Bilrii KbltÜU&MitmtmiZ (Bi-bit BONTOT IN HET TIJGERBOS door Jef Lasi en Udeyana Pandji Tisna VI HET SCHOOLFEEST Lieve Bibits, als jullie dit briefje lezen zit de vacantie er voor ons allen al lang weer op. Maar ik schreef hem nog in ons vacan- tiehuisje op de hei. We hebben drie ver rukkelijke weken gehad in de "Schuile- vink" van het "Lorkenbos" te Otterlo. Lork is een ander woord voor Larix. Nou, we waren gewoon omringd door Larixbomen. Wat hebben we een geluk gehad met het weer! De mooiste weken van deze zomer Niet te veel regen, zoals in het begin. We zijn alle dagen er op uit getrokken, meestal eerst met de auto tot we een mooi picknickplekje gevonden hadden, en dan van daaruit de omgeving te voet verkend. Altijd hadden we een plastiek zakje bij ons, voor als we cantharellen vonden. Nooit hebben we er zoveel gevonden als dit jaar. Kennen jullie ze, die smakelijke, gele paddestoeltjes, die je ook wel hane- kammetjes noemt? Nu, wij zijn verwoede cantharellenzoekers, hoor. Je moet ze na tuurlijk wel heel goed kennen, en er geen verkeerde bij hebben, die giftig zouden kunnen zijn. O, het is enig om ongedacht opeens in een heel cantharellenveldje te recht te komen. Dat hebben we eens gehad. Het lag er dik bezaaid mee. Zo'n fleurig gezicht, al die oranje gele plekken op dat groene mos. We hadden nog nooit zó gauw de zak vol. Weet je, wat we ook nog tegen kwamen op de Hoge Veluwe? Een paar wilde zwij nen. Die kwamen zo maar naast de auto staan. Ook zagen we van tamelijk dichtbij Iedere dag reed Koeze in zijn Padvinders uniform op zijn nieuwe fiets die zijn vader hem voor zijn overgang gegeven had, heen en weer naar de Passar. De zoon van de politiechef, die in Madioen op school was, zou overkomen met een patrouille Ja vaanse Padvinders, en dan mochten die van Bali bij de parade toch geen slecht figuur maken. Bontot's ouders hadden natuurlijk geen geld om een uniform voor hem te kopen. Toch wou hij, met zijn dorpsvriend jes, ook meedoen aan de parade. Hij be sloot een voetbalclub op te richten. Daar ze geen geld hadden voor shirts, kalkten ze hun bovenlijf en schilderden daar overheen met roet horizontale strepen. Na de parade een groep van zes herten. Wat zijn die prachtig bruin. En ze stonden zo rank en sierlijk afgetekend tegen wat sparren en dennenbosjes. We bleven een heel tijdje staan kijken. Toen trokken de dieren zich langzaam en statig in de dichtere bossen terug. Op een andere tocht, langs het Veluwe- meer, zagen we telkens fazanten/zo maar langs de weg. Wel tien. Er waren er zelfs een paar doodgereden op de weg. Zielig, hè? Natuurlijk hebben we ook enkele ma len haasjes en konijntjes gezien, die dan snel weghipten. Dan zag je nog lang zo'n licht donsstaartje nawuiven. Eenmaal zijn we toch echt geschrokken. We waren er gens aan het picknicken in de buurt van Barneveldt. Even later kwamen er een paar nieuwsgierige kereltjes op klompen naar ons kijken. Toen onze kinderen langs de weg gingen bramen zoeken, wisten de joggies een veel mooiere bramen plek. Dieper de bossen in liep een eindeloos pad, met aan de ene kant een watertje, nogal dicht begroeid, en aan de andere kant het bos. Maar tus sen die sloot en dat bos was het hele pad langs één bramenzee. De kinderen snoep ten zich dik en kwamen niet meer terug. Mijn man en ik gingen er achteraan om ze uit dit bramen-paradijs weg te halen. De volgende keer vertel ik verder wat voor spannende dingen wij op onze wandeling beleefden. Tot de volgende keer TANTE MIEKE waarbij Koeze een keer "rechtsomkeert" in plaats van "voorwaarts mars" commandeer de, zodat de Baliërs en de Javanen tegen elkaar opliepen, wilden de Padvinders mee doen aan de voetbalwedstrijden. Bij loting kwam hun elftal tegenover dat van Bontot. De Javanen lachten zich dood, toen ze die dorpsjongens met hun beschilderde licha men zagen. Maar Bontot speelde als een duivel, en vlak voor het eind, toen het nog 4-4 stond, schoot hij de bal tussen de be nen van Koeze, die als keeper in de Pad vindersgoal stond te dromen. Koeze viel om, en de bal maakte 5-4 voor de dorps jongens. OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO o O O Bibits, o O O Schrijven jullie ook eens hoe jullie O 0 grote vacantie is geweest? O 0 Wij wachten met spanning! De leuk- O 0 ste verhalen komen in Tong Tong. O O O OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO UIT DE MOPPENTROMMEL Onderwijzer: „Wie kan een zin maken, met de woorden benzine, carbid en acetyleen er in voorkomend? Niemand weet zo gauw een voorbeeld te noemen. Eindelijk steekt Sammetje triomfantelijk z'n vinger in de lucht: „Meester, me vaoder zeit tege ons: as jullie straks ome Ben ziene,vraagt 'm dan wattie voor de kar biedt, maar assie te leen vraagt, kannie ophoepelen." Waarom klapt een olifant met zijn oren? Omdat ie niet in z'n handen kan klappen. Waarom heeft een aardworm geen ogen? Zijn ogen zouden vol zand komen als hij in de aarde wroette. Voetballen met een gekalkt bovenlijf is heel ongezond, en die avond lag Bontot met hoge koorts op zijn slaapmat. De doekoen wist geen raad meer. Krieje zei: Ik ken de mantri nog van vroeger. Als ik het vraag komt hij vast wel met de motor uit Den Passar en geeft Bontot een injectie. Koeze leende hem zijn nieuwe fiets, hoe wel Krieje heel slecht rijden kon. Hij was naar Bontot's huis gekomen om te vragen hoe het stond met het beeldje dat Bontot beloofd had voor de tentoonstelling van kinderwerk te snijden. Het beeldje moest God Chrisna voorstellen fluitspelende tus sen zijn kudde. De dieren waren prachtig gelukt, maar met het gezicht van de God was Bontot blijkbaar niet klaar gekomen. Koeze had in het geheim een beetje hout snijden geleerd van Bontot. Hij had vrese lijk medelijden met zijn vriendje, en bad de Goden hem gezond te maken. Even later ging de maan op. Ineens leek het Koeze of de maan een gezicht had, dat hem vrien delijk toelachte. Een Godengezicht! Koeze begon te snijden. Toen de mantri op zijn motor eindelijk kwam, was het beeldje klaar. Bontot werd dadelijk rustiger na de injec tie. Hij sloeg even de ogen op en glimlach te toen hij het Godenbeeldje zag staan. De Mantri nam het mee naar Den Passar, zodat het voor de opening van de tentoon stelling nog net op tijd zou komen. Krieje kwam pas midden in de nacht terug uit Den Passar. De fiets had twee lekke banden en een verbogen voorwiel. Maar dat kon Koeze, vreemd genoeg, niets schelen. JEF LAST. 16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1965 | | pagina 16