VAN HIER EN GUNDER
v
'Nieuws' uit Indonesië
Omdat de heer Tj. Robinson steeds veel
aandacht besteedt aan het beantwoorden van
voor deze rubriek bestemdeontvangen brieven
vertrouw ik dat het ondervolgende eveneens
niet aan zijn aandacht val ontgaan.
In TT no. 10 van november j.l. geeft ZEdl.
antivoord op een lange eerlijke soerat van een
solide Tong Tonger (initialen P.W.) Op de
eerste plaats ben ik het met deze P.W. vol
komen eens. Men smeert stroop op de mon
den van de Indonesische regeringspersonen
en inderdaad: "Waarom?"
Doch nu mijn overpeinzingen nopens de be
antwoording van die eerlijke brief.
A. Op de 10e regel van 1 schrijft onze geach
te hoofd-redacteur: "Ik voel mij op dit terrein
zo slecht thuis, dal ik het niet verantwoord
acht om er over te schrijven. Als ik in Indo
nesië ben, durf ik meer aan"
Het wil voorkomen dat de heer Tj. R. zijn
licht onder de korenmaat zet. juist door het
ontvangen van zeer veel, zij het vaak tegen
strijdige berichten kan een heldere geest als
van onze hoofd-redacteur, kaf van koren on
derscheiden; te meer nog omdat hij met de
Indonesiërs van hoog tot laag) als het ware
werd grootgebracht en hij DUS volkomen op
de hoogte is van de mentaliteit van deze men
sen (dus: van het volk in al zijn geledingen).
Nu kan men wel zeggen dat tussen "toen"
en "nu" vele jaren liggen, waarin veel is ver
anderd, doch "het volks-karakter"waaraan het
Indonesische intellect toch ook onderworpen
is, kan zich mogelijk door de eeuwen heen
wel wijzigen, doch m.i. althans) NIET in een
20-tal jaren. Hierover verder uit te wijden,
voert te ver.
B. onder 2. Met vele staten is het "donderen"
of donderen geweest en nochthans bestaan ze,
merkt Tj. R. op. "Donderen" zou geen be
wijs zijn van inferioroteit. Inderdaad is het zó;
als men de een of andere Staat met man en
macht laat donderen. En dan denk ik bv. aan
Zuid-Afika; doch anders wordt het als vele
staten, om welke redenen dan ook, de behulp
zame, financiële hand reiken met miljard en
guldens, hetzij als goedkope lening, hetzij als
"fonds perdu". Met Indonesia is zulks het ge
val; niettemin blijft het daar "donderen" ge
let althans op de EIGEN gepubliceerde in- en
uitvoercijfers. Wat doet Indonesia feitelijk om
zich in een overzichtelijk tijdsbestel te herstel
len, zoals vele gedonderdestaten met suc
ces hebben bewerkstelligd. Mijn gedachten
dwalen dan naar Israël, dat door zijn naburen
tot en met "gedonderd" wordt. Ondanks de
schuldloze overname van een goed bestuurd
geweest land (Min. Lieftink gaf 3 milJARD
gulden cadeau in spoorwegen, irrigatiewerken.
bouwwerken, wegen, havens, noem maar apl!)
waar welvaart heerste en niemand honger leed.
is het met Indonesia permanent gedonder, niet
tegenstaande de vruchtbaarheid van de bodem;
in zijn algemeenheid bezien. Instede van mil
joenen te hebben verdiend, heeft men er mil-
jerden -verspeeldja "verspild"U a ar aan ver
spild?? Aan oorlog om Nieuw Guinea, waar
mee men nu niets doet en ook niets .doen kan
Wat er mogelijk nog wordt gedaan, doen an
deren; nl. zending en missie. Aan oorlog met
Maleisië waar "men" moet afblijven. Wat
"men" dus niet moet doen en wat zeer veel
geld gekost heeft en nog veel geld kost, doet
men wèl en wat men wèl moest doen bv. hard
werken, laat men na te doen. Slechts door
hard werken en zuinig zijn kan een gezin, dus
ook een verzameling van gezinnen "Staat" ge
noemd, welvarend worden.
(Nederland, Duitsland. Japan, China, Israël).
Inderdaad: zuinig zijn en dan geen verre over
bodige, zeer kostbare vliegreizen naar over de
ganse Aarde, met een stoet van 10-tallen me
de-profiteurs. Als een volk respect opeist, a la
bonheur, doch dan moet toch ook worden ge
toond dat men dit respect waard is; op de
eerste plaats wel door zich te onthouden van
diefstal en op de tweede plaats door aange
gane financiële verplichtingen bona fide na te
komen.
Of is alles wal men daaromtrent in kranten
en andere schrifturen las en leest, leugen en
bedrog ten detrimente van die goed willende
en voortvarende Indonesische regering??
