OMDAT U WILT SMULLEN NAAR UW EIGEN SMAAK CaivéB Delft 100% PLANTEVET Uitmuntend voor bakken en braden voor bakken en braden en smullen! opoooooooooooooooooooooooooo HOEDEN SHOW o jSsmssemuL ^tBBBBÊÊËk WÊ o MmKSF 'tMa&ia o mOÊe o MSgfe». aal o BflSBul 119 o nik mIfe-"' «Mi o WÊk JaKSI o H JÉHSHBhMJ o HM* JH fSm o mÊm h Kv o Uééh; o WÊÈÈÈÊËÊ!i& ^Ér~ oooooooooooooooooooooooooooo O J. G. YSSEL DE SCHEPPER 8 Vervolg van vorige pag. gezocht worden wat er aan de hand was. Nu de grote bonzen, met al hun weten schap en ervaring, er niet achter konden komen, moest de fabriekselectriciën er maar eens aan te pas komen. "Hoe komt dat nu", zei de baas tot de electricien, "Dat moet jij toch kunnen ver klaren". De man, Duitser van geboorte, straalde van genoegen. "Jawohl, dat weet ik. Heb ich al lang ge- wust. Die heeft ja een kleine batterie mit die bobine von een auto da ergens ver stekt. Die bobine maakt hoogspannung en geeft een vonk wie die bougi von ene auto". Of Timo nu wilde of niet, hij moest zijn broek laten zakken, tot iedereen ervan over tuigd was dat er op de door de Duitser aangewezen plaats ook niets verborgen zat. Verslagen droop de electricien af; Timo trok met een triomfantelijke ruk z'n broek riem nog eens aan en verdween met een grijns op het gezicht weer naar de fabriek. Vooralsnog blééf hij bovennatuurlijk. Nog twee weken kon Timo de terreur voortzetten. Het begin van het einde kwam op de middag, dat de electricien op mij toekwam, mij bij de arm greep en mij ook zo'n schok gaf als Timo reeds twee maal had gedaan. "Ook gij, Brutus", zei ik. "Ja", zei hij. "Hoe, zei ik. Hij lachte me toe, beduidde me met de wijsvinger op de mond om nog te zwijgen, en verwijderde zich. Later op de dag zaten wij allen bij elkaar tijdens een korte werkpauze, Timo incluis, maar zonder electricien. Op den duur kwam de laatste dan toch eindelijk binnen. Doen de alsof hij een stoel zocht - de andere hingen reeds amechtig, inert door de mid dagwarmte, over de vele zitmeubelen - liep hij Timo's richting uit en legde als terloops zijn hand op Timo's blote arm. Het wonder gebeurde. Als door een adder gebeten veerde Timo uit zijn stoel, om dan schaap achtig te blijven staan grinniken toen hij zich slachtoffer wist van eigen kunnen. "Je weet het dus?" "Ja", zei de electricien. "Hoe?" "Ik heb je bespionneerd". "Jammer", was Timo's slotcommentaar, "Het was zo leuk. Welke andere derde machinist kan de eerste machinist, de fabricagechef en zelfs de baas een opdonder verkopen met als enig gevolg dat ze nog belangstel lend vragen hoe hij het doet?" Timo's geheim? Ach, zo eenvoudig! In de ruimte onder de verdampketels was het permanent heet. Onder de ketels hing de kleine condenspot van een voorverwarmer, die altijd een dunne straal stoom blies. Hield men de hand op de grens van stoom- straal en droge lucht, dan werd men van 1 tot 3 min. met statische electriciteit geladen, onder voorwaarde dat men geïsoleerd stond op rubberschoenen bijv. Raakte men dan iets (of iemand) aan, dat aarde had, dan werd men ontladen. Timo had dus altijd zelf ook een schok gekregen, maar dit nooit laten merken. J. W. Ie COMTE neemt U zéér zuivere ingrediënten. Bij bakken en braden, bijvoorbeeld, komt het er op aan, dat de smaak zich-zelf blijft. Daarom is juist Delfia zo ver trouwd: voor al Uw lievelingsschotels. Daarom is Delfia al zoveel jaren hèt bak- en braadvet voor Indisch en Chinees eten. U moet weten dat Delfia volstrekt plantaardig is, neutraal van smaak, en lichtverteer- baar. Ga Uw gang maar! Bakken, braden, smullen! O0 /<93. /27. O O O Hik, ff i "3BH O O op de PASAR MALAM tong tong q O geheel verzorgd door O o RiA DE KLYN V ZN O Meer bijzonderheden in ons volgend q O nummer. O DOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO o Firmant Alg. Ass. bedrijf „Argo" Assurantiën O Financieringen 0 Hypotheek- O O verzekeringen O Kantoor en woonhuis Corn, de Witt- O laan 83, Den Haag, Tel. 55 71 72 DOOOtXXXXXXXJOOOOOOOOOOOOOOOO 19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1965 | | pagina 19