik kan me indenken, dat dit de doorsnee
lezer niet rustiger stemt, want wat niet was
kan nog komen. En wie de jongste historie
Lees verder pag. 8
i f
f a
7
