DIARIO ESPANOL (VI) MIRALMONTE - aanschouw de bergen! Dat hebben we onlangs gedaan, Gerda en ik, in gezelschap van een bevriend echtpaar uit Den Haag. Miralmonte (bergzicht) is een "finca", een landgoed, in het gebergte achter de wereldberoemde badplaats Torremolinos. Zes hectare groot, gelegen in het vruchtbare tuinbouwgebied van de Costa del Sol. Er staat nu nog maar één huis op: de verlaten boerderij van de voormalige eigenaar. In de toekomst zullen er vijftig huizen staan. Vijftig permanente bungalows in spaanse stijl. Ze zullen alle een "porche" hebben, een overdekte ingang met terras, twee slaapkamers, salon met eethoek, keuken en badkamer. De grotere woningen zijn voorts ontworpen met een patio. Iedere woning zal op eigen grond staan, ter grootte van 750 vierkante meter of meer. Een wegennet zal de percelen met elkaar verbinden, leder perceel komt te liggen aan minstens één ge-asfalteerde weg, 2,50 tot 5 meter breed. Langs de wegen zullen bomen worden geplant. Heggen van ligus ters of cypressen zullen de afscheiding tus sen de percelen aangeven. De grond is zeer vruchtbaar en leent zich voor de teelt van verschillende gewassen, zoals vijgen, amandelen, perziken, druiven en andere tropische en subtropische plan ten. Er staan hier ook nog heel wat sinaas appelbomen!" merkte ik op. - "Ook mandarijnen", antwoordde de heer Cleintuar. "We hebben er verleden jaar vijfduizend kilogram vruchten van geplukt, sinaasappelen en mandarijnen bij elkaar!" - Die bomen moeten dan gespaard wor den voor de toekomstige bewoners", vond ik. - 'Dat gebeurt ook", zei mijn gastheer, "op ieder perceel staan reeds een aantal jonge vruchtbomen". Hoe staat het met de watervoorzie ning?", vroeg ik. Cleintuar: "Uitstekend. We hebben hier wa ter genoeg. Er zijn twee bronnen, die ons ter beschikking staan. Een kan onmiddel lijk in werking worden gesteld. De andere kan worden benut, zodra er behoefte aan bestaat". - "Behalve een wegennet komt er dus ook een waterleiding voor het drink- en was water?" Ja, en tevens voor de bevloeiing van de grond, ten dienste van de tuinen met vrucht bomen, bloemen en sierplanten, zo men die wil telen". - "En verder?" - "Een electriciteitsnet, voor licht en kracht En aangezien men hier in Spanje, zoals u weet, voor het koken doorgaans butagas gebruikt, komt er ook een magazijn voor reserve-gastanks". Er is inderdaad aan alles gedacht. Ook aan het transport van en naar de grote centra aan de kust, in de eerste plaats de provincie-hoofdplaats Malaga. Men kan Miralmonte - evenals El Atabal een zuiver nederlands initiatief en in hoofdzaak bestemd voor Nederlanders, die zich op de Costa del Sol willen vestigen - nu reeds bereiken per autobus, als men zelf geen auto heeft. De "finca" ligt tussen twee belangrijke dor pen in dit uiterst vruchtbare gebied. Name lijk op 4 km van Alhaurin-el-Grande, met 13.000 en Coin met 21.000 inwoners. In Coin en in Alhaurin-el-Grande is een grote pasar (meecado), waar men alles kan ko pen wat voor de huishouding nodig is, groenten en vruchten in overvloed, maar ook vis en vlees. Tussen Coin en Malaga bestaat een vaste autobusverbinding, die langs Miralmonte voert. De frequentie is echter beperkt tot 4 5 keren .per dag. Daarom staat de aankoop van een eigen autobusje op het programma", verklaarde onze gids. "Willen de bewoners van Miral monte ook eens naar de mondaine toeris tencentra, als Torremolinos, Fuengirola, Marbella etc., dan kunnen zij daarvoor ge bruik maken