VAN HIER EN GUNDER
Zelf reizen beter weten
Vervolg van pag. 3
AZIE een culturele en sociale omwenteling
doormaken, waardoor het samenlevingspa
troon zodanig gewijzigd wordt dat er voor
Europeanen geen plaats meer is (of op
zijn hoogst in een "Factorij- of Decima-po-
sitie"). Niet omdat Indonesië (of Azië) Eu
ropa haat, maar omdat een nieuwe orde van
onderlinge beinvloeding predominant zal
zijn.
Welke gigantische veranderingen staan te
wachten in de eeuwenoude religieën van
Boeddhisme en Islam? Welke radicale om
buiging zullen het communisme en demo
cratie in Azië doormaken? Begrijpt men wel
goed dat het tijdperk van de Pax Brittanica,
de Pax Neerlandia en zelfs de Pax Ameri
cana definitief voorbij is (of in een laatste
stadium van verdwijning)? Welk stempel zal
het nieuwe China op Azië (en de hele we
reld) drukken? Is het "wonder van de reis
van de Paus naar India (na bijkans twintig
eeuwen van seclusie) een "snoepreisje"?
Zal de uiteindelijke gezagsverhouding in
Viet Nam niet een definitiever stempel druk-
op de politieke en sociale ontwikkeling in
Indonesië dan een stabilisatie van de Indo
nesische munt in het Pound- of Dollar-
block?
We meesmuilen over het fiasco van Ame
rika in de Vietnam. Met al zijn wapens en
al zijn dollars. Zouden wij het in Indonesië
beter doen? Ja, van der Boon, het is oer-
gemakkelijk voor mij om alles wat U hoort
en wat ik hoor in Tong Tong te zetten. Zo
gemakkelijk, dat het werkelijk niet meer
hoeft. Dat verwacht NIEMAND van Tong
Tong. Van dit blad met zijn duizenden lezers
met Indonesische ervaring wordt verwacht
een groepering van goede en kwade zaken
op een zodanige wijze (rekening houdend
met bovenomschreven Aziatische verande
ringen), dat wij daaruit een advies kunnen
distilleren voor een betrouwbare koers.
Maar daarvoor weet althans ik per sé niet
genoeg. En zeker beweer ik niet, dat een
eventueel reisje naar Indonesië dat een-
twee-drie in orde maakt. Alleen ontstaat
dan misschien de kans, dat wij wat meer
weten om een betrouwbaarder oordeel te
vormen dan thans. Het is altijd de leus van
de Nederlandse uitzeilers geweest om eerst
zelf te zien en dan pas te denken en te
Hoewel sommige abonnees van Tong
Tong bezwaren maken tegen de regel-
matige melding van de stand van zaken
m.b.t. de gestorte gelden voor de reis
van Tjalie lijkt het ons om twee rede-
j nen toch wel wenselijk:
1 1. de storters willen graag weten "hoe
ver we nu zijn" (en zij hebben er ook
1 recht op om dat te weten)
2. onder de niet-storters zijn er ver-
I scheidene, die het van plan waren, maar
1 steeds vergeten waren het te doen en
I dus een kleine herinnering nodig had-
I den, terwijl er ook mensen zijn die van
de gedachte uitgaan: "ik stort pas wan-
1 neer er zoveel binnen is, dat er een
I redelijke kans is, dat de reis kan door-
mihum
doen.
Er wordt door Indonesiërs van ons meer
verwacht dan een opsomming van wat er
allemaal fout is. Inzicht; begrip. Ga b.v. een
paar avonden eens gezellig zitten broeden
over de vraag of wij in Indonesië het voe
dingsprobleem moeten oplossen met de mo
derne westerse landbouwmechanisatie. O-
kay. Maak dan een onkostenberekning en
een scholingsontwerp. Goed. En pieker dan
hoe we de millioenen tani's aan de gang
houden en hoe we dessagemeenschap gaan
herorganiseren. Hieraan knopen we dan
vast een denkuurtje over het aanpassen
van de grote cultures en de industrie. Zui
nigheid is niet alleen een kwestie van om
zeep brengen van paradepaardjes!
Het is mij opgevallen dat ik weinig of
geen critiek krijg uit kringen van het voor
malige BB Corps, al mogen zij het op di
verse punten niet eens zijn met mijn redac
tie-techniek. Zij die eerst jaren lang een
studie maakten van land en volk en daarna
veel meer jaren dieper in de Indonesische
samenleving doordrongen dan welke andere
Europeaan ook, begrijpen hoe diep de om
wentelingen in Indonesië gaan. En dat onze
koloniale tradities veel meer van ons vra
gen dan aandekaakstellerijen sadja. Hoe
eerlijk ook, hoe welgemeend ook. Gevoe
lens van verplichting stellen hogere eisen.
T.R.
P.S. Even nog gauw "C": het op enorm
veel bredere schaal gegeven onderwijs dat
aan een bijzonder groot aantal jongere in
tellectuelen de kans gegeven heeft om zich
op buitenlandse universiteiten te ontwikke
len, ongetwijfeld tot vroeger of later voor
deel van hun volk. Ik heb persoonlijk met
vele dezer jonge studenten kennisgemaakt,
hun integriteit en verantwoordelijkheidsge
voel aangevoeld. Dit is zeer belangrijke
winst.