VoortvarendJa, met pief, paf, poef en in
filtraties in gebieden waar ze niets te ntaken
heeft.
C. Onder 3. Niemand vraagt aan Tj. R. waar
om hij in Tong Tong ook niet schrijft over
het vele goede dat in Indonesia ONTEGEN
ZEGGELIJK ook bestaat of in ontwikkeling
is. Als de heer Tj. R. mij slechts één feit zou
willen -kunnen is volgens Tj. R. wèl mogelijk-
noetnen dat de Indonesische regering EIGE
NER initiatief, ten bate van het Indonesische
volk, tot stand heeft gebracht of mee bezig
is tot stand te brengen, dat niet voortspruit
als vervolg op Nederlands initiatief van des
tijds, zowel op maatschappelijk als op chari
tatief terrein, met voorts in acht neming wat
met voortgezet Nederlands beleid of mede
werking (men denke aan "de West") in de
verstreken 15 jaar 1949-1964tot stand zou
zijn gekomen, dan leg ik mijn tegen de heer
Tj. R. opstandige hoofd, onmiddelijk in de
schoot.
Ten slotte: U zult een dezer dagen een giro
overschrijvinkje ontvangen t.b.v. de a.s. reis
van de heer J. Boon naar Indonesia.
Met vriendelijke groeten en meeste
Hoogachting Uw de.
(wg) A. J. van der Boon
1. Brieven als deze publiceert Tong Tong
bijzonder graag: ze zijn geschreven met
hoffelijkheid, grondigheid en openlijkheid.
Havenmeester van der Boon is een oude en
goede bekende van Indonesië en Indië, een
standvastig en actief abonnee van Tong
Tong.
2. Zijn gevoelens van verdriet en weerzin
t.a.v. veel beroerds en onbegrijpelijks in
Indonesië zijn integer. Die gevoelens wor
den door duizenden abonnees van Tong
Tong gedeeld. Ze zijn als de gevoelens van
een broer t.a.v. een "adik".. Dat betekent
dus: mijn veroordeling is geen verwerping.
Er is een voortdurend verlangen om op
nieuw een basis te vinden waarop toch
vriendschap en samenwerking op een ni
veau van mutuele begrippen van eer. ver
plichting en ambitie mogelijk zijn
ORANJEVREUGDE
Ons blad ging ter perse bij
het bekend maken van de ver
loving van H. K. H. Prinses
Margriet en Pieter van Vollen
hoven.
Maar een kort woordje moet
er tóch bij: dat vanzelfspre
kend elk Oranjegeluk ook ons
geluk is. En onze verwachtin
gen blijven hoog gespannen!
Werkelijke vrienden zijn niet blind voor el
kanders feilen.
3. V. d. Boon denkt nu dat Tong Tong hals
starrig blind wil blijven voor feilen in Indo
nesië, omdat ik ze immers nooit uitmeet in
Tong Tong. Ter wille van de eerlijkheid (die
als basis van elke goede critiek dient te
bestaan) inviteert hij me ook om daarnaast
de goede te noemen, die ontegenzeggelijk
ook zouden bestaan.
4. Van der Boon "misses the point" en ik
neem aan dat het mijn schuld is, dat ik niet
duidelijker ben. Het gaat niet om de uitge
breidheid of betrouwbaarheid van de
nieuwsberichtgeving die ik krijg, maar om
het nieuws dat ik niet krijg. Een bepaald
soort inzicht loopt vele toeschouwers voort
durend "door de vingers". Van der Boon
vergist zich deerlijk als hij zegt dat "de
Indonesiërs niet in 20 jaren kunnen veran
deren". Want in deze twintig jaren zult U
een verandering zien, waar U ontsteld van
staat, want die is immers al zeker zeventig
jaren "op weg". Wie kennis maakt met de
laatste telgen der Tirtawinata's, Tjondrone-
goro's en Djajadiningrats, met de "sekali
ambtenaar tetap ambtenaar", thans hande
laar; die WEET dat zich thans in Indonesië
een aantal veranderingen voltrekt in gewel
dig tempo.
Wij Hollanders hebben nooit revoluties ge
kend en begrijpen zelfs de Franse revolutie
niet, die in minder dan tien jaren het pa
troon der Franse maatschappij radicaal ver
anderde, die vat niet goed dat het inder
daad waar is wat vele Indonesiërs zeggen:
de revolutie IS NOG NIET VOORBIJ. Wij
kijken in de Indonesische metamorfose naar
de herkenbaarheden van de oude status en
baseren daarop onze verwachtingen, maar
wie ziet de nieuwe gedaante?
5. Het gaat er niet om of er op korte of
lange termijn een stabilisatie zal zijn van
binnenlandse toestanden, die voor ons aan
vaardbaar is of naar onze mening voor In
donesië. maar of niet Indonesië EN HEEL
Lees verder pag. 4
3