van het busje". Wij stopten even het gesprek om rond te kijken. Miralmonte lag badend in de gou den gloed van de zon. Aan de blauwe hemel was geen wolkje te zien. Het was 4 maart, maar wat ons omgaf was de adem van de zomer. Van vlaggetjes voorziene piketpaaltjes ga ven de lijnen aan, waarlangs de wegen wa ren getraceerd. Een bulldozer was reeds aan het werk geweest en had een diep en breed spoor in het terrein achtergelaten. Onze gastheer wees er met voldoening naar: "Ik heb de machine voor een redelij ke prijs aan het werk kunnen krijgen, ver telde hij. "Vandaag is hij er niet, maar de volgende dagen gaat hij verder. Waar U dat spoor ziet liggen, was het nogal zacht als gevolg van de regens van de laatste dagen. Dit stuk van het terrein is van de vruchtbomen ontdaan en met tarwe be plant geweest". Hoever staat het nu met de verkoop van de vijftig percelen?" vroeg ik. - "Tien zijn er op het ogenblik reeds ver kocht, eigenlijk zonder dat er nog enige propaganda voor gemaakt is. Binnenkort gaan we met die propaganda beginnen. Een partijtje folders ligt ter perse". - "Wat kost nu een bungalow op Miral monte?" - "De prijzen liggen tussen de 16 en 28 duizend gulden per stuk". - "In- of exclusief de grond?" - "Inclusief", zei de heer Cleintuar. - "Gaat u hier zelf ook wonen?" Ja zeker", verklaarde hij, een trekje aan zijn pijp doende en met een tinteling van geluk en zelfvertrouwen in de ogen. Pein zend en strelend liet hij zijn blik over het landschap glijden. - "U is getrouwd en u heeft nog kleine kinderen, als ik me niet vergis". Cleintuar: "Ja zeker. U wilt zeker vragen, hoe het met de kinderen moet gaan? Wel, die gaan gewoon hier op school, d.w.z. in Coin. Het is maar vier km. hier vandaan, zoals u weet. Dat kunnen ze makkelijk fiet sen!" - "Op de spaanse school?" - "Ja, op de spaanse school. De spaanse scholen zijn goed. Later kunnen ze altijd nog zien, wat ze verder zullen doen". We namen afscheid en reden over een goed onderhouden asfaltweg - die de schoonste vergezichten biedt op het omrin gende landschap met mooie villa's temid den van grijsgroene olijven, oprijzend uit de rode aarde en op de achtergrond beur telings de bergen, de Middellandse Zee en de stad Malaga - de twintig km. terug naar de hoofdweg tussen Malaga en Torremo linos. Onze gids keek ons nog even na. Voorlopig nog een eenzame figuur op de zes hectaren grond, waarop straks de tweede nederland- se nederzetting op de Costa del Sol zal verrijzen. Drs. G. L. Cleintuar, afgestudeerd aan de Economische Hogeschool te Rotterdam, naar schatting zeer in het begin der der tiger jaren. Met zijn opleiding staat de we reld voor hem open. Maar hij heeft ge kozen voor dit harde werk: het op touw zetten en grondvesten van een nederlandse nederzetting op Spanjes Zon- nekust, omdat hij zich met zijn gezin hier gelukkig voelt in dit klimaat dat hem alles zins bevalt, fysiek en geestelijk. Een zoon van de zon - dacht ik, met een vage herinnering aan Jack London. WILLEM VAN DEN EVENAER. m i ft Ut 1_ P/S O NI T E Als U dacht dat dit Limburg was dan bent U er werkelijk helemaal naastl Dit is Zuid-Spanje. En wat U daar ziet aan "boerenkool" zijn in werkelijkheid vijgen, amandelen en andere subtropische planten, middenin het vruchtbare Costa del Sol, de Zonnekust. De driehoek land tussen die boomgaarden tot aan de weg tussen Coin en Alhaurin-el-Grande op de voor- grond is Miralmonte. 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1965 | | pagina 13