Prinses Beatrix' Verloving II SPELDJES PM 65 SPELDJES SPELDJES SPELDJES •^®^S8v VAN HIER EN GUNDER VERZAMELAARS, LET OP Voor diegenen, die niet in de ge legenheid waren een bezoek te brengen aan de PASAR MALAM hebben wij nog een aantal speci ale PASAR MALAM speldjes in voorraad gehouden. Verkrijgbaar bij TONG TONG met een pak PASAR MALAM lu cifers, samen voor f 0.60 Laat ik dit vooropstellen: de persoon van Prinses Beatrix is voor mij voldoende waar borg voor de juistheid van haar keuze. Ik ken enige Amsterdammers die de oorlog hebben meegemaakt, die hebben gevoeld en nog voelen wat deze hun stad en zijn bevol king heeft aangedaan. Zij staan niet met open armen klaar om iemand die in de gelederen van de nazi's heeft gediend, te ontvangen, wie hij ook is en in welke familie ook hij wenst te komen. In Indonesië ben ik geboren en opgegroeid, waar ik niets vernam van de oorlog in Europa en zijn verschrikkingen. Poen ik voor het eerst Amsterdam bekeek in gezelschap van een Amsterdamse en de verlaten en vernielde delen van de stad zag, was mijn reactie ontzetting. De mensen die in die huizen hadden geleefd, gewerkt gedurende generaties, waren er niet meer. Het is misschien dom van mij, een ge brek aan mijn verstandelijke vermogens, maar ik kan niet begrijpen waarom de ene mens de ander vernietigt. En er zijn zoveel Amsterdam mers nooit meer teruggekomen, en die weer kwamen, waren voor het leven verminkt, gees telijk en lichamelijk. Die Amsterdamse kennissen van mij zeggen nu: Vergeven? Misschien, maar vergeten nooit Want zij hebben hun buren, vrienden, fami lieleden met gevaar voor eigen leven geholpen in leven te blijven om ze tenslotte voorgoed te zien verdwijnen in de onverzadigbare muil van de bezetter. Als deze mensen nu geen Duitser-met-een-ver leden, zelfs als hij de uitverkorene van de toekomstige koningin is, van harte welkom heten, maar hem met skepsis, ja wantrouwen bezien ,dan kan ik alleen maar zwijgen uit respect voor hun gevoelens. Over de TV-interviews met Prinses Beatrix en de heer C. von Amsberg wil ik dit zeggen en ik acht een citaat uit de inauguratierede van President John F. Kennedy voldoende: 'civility is not a sign of weakness and since rity is always subject to proof. Wat het huwelijk van Prinses Irene betreft, het volgende. De oorlog met Spanje is voor mij een deel van de Geschiedenis der Nederlanden. Welke godsdienst iemand belijdt gaat mij totaal niet aan. Het doen en laten van leden van het Koninklijk Huis valt onder de verantwoorde lijkheid van de ministers die op hun beurt verantwoording verschuldigd zijn aan de Volksvertegenwoordiging. Met deze gang van zaken ben ik het volkomen eens. Nu komt er iemand die lid wenst te worden van dat Huis, die geen concessies wenst te doen en zich niet wenst te onderwerpen aan de spelregels die in dit land gelden. Hij wordt de laan uitgestuurd, voorgoed en het lid van de Koninklijke Fa milie dat hem wenst te volgen wordt van al diens plichten en rechten ontslagen. Zo is het en zo hoort het. Een van de vele kostbare zegeningen van de democratie is het recht van vrije meningsui ting. Ook in zaken het Koninklijk Huis be treffende wordt in dit land gebruik gemaakt van dat recht. En wie kan de burger dit recht betwisten Mej. J. E. C. Allaert. Toen Indo's in Indië terugkwamen vonden zij vaak hun stad in puin. Toen Duitsers van het front terugkwamen, vonden zij hun stad in puin. De Britten vonden vele hunner ste den in puin. De Russen, de Japanners...wij zullen nóóit vergeten. Wij gaan aan rancune ten onder. Men verwijt Indische mensen graag en vaak dat "ze wat tegen Holland hebben"; men noemt ze vaak anti-Nederlands, maar als we bedenkingen en critiek hebben, komt dat omdat we ons teleurgesteld voelen in alles wat we uit het verre Indië in Neder land groot zagen. Oranje is voor ons niet een groepje mensen, waar wat op aan te merken valt, maar een symbool van alles wat het grootst, het trouwst, het standvas- tigst was door eeuwen heen. In onze ge schiedenislessen leerden we dat al van de eerste Oranjes af er huwelijksbanden waren met Duitsland. "Nassau" was voor ons ge lijk aan "Orange". Alleen al daarom wisten we dat Duitsland niet "door en door rot" kon zijn. En we voelden intuitief dat onze Prinsessen in Duitsland paladijnen konden vinden die boven alle verdenkmaking verhe ven moesten zijn. Zo uit de verte, uit het "gebrekensvolle" Azië, zagen we Nederland als een expo nent van het Europese denken. We zagen Nederland altijd "inter-Europees". DUS zijn we teleurgesteld als we hier zo vaak merken dat het Nederlandse volk in zijn kijk op Europa vaak zo beperkt is. Britten zijn "gedegenereerde snobs" ("en vergeet het perfide Albion nooit!") met daarnaast natuurlijk de zaligmaking van Shakespeare, Byron, Newton, enz. Frankrijk bestaat voor de gemiddelde Nederlander werkelijk alleen als Parijs, d.w.z. cultureel (en ook wel zalig decadent!) Parijs en Pigalle (olalal). Met een De Gaulle zit men gewoon in zijn maag! Duitsland is al naar het zo uitkomt het land van Beethoven, Mozart, Liszt en aan de andere kant het volk van de "rot moffen", nazibeulen, enz. We zitten altijd met onze "aangehuwde prinsen" in onze maag. Het spijt me dat Kennedy's waarlijk su perieure uitspraak zo gemakkelijk gebruikt wordt om handelingen van beperkte groot te te verdedigen. "Civility" en "sincerity" zijn GEEN prerogatieven van het Neder landse burgerschap, maar van alle burger schappen en vormen een coördinaat van onze spelregels en die van anderen. Bij elk echt en vermeend leed, ons aangedaan, horen wij ons te realiseren welk dito leed een ander volk heeft doorstaan. Niet dat volk in zijn uiterste aanvaardbaarheden en verwerpelijkheden, maar in zijn brede mid denmoot, in zijn groep schuldelozen en ze ker in zijn schuldeloze nageslachten. Maar Spanje is voor de doorsnee Nederlander nog steeds óf Alva, Franco, de "wrede stierenbeulen", óf Goya, Segovia, Casals. De laatsten worden door ons, culturelen, gefêteerd; Spaanse prinsen worden "er uit geknikkerd". En hoe gaarne vergeten we hierbij Hollands enorme middenmoot, die elke zomer tienduizenden Duitse toeristen binnenhaalt met zoet gekoer in verdacht vloeiend Duits. En de duizenden die de zomer doorbrengen in het gehate maar lief lijke (en goedkope) Spanje! Is dat óók ver derfelijk? Welaan, laat ons eerst de vijand in eigen gelederen afmaken en dan de ze getocht beginnen in het buitenland! Veran der de ongeschreven spelregels in onbuig bare wetten en handel dan! Maar laat niet onschuldige prinsen en prinsessen in de Lees verder pag. 4 (Lucifers mogen niet over de post worden verstuurd). Alleen het speldje, inclusief de portokosten; f 0.40 te bestellen door storting op Giro 6685, of zelf afhalen voor f 0.30 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1965 | | pagina 3