"Door de regelmatige publicaties van wat er
voor Tjalie's reis binnenkomt - en van boe
weinigen - ontstaat bij vele niet-gevers een
onbehaaglijk gevoel van te kort te schieten. Al
worden geen namen genoemd, het feit blijft
toch bestaan dat circa 1 op de 10 man offert,
gaan". 1
Het is nimmer onze bedoeling met de
vermelding van het aantal storters en j
bedrag de suggestie te wekken dat niet- j
storters alleen maar onwillig en laks zijn.
Wij begrijpen heel goed, dat er verschil-
lende principiële redenen kunnen be-
staan, die het geven van een bijdrage
onmogelijk maken, wij respecteren die
natuurlijk.
U begrijpt dus onze bedoeling, wanneer
wij ook in dit nummer bekendmaken:
op 9 maart j.l. was f. 6625,47 gestort
door 1232 abonnees, die wij, mede na- j
mens Tjalie hartelijk danken voor hun
spontane bijdrage aan zijn reis naar In-
donesië.
iiiiiiiiiiniiinniiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiniiiiiwiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiinniiiiniiiiiiiiiiiiiiiiNiin
"dus" het merendeel "blijft in gebreke"Ik
geloof dat dit de trouw van deze 9 man in
discrediet brengt en ik meen namens hen te
MOETEN spreken, als ik hierbij verklaar dat
ik voor deze reis niet bijdraag omdat ik er
het nut niet van inzie. Wij worden door de
Nederlandse en Europese pers ampel en des
kundig voorgelicht"J. C. C. Berg
1. Voor deze brief zijn we zeer dankbaar
want zij neemt inderdaad een vervelend
gevoel van "spanning" weg. Het is inder
daad ALTIJD en OVERAL verkeerd om geld
uit te geven voor zaken waarvan men het
nut niet inziet. De niet-gevers blijven mij
en Tong Tong er even dierbaar om. MOCHT
er een gevoel van teleurstelling zijn, dat
er verhoudingsgewijs weinig binnengeko
men is, dan is dit GEEN teleurstelling over
onwil, maar zuiver en alleen teleurstelling
omdat daardoor moeilijker bereikbaar wordt
wat IK belangrijk acht. En Tjalie's IK is per
sé niet superieur aan welke IK ook van on
ze lezerskring.
2. Om althans mijn positie nog eens duide
lijk te maken, kort en "subjectief" dit: "Ik
vertrouw de Europese voorlichting omtrent
Indonesië en Azië niet". Ik benadruk nog-
eens: dit wantrouwen kan misplaatst zijn
(dus men moet niet voorbarig kwaad wor
den), maar zo lang ik dit geloof (deze over
tuiging) heb, handel ik dienovereenkomstig.
3. Ik beschuldig de Europese pers niet van
kwade trouw. Ik vind echter dat de Euro
pese pers a. te rationeel oordeelt, (Hatta
sprak van "juridisch"), b. te weinig besef
heeft van tijd en van discretie, c. zich te
vaak laat leiden door "de wens is de vader
van de gedachte". Ik benader Azië op een
heel andere wijze en zeg niet dat ik bij
voorbaat altijd gelijk heb, maar wel dat ik
liever vertrouw op mijn Indisch oordeel dan
op het Europese. Geen arrogantie; geen
patronisatie; geen omlaaghaling.
4 Ik persoonlijk vind dat de Europese pers
- ook waar zij te goeder trouw was en van
de nobelste intenties bezield - mij en de
Indische gemeenschap verkeerd heeft voor
gelicht in vele opzichten gedurende vele
jaren: het Indonesisch nationalisme heette
communisme te zijn; Japan was een onge
vaarlijke natie waarmee wel een-twee-drie
afgerekend zou worden; de politionele ac
ties waren gerechtvaardigd en doeltreffend;
het Nederlandse volk staat begrijpend te
genover de Indische groep; het behoud
van Nw. Guinea (later de onafhankelijkheid
van Nw. Guinea) was een logische zaak
waar "uiteraard" eeuwig voor opgekomen
zou worden; Soekarno en Indonesië waren
absoluut en logisch voorgoed van de baan;
China is een blunderend, stuntelig volk, de
ondergang nabijen nog veel meer.
Het kan zijn dat door de bank Europese
volken er wel bij zijn blijven varen, maar
naar mijn mening zijn velen van de Indische
groep te vaak de dupe geworden van ver
keerde hoop en verkeerde overtuiging. Ik
weiger doodeenvoudig alles verder voet
stoots aan te nemen. Of wij zijn dit blad
met zijn eigen opinie ten volle waard (en
dan onderzoeken we alles zelf) óf we zijn
after all toch goedgelovige napraters en
dan heeft Tong Tong ook geen bestaans
recht. Dus gaat één van ons. Bij gebrek
aan anderen gaat Tjalie. Men brengt geen
geld bij elkaar voor mijnheer (of Si) Tjalie,
maar voor Tong Tong! T.R.
^liniNIllllllilllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIllllilllllllllllllllllllllINNIIilllllllllllllllllllllllllllllllllilll'lllllllliNIIIIIII'llllllllllllllllilllllllilllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMMIIIIII1'1™1
TJALIE'S REIS NAAR INDONESIË
4
