NIEUW: DE moesson - reeks De „reismakers Deze brief is bestemd voor hen, die met kleine guldentjes en grote honderdjes mijn reis naar Indonesië mogelijk hebben ge maakt. Hoe kan ik U danken? Alles wat in de komende jaren met andere EN BETERE voorlichting over Indonesië het wederzijdse betere begrip tussen Nederland en Indone sië zal bevorderen, zal in zeer belangrijke mate te danken geweest aan deze reis. Evenals alle directe en nuttige contac ten die deze reis zullen opvolgen. Op het gebied van uitwisseling van lectuur, van vele nieuwe handelsproducten, van tastbare samenwerking zonder de onnoemelijk vele misverstanden die er nu nog steeds zijn. Ja, ik ben vol hoop nu weer dat al ons werk niet vergeefs is geweest. Dat ondanks "de geleidelijke opruiming van de "koloni ale gemeenschap" nog net op tijd de brug gelegd is kunnen worden naar een nieuwe tijd, waarin een vriendschap op gelijke voet en in een nieuwe gedaante de eeuwenoude band tussen Nederland en Indonesië weer zal herstellen. Over twintig jaren zal alles wat nu nog hatelijk of onbegrijpelijk is, gestorven zijn of eindelijk begrepen. En onze kinderen en kindskinderen zullen dezelfde weg kunnen gaan, die eens hun voorvaderen bewandel den. Het "spook van het kolonialisme" zal ver achter ons liggen en de leid-ster van een nieuwe vriendenband zal nieuwe eeu wen brengen van voorspoedige samenwer king. Eens - na vele ,vele jaren - zal men zeg gen: "Ja, die reis is het keerpunt geweest!" En die reis heb ik aan U te danken, Reis makers! God bless you. U zult straks merken dat ik over ALLES schrijven kan en zal. Niets verzwijgen hoef. Maar ik zie het met andere ogen, met een ander hart. Uw ogen, Uw hart. Zoals U ook voorheen alles zag en beleefde anders en zuiverder en juister dan de verre toekij- kersgroep in Nederland. Het kan anders, het kan beter, het kan nuttiger. De Pieke- rans van een Straatslijper zullen weer le ven! Het is geen voorspoedige, aangename reis geweest, zoals enkele insiders weten. Maar zo was ook de eerste reis van Hout man. En zoals we "van Indonesië uit" het zien: geen afschrikking (loop hard weg!) maar een "korban", een "poedjaan", een offer ,een betaling (hoe schieten vertalin gen te kort!) om het mooie te kunnen be reiken dat wij zoeken. Zo was eens het ontzettende "Graf der Hollanders' 'de dure betaling voor de latere jaren van voor spoed. Wie gelukkig wil zijn, moet tranen plengen. De grootste "ellende" kwam toen ik an derhalve maand in Indonesië was en de eer ste antwoordbrieven uit Holland kwamen op mijn brieven: Wat mankeert Tjalie! Waarom schrijft hij niet kort en goed wat er met Indonesië aan de hand is? Als hij erheen gegaan is om in te kopen voor de Pasar Malam, waarom doet hij dat dan niet di rect? De lezers schreeuwen om copy! Enz. enz. Ik wist dat ik in geen honderd brieven "kort en goed" de enorme veranderingen in Indonesië zou kunnen beschrijven. Al onze ideeën over Indonesië waren fout.. Onze hele planning van samenwerking met Indo nesië moest opnieuw worden opgezet. Er zat niets anders op dan teruggaan vóór mijn reis geheel volbracht was. Dus ging ik terug, maar uitsluitend en alleen met het vaste voornemen om naar Indonesië terug te gaan en dan veel, veel langer te blijven. Een kort verblijf hier heeft alle misver standen rechtgetrokken. En heeft, in een serie besprekingen met Indonesische krin gen hier, met handelsvertegenwoordigers, met banken, en uiteraard met onze directie staf, de basis gelegd voor een nieuw con tact, nu op oneindig betere inzichten. Wat mij enorm gesterkt heeft, zijn de vele ge sprekken met lezers en de vele brieven van begrip en bijval die ik ontvangen mocht. Ik kwam bij U terug om begrip te vinden voor mijn verhalen. Nu kan ik in Indonesië terugkomen om te vertellen: ada jang men- gerti di Negeri Blanda; ada banjak jang mengerti. (Er zijn er velen die U begrijpen). Dat zal "de burger moed geven" daar. De wetenschap dat niet alles verworpen wordt, dat gebreken en fouten worden begrepen en vergeven, dat de Geest van het Ont waken door velen van ons begrepen wordt. Niet alle banden zijn verbroken. Er loopt nog een dunne, maar sterke draad naar Europa. Houd die draad vast, maak hem sterker! In de komende maanden zullen in Tong Tong diverse bewijzen staan, in daden uitgedrukt, dat wij opgeschoten zijn, een geweldig eind opgeschoten zijn. Ja, ik ben dankbaar voor deze reis. En hoe ik weer in Indonesië terugkom? Er is nog wat over, hoor. En ik heb vele nieuwe vrienden gevonden, die me verder zullen voorthelpen. Ook in Indonesië. Het geld zal er wéér zijn, net zoals in Indonesië er altijd geld is voor goede ondernemingen. Gek, ik ben nu helemaal niet meer bezorgd dat ik er komen zal. U heeft de eerste stap mogelijk gemaakt, reismakers, anderen zul len volgen. Ons opbouwend werk voor een nieuwe toenadering wordt voortgezet. T.R. MOESSON Deze eerste uitgave in de nieuwe reeks van de Uitgeverij Tong Tong is tevens het eerste boek van de schrijfster Lin Scholte. De bekende Indische auteur E. Breton de Nijs (Rob Nieuwenhuys) schrijft over Lin Scholte en haar boekje o m. het volgende: "...in dit levensechte verhaal wordt verteld over Djemini, een soldatenkind in de tangsi geboren en opgegroeid. Ze trouwt met een Hollandse korporaal en hun verbintenis wordt een zeer gelukkige. Uit dit huwelijk wordt het meisje Linda geboren... zij doet het verhaal van haar ouders en familie dat vanzelf in haar eigen levensverhaal uitloopt. Getuigenissen als deze zijn zeldzaam in de Indische literatuur. Het tangsi-leven is nooit eerder het onder werp geweest voor een verhaal of roman. Een sociaal vooroordeel heeft velen ervan weer houden te schrijven over de wereld van "mindere militairen" en onderofficieren. De schrijfster Lin Scholte kent dit vooroordeel niet. Dit siert haar en het pleit voor haar intelligentie. Ze is een meeslepend vertelster door de mogelijkheid, geloof ik, die weinigen bezitten, de dingen op afstand te zien en er toch bij betrokken te zijn. Daardoor ziet ze kleine levende en karakteristieke details en hoort men haar tegelijk praten. En het is heel wat om zo te kunnen schrijven dat de stem doorkomt (met het accent erbij!). Daarvoor moet men potentiëel schrijfster zijn..." Een boekje dat veel Indische lezers zal aanspreken omdat het een belangrijk facet van de Indische samenleving beschrijft, maar ook veel "pur-sang" Nederlanders zullen ge troffen worden door de aparte verteltrant en het unieke onderwerp. Prijs f 2,95 0,30 portokosten. 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1965 | | pagina 12