Bilrii KbltÜU&MitmtmiZ (Bi-bit
BONTOT IN HET TIJGERBOS
door Jef Lasi en Udeyana Pandji Tisna
VI HET SCHOOLFEEST
Lieve Bibits, als jullie dit briefje lezen zit
de vacantie er voor ons allen al lang weer
op. Maar ik schreef hem nog in ons vacan-
tiehuisje op de hei. We hebben drie ver
rukkelijke weken gehad in de "Schuile-
vink" van het "Lorkenbos" te Otterlo. Lork
is een ander woord voor Larix. Nou, we
waren gewoon omringd door Larixbomen.
Wat hebben we een geluk gehad met het
weer! De mooiste weken van deze zomer
Niet te veel regen, zoals in het begin.
We zijn alle dagen er op uit getrokken,
meestal eerst met de auto tot we een mooi
picknickplekje gevonden hadden, en dan
van daaruit de omgeving te voet verkend.
Altijd hadden we een plastiek zakje bij
ons, voor als we cantharellen vonden.
Nooit hebben we er zoveel gevonden als
dit jaar. Kennen jullie ze, die smakelijke,
gele paddestoeltjes, die je ook wel hane-
kammetjes noemt? Nu, wij zijn verwoede
cantharellenzoekers, hoor. Je moet ze na
tuurlijk wel heel goed kennen, en er geen
verkeerde bij hebben, die giftig zouden
kunnen zijn. O, het is enig om ongedacht
opeens in een heel cantharellenveldje te
recht te komen. Dat hebben we eens gehad.
Het lag er dik bezaaid mee. Zo'n fleurig
gezicht, al die oranje gele plekken op dat
groene mos. We hadden nog nooit zó gauw
de zak vol.
Weet je, wat we ook nog tegen kwamen
op de Hoge Veluwe? Een paar wilde zwij
nen. Die kwamen zo maar naast de auto
staan. Ook zagen we van tamelijk dichtbij
Iedere dag reed Koeze in zijn Padvinders
uniform op zijn nieuwe fiets die zijn vader
hem voor zijn overgang gegeven had,
heen en weer naar de Passar. De zoon van
de politiechef, die in Madioen op school
was, zou overkomen met een patrouille Ja
vaanse Padvinders, en dan mochten die van
Bali bij de parade toch geen slecht figuur
maken. Bontot's ouders hadden natuurlijk
geen geld om een uniform voor hem te
kopen. Toch wou hij, met zijn dorpsvriend
jes, ook meedoen aan de parade. Hij be
sloot een voetbalclub op te richten. Daar
ze geen geld hadden voor shirts, kalkten ze
hun bovenlijf en schilderden daar overheen
met roet horizontale strepen. Na de parade
een groep van zes herten. Wat zijn die
prachtig bruin. En ze stonden zo rank en
sierlijk afgetekend tegen wat sparren en
dennenbosjes. We bleven een heel tijdje
staan kijken. Toen trokken de dieren zich
langzaam en statig in de dichtere bossen
terug.
Op een andere tocht, langs het Veluwe-
meer, zagen we telkens fazanten/zo maar
langs de weg. Wel tien. Er waren er zelfs
een paar doodgereden op de weg. Zielig,
hè? Natuurlijk hebben we ook enkele ma
len haasjes en konijntjes gezien, die dan
snel weghipten. Dan zag je nog lang zo'n
licht donsstaartje nawuiven. Eenmaal zijn
we toch echt geschrokken. We waren er
gens aan het picknicken in de buurt van
Barneveldt. Even later kwamen er een paar
nieuwsgierige kereltjes op klompen naar
ons kijken.
Toen onze kinderen langs de weg gingen
bramen zoeken, wisten de joggies een veel
mooiere bramen plek. Dieper de bossen in
liep een eindeloos pad, met aan de ene
kant een watertje, nogal dicht begroeid,
en aan de andere kant het bos. Maar tus
sen die sloot en dat bos was het hele pad
langs één bramenzee. De kinderen snoep
ten zich dik en kwamen niet meer terug.
Mijn man en ik gingen er achteraan om
ze uit dit bramen-paradijs weg te halen.
De volgende keer vertel ik verder wat voor
spannende dingen wij op onze wandeling
beleefden.
Tot de volgende keer TANTE MIEKE
waarbij Koeze een keer "rechtsomkeert" in
plaats van "voorwaarts mars" commandeer
de, zodat de Baliërs en de Javanen tegen
elkaar opliepen, wilden de Padvinders mee
doen aan de voetbalwedstrijden. Bij loting
kwam hun elftal tegenover dat van Bontot.
De Javanen lachten zich dood, toen ze die
dorpsjongens met hun beschilderde licha
men zagen. Maar Bontot speelde als een
duivel, en vlak voor het eind, toen het nog
4-4 stond, schoot hij de bal tussen de be
nen van Koeze, die als keeper in de Pad
vindersgoal stond te dromen. Koeze viel
om, en de bal maakte 5-4 voor de dorps
jongens.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
o O
O Bibits, o
O O
Schrijven jullie ook eens hoe jullie O
0 grote vacantie is geweest? O
0 Wij wachten met spanning! De leuk- O
0 ste verhalen komen in Tong Tong. O
O O
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
UIT DE MOPPENTROMMEL
Onderwijzer: „Wie kan een zin maken, met
de woorden benzine, carbid en acetyleen er
in voorkomend?
Niemand weet zo gauw een voorbeeld te
noemen.
Eindelijk steekt Sammetje triomfantelijk z