Grondige planwijziging repareerd. Hier is ook weer zo'n stukje aanpassingsvermogen: wegen slecht? Kan ker niet .Er valt weer een stuiver te ver dienen! Het is werkelijk ongelooflijk hoe weinig er gemopperd wordt en hoe men in elke nood weer een deugd weet te vinden. Zo waar is in Djakarta het beroep van schoen poetser ontstaan (net als in Mexico) en kan je op alle pasars wel een ventje aan treffen dat voor 50 Rp. je schoenen poetst. Met dit verschil alleen dat je hier in Indo nesia niet je schoenen aanhoudt tijdens het poetsen, maar de schoenpoetser trekt ze uit en gaat er een eindje verder gemakke lijk mee zitten, terwijl je zelf nogal onthutst met je blote tenen mag spelen. En daar lach je tenslotte ook weer om... Het spreekt ik zou haast zeggen vanzelf, dat er van mijn reisplanning in Indonesia zelf niet veel terecht is gekomen. Het plan was theorie: Indonesia was zó spon tane realiteit dat de planning erdoor on dersteboven geworpen werd. Dacht ik hoofdzakelijk aan het opzoeken van oude kontjo's, j,k werd geconfronteerd met nieuwe kontjo's, die niet wilden praten, maar dóen. Zij die het- betreuren dat ik diverse personen tenslotte toch niet ont moet heb, dfe ik hoopte op te zoeken, moeten het me werkelijk niet kwalijk ne men. Zelfs mijn reis naar Midden en Oost Java heb ik afgeschreven. Zij het na we kenlang wikken en wegen. Want inderdaad is Djakarta het nieuwe hart van Indonesia, veel meer dan Batavia de hoofdstad van Indië was. Hier zijn alle aspecten van het veranderende In donesia in alle stadia van progressie waar te nemen. Want de 2'/2 millioen zielen, die Djakarta rijker geworden is, komen letter lijk van alle hoeken van de archipel en nemen hier actief aan de gedaantewisse ling van de nieuwe staat deel. Hier zijn alle contacten te vinden, die Tong-Tong op korte termijn en later nodig heeft. En daar gaat het om. Ik ben hier niet namens U gekomen om een paar ge zellige reisverhaaltjes te schrijven „en dan al", maar om een binding te verze keren, waar Tong-Tong jaren lang nut van zal hebben. Er komt altijd weer een tijd van terugkomst en wijder oriëntering. Nu hebben wij aan Djakarta meer dan ge noeg. Tenslotte heeft Djakarta me over vallen. Was mijn lijst van personen, die ik opzoeken wilde, reeds veel te lang, hief maakte ik met letterlijk een bandjir van nieuwe vrienden kennis. Vaak zo interes sant, zo sympatiek en zo veelbelovend voor later, dat ik oude voornemens schie ten liet. Ik hoop er in latere verhalen nog over te schrijven. Maar nu: aan het werk met de nieuwe contacten I Kunnen wij naar Indonesia terug? Ongetwijfeld zullen velen mij deze vraag stellen en U moet niet teleurge steld zijn als mijn antwoord op deze vraag luidt: U weet hetniet en U KUNT het niet weten Ik geloof dat iedere terugganger een proeftijd van minstens drie maanden zal moe ten doormaken om het voor zichzelf zeker te weten. Laai mij U dit duidelijk maken met mijn eigen ervaringen: 1. U zult merken dat uw lichaam meer „vertotoksl" is, dan U beseft. Nu, na anderhalve maand in Indonesia en zelfs met een „voortraining" in heet California ben ik nog steeds driekwart van de dag „trampé" en dit is werke lijk hoogst onaangenaam. Ik geef toe da! het nu de kentering is en dus nor maal al onaangenaam heet. Ook Indo nesiërs transpireren vaak zwaar, maar ze hebben er schijnbaar veel minder last van dan ik. Wat zal uw body doen? 2. Ik kan nog steeds de muskieten moeilijk verdragen. Een warme nacht met muskieten kom je gewoon niet door. Andere mensen schijnen net als ik vroeger) de muskieten niet te voe len. Als ik bij kennissen logeer vraag ik altijd: „Zijn hier veel muskieten?" en dan is het antwoord altijd: „O nee, één of twee maar maar men schijnt met de vooroorlogse koers in de war te zijn, want ik heb zo'n idee dat er één of tweeduizend op me af komen 's nachts. Ik zal er aan moe ten wennen. U ook. 3Mijn maag heeft me geen last be zorgd. Ik heb letterlijk alles gegeten, ook van de laagste straat, en nergens last van gehad. Maar wat zal UW maag doen? 4. Na de gladde wegen en zalige trams in Holland of Amerika is het rijden op sommige binnenwegen in In donesia geen pretje. Hoe sterk zijn uw nieren en hoe spoedig zullen ze zich aanpassen? 5. U zult vele vormen van Europees uitgaansleven missen. Kunt U er bui ten en kunt U zich op andere wijze amuseren? Zonder TV, radio en tijd schriften b.v. Ik wel, maar U 6. U zult nog vele minder leuke er varingen hebben met het anti-kolonia- lisme al zal men tegenover U per soonlijk zonder één uitzondering hof felijk en begripsvol zijn). De kranten b.v. staan er elke dag vol van. En somstijds met niet zo intelligent ge trompet. Maar U moet dit kalmer be kijken als een indirecte aansporing voor de massa's om nieuw te denken. In .werkelijkheid zijn zowel de tijd van het kolonialisme als het anti-kolonia- lisme voorbij in Indonesia en is er al leen nog sprake van minder of meer snel vooruit komen. Maar hoe licht geraakt bent U of hoe wijs? 7. Het gaat er niet om wat U hier komt genieten, maar om wat U GEVEN KUNT, dat ESSENTIEEL nuttig is voor Indonesia. Weet u dat wel? Komt U straks niet met allerlei suggesties die volslagen fout zijn en waardoor U alleen maar een vervelen de bemoeial wordt? Kunt U zwijgen? Kunt U luisteren? 8. U zult minder hebben aan sys teemkennis, maar erg veel aan men senkennis. U zult minder waarde moe ten hechten aan verstandelijk oordelen en veel meer aan intuitief begrijpen. Kunt U dat wel? 9. Komt U om een oud leven op te diepen of om een nieuw leven te be ginnen? In het laatste geval zullen uw kansen op succes het grootst zijn. 10. Beoordeel zelf hoe gehecht U bent aan ..de vleespotten van Egypte" en bespaar U veel teleurstellingen. Maar als U zeker weet het nog steeds levende oude hart van Indonesia te vinden, dan zult U merken dat Indo nesia rijker en veelbelovender is dan U ooit gedacht had. lllllllllllllllüllliillllillilllllllillillllinilillll iiiiiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiinii I!r!!l!llllllll1illlllill]!lllil!lll!lll!l!ll!illi[l!l!i!|[![!ll[lii!l!!!lll!l!llll!ll!l!lll!l!lllll 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1965 | | pagina 11