mi i( ETEN?
Introductie
PASAR MALAM
tong tong
HOUTRUST
DEN HAAG
30 JUNI EN
1/2, 3 JULI 1965
o
o
DOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOiOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
O O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
iiW I 11 Dat is geen probleem!
Dat kunt U volop, want
er is weer van alles:
bami kwa, saté, loempia, gado-gado, goelé kambing,
bami goreng, petjel, nasi rames, soto en de meest on
denkbare hoeveelheid snoeperijen en overheerlijke dran
ken, en nog véél meer op de PASAR MALAM TONG
TONG
WINNEN?
Dat kunt U op diverse
manieren.
We hebben zoveel attracties waar U naar hartelust kunt
"spelen" dat U, als U geluk heeft, als een rijkaard kunt
thuiskomen van de PASAR MALAM TONG TONG
GELD?
Speelt toch geen rol!
Laat het heerlijk door
Uw vingers glijden.
Laat het maar lekker rollen. Geef het met handenvol
uit op de PASAR MALAM TONG TONG
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
DOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOJOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Na al de bijzondere nummers die Tong Tong in zijn achtjarig
bestaan heeft mogen uitgeven (Amerika-nummer, China-nummer,
vele Kerst-nummers, Kawat-nummer, Vrouwen-nummer, enz.
enz.), is het ons een bijzondere vreugde ook met een Indo-
nesia-nummer voor den dag te mogen komen.
"Maar is Tong Tong niet van de eerste dag van zijn bestaan
altijd gewijd geweest aan ons "Land van Herkomst zal
de lezer zich verbaasd afvragen. Zeker is dat zo. Maar dit
nummer - en alle copy over Indonesia in de komende num
mers - zal aandacht hebben voor het "Land van de Toekomst",
zoals we het helaas niet kennen omdat we al zo lang weg
zijn en het ontgroeid zijn, maar waarvoor we altijd een aparte
voorliefde zullen blijven behouden zolang we leven.
En waarvoor we als "Oud-gasten" méér begrip kunnen heb
ben dan voor welk ander land ook. Want met dit volk zij we
opgegroeid, met haar voedingsgewassen hebben wij ons ge
voed, haar geneesmiddelen hebben ons behoed, haar talen
hebben wij gesproken, haar muziek en wijd mozaiek van zeden
en gewoonten hebben de "background" gevormd voor ons
leven jaren en jaren lang.
Sociaal-cultureel beschouwd is elke Indischman nog steeds
"een stukje Indonesië" en om die reden zullen wij - ook waar
wij het Nieuwe Indonesië niet volgen kunnen of willen - het
in elk geval begrijpen. En voor hen die zich nog omschakelen
kunnen, sociaal, cultureel, economisch, zullen er in het nieuwe
Indonesië nieuwe schatten van avontuur en rijkdom liggen,
groter dan zij ooit gekend hebben.
Tussen U (lezer in Nederland en waar elders ter wereld
ook) en Indonesia staat Tjalie met zijn pen en zijn camera.
Een mens in vele opzichten gelijk aan U. In sommige opzich
ten met groter feilen en aan de andere kant met groter ta
lenten. Maar zeker met het enorme voordeel van met zijn
voeten te staan op de grond waar eens de uwe jaren lang
stonden of zwierven. Van de grote verantwoordelijkheid van
mijn nieuwe positie ten opzichte van U ben ik mij ten volste
bewust. Ik denk geen seconde: "Omdat ik hier in Indonesia
ben, weet ik het DUS beter dan UI" Integendeel, vaak prevel
ik, de Voorzienigheid leide mijn hand en opene mijn ogen.
Want met een goede Tong Tong kan een werk van toenadering,
begrip en samenwerking tussen twee volken tot stand gebracht
worden, veel meer eeuwen lang dan de achter ons liggende
eeuwen van contact: van Houtman's eerste rood-wit-blauw op
de rede van Bantam tot het traanomfloerste strijken van de
driekleur op het Paleis bij de overdracht. Eeuwen van wan
begrip en strijd en bitterheid, maar ook van onmeetbaar welzijn
naar twee kanten.
Het jaar 2000 nadert en de mensheid gaat een nieuw Mille
nium in van samenzijn door tij en ontij. Gaan wij aan ons gebrek
aan vertrouwen en aan wanhoop ten onder? Of vinden wij
nieuwe paden naar Geluk?
Het zal aan weinigen beschoren zijn om de nieuwe mogelijk
heden voor Indonesia en Nederland te zien. En aan zeer wei
nigen om het Bestek uit te zetten, waarlangs het Schip der
Vriendschap tussen beide landen in de nacht der toekomst
gaan zal.
Maar geloof mij: het kén. Indonesia was voor mij een chaos
toen ik terugkwam en verwend als ik was door de gladde
asfalt en betonmaatschappij van Europa. Velen zijn vóór mij
geweest en weggetrokken met een blijvende indruk van een
chaos. Maar na zes weken kon ik opeens Zien. Ook U zou
het kunnen na kortere of langere tijd in Indonesia. En evenals
ik zult U verbijsterd staan over de grote mogelijkheden die
Indonesia Today biedt. Ik hoop U in de komende maanden
een wijder uitstalling te geven van mijn ervaringen. Lees rustig,
lees kalm, lees lang, lees beraden. En ook U kunt helpen. Op
evenveel manieren als er toekomstmogelijkheden zijn. Wan
neer? Als de Tijd Rijp is. En dat voor ieder van ons die tijd
op een eigen moment rijp zal worden, daar ben ik van overtuigd.
Dit is de eerste stap. TJALIE ROBINSON
