Over de onbruikbaarheid van Djati
DANSEN
8
EN HOE!!
8
8 op de PASAR MAL AM? g
O 8
PASAR MALANG TONG TONG
30 juni, 1, 2 en 3 juli Houtrust
Den Haag
o
o
Dit artikel is een vervolg op het artikel "Ik ben het niet met jou eens" in TT. No. 22 van
30 mei j.l., waarin wij het verschijnsel van de "eeuwige meningsverschillen" in dit blad
onderzochten. En beloofden op de keerzijde van de medaille terug te komen.
Het leek er op of we de familieband stellen tegenover de maatschappelijke band, en
daarbij de familieband veroordeelden. Dat is niet waar.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Op de eerste plaats was er in de ganse
historie van de Nederlands-Indische bevol
king in Indië alleen maar de familieband.
Of zij dus eventueel fout of niet fout was
is irrelevant: we hadden niets anders en
probeerden altijd het beste te maken wat
er van te maken viel.
Er waren practisch geen vormen van Eu
ropees maatschappelijk leven in Indië, om
dat er bij onze administratie (we hadden in
Indië geen onafhankelijk staatsbeleid) geen
plaats voor was.
In Holland was men b.v. Anti Revolutio
nair, Gereformeerd lezer van de NRC, lid
van "De Gids" en van de Dinsdagavond
klaverjasclub in Kras. Al deze "maatschap
pelijk hoedanigheden" bepaalden iemand's
sociale positie vaak sterker dan zijn fami
lie- of positie-status.
Ging deze man naar Indië, dan kwam er
doodkalm een streep door al deze hoeda
nigheden. Hij "werd betrokken" in een fa
miliesfeer, b.v. van de Totoks, meer in het
bijzonder: Kali Besar, meer in het bijzon
der van de "soort" die bijeenkwam in BVC.
Men huwde ook in deze "familie" en zelfs
waar men het vertikte in deze familie te
huwen en zijn handschoentje liet overko
men, brak men héar sociale bindingen af,
en "familiseerde" haar tegen wil en dank.
Want nogmaals: andere maatschappelijke
bindingen bestonden er niet, althans niet
met een functie in de culturele en sociale
constructie van de staat.
Nu nog, als men met gerepatrieerde To
toks spreekt, hoort men gauw van hun ge
trouwd en 'verder aangetrouwd' zijn, niet van
hun sociale positie in Indië. De positie van
IEV en b.v. Vaderlandse Club leken sterk,
maar als men beseft dat het totale lidmaat
schap van het IEV altijd beneden de 25%
is gebleven van de totale Indische groep
(75% "was niets"), en dat de "Indische
kasten" het lidmaatschap van de Vader
landse Club altijd dwars zaten waardoor
b.v. "Jannen van de Kompie Blanda" moei
lijk inpasbaar bleven) en b.v. de controver
se met de nationaal-socialisten aan de ene
kant en met de "rooie rakkers" aan de
andere kant onoplosbaar bleek, dan wordt
duidelijk dat een sociaal leven naar Euro
pese maatstaf in Indië niet bestond.
Het volslagen gebrek aan "cultureel
voedsel" uit Europa of het creatie-verlan
gen van eigen cultureel leven, maakten dat
ook op sociaal-cultureel terrein niets bin
dend was naast de "al-overheersende en
alleenzaligmakende" familieband.
In Indië was het volslagen onmogelijk
dat b.v. een spandrie of een slagerszoon
samen in één tekenclub konden zitten, het
geen in Europa geen enkel probleem is. En
daarom was er ook geen tekenclub!
HISTORISCH FAMILIEVERBAND
Bij de Indo's was de familieband "inge-
teeld". Na de verdrijving van de Portuge
zen uit Z.O. Azië bleven duizenden Indo-
portugese families, stamfamilies van de In
do-maatschappij, als wezen achter, zonder
aanpassingsmogelijkheid bij de Indonesiërs
(om religie- en clan-redenen) en zonder
"Anschluss" bij de Hollanders, die hun
eigen familie-enclaves in leven brachten
naar een van de Portugese levensinstelling
volslagen vreemd nationaal patroon.
Dat Hollanders "van het eerste begin af
koloniserend en discriminerend optraden"
is beslist onwaar. Men had het te druk met
zijn zelfbehoud en zijn eigen "sweet me
mories" from Holland om zich te veel te
bemoeien met andere volken.
Men had b.v. zijn eigen godsdienstige moei
lijkheden, zijn eigen Rederijkersvoorliefdes
zijn eigen nationale of semi-nationale feest
jes, waar uiteraard vreemden niet in deel
den, evenmin als wij b.v. deelnemen aan
Tjap Go Meh of Idoelfitri. Indo-Portugezen
hadden "helemaal niets", geen nationale of
folkloristische bindingen dus ook geen so
ciale activiteiten die daarop konden groe-
Indo's hadden "alleen mekaar". In het
bestaan van sociale vergetelheid speelde
alleen het oom of neef of broer zijn een
rol. Dat de Indo's de drie eeuwen van iso
latie hebben kunnen overleven, is werkelijk
uitsluitend en alleen te danken aan de fa
milie-trouw door dik en dun. Velen van ons
weten hoe door het gebrek aan sociale
voorzieningen eigenlijk duizenden Indo's in
werkeloosheid door honger en gebrek had
den moeten omkomen, maar dat gebeurde
nooit. Altijd was er wel een bed en een
bordje rijst voor een verre neef. Of soms
zelfs een reddende Hollander als Pa van
der Steur!
Wij maakten ons eigen erbarmen.
Maar daarom ook: 1. kunnen wij nog
steeds leven zonder enige andere sociale
verbondenheid, 2. is de enige methode van
sociaal oordelen en veroordelen die van
uit het familie-standpunt.
Ik sta vaak verbaasd hoe in Nederland
en Amerika duizenden Indo's zonder enige
vorm van sociale verbondenheid "zalig le
ven" kunnen, met het geluk van hun gezin
en een kleine kring van getrouwen daar
rondom. De Nederlandse of Amerikaanse
maatschappij provideren arbeid en inkom
sten. Daartegenover brengt men belastin
gen op en een aantal "sociale beleefdhe
den". En dat is dat. Punt.
Curieus genoeg is dat ook inderdaad ge
noeg. Als in de U.S. een Indo lay-off krijgt,
dus "di-onslah-kan", trekt hij minimum
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
steun en verder brengen zijn sobats zakjes
rijst, blikjes groenten en vlees, enz. enz.
bij elkaar net zolang tot Nono weer werkt.
Klaar. Vorming van een steun-organisatie
met kapitaal en systematieke hulpverlening
op Europese schaal, is doodgewoon niet
mogelijk. Amerikanen hebben hun societies
(Elks, Mormons, Presbyterians, Quakers,
enz.), die elkander aan baantjes helpen. In
do's in Amerika gaan "in de queue staan".
En hoe met de familieleden die ten onder
gaan en buiten bereik zijn van familie-hulp?
Die gaan ten onder .Punt. De ontstellend
slechte hulp (en zelfs onbewogenheid) voor
de spijtoptanten heeft dit duidelijk bewezen.
Is dit harteloosheid? Neen. Maar in de rea
lisering van "leder voor zich en God voor
ons allen" draait doodeenvoudig in laatste
instantie God op voor alles wat de familie
niet opbrengen kan. Daarom ook heeft de
Indische groep weinig last van klaplopers,
die door een neutraal ondersteunings-appa-
raat in leven gehouden worden. Op een ge
geven moment moeten Nono en Lolo zelf
Lees verder volgende pag.
Op vrijdag 2 juli hebben we
speciaal voor de "ouderen" (natuur
lijk zijn jongeren ook welkom!) eens
een ouderwets BAL. Onder leiding
van Dansschool Van der Kraan (v/h
Bandoeng) een echt ouderwets dans
feest met uitsluitend ouwe bekenden
zoals: tango, fox-trot, wals, rumba
enz. enz.
Entree f 1,50 pp.
Kaarten vanaf 21 juni bij Tong Tong
verkrijgbaar en op de PASAR MA-
LAM. Op zaterdag 3 juli zoals ge
bruikelijk dansronden voor de jonge
ren. Kaarten daarvoor ALLEEN
de PASAR MALAM verkrijgbaar.
op
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
O
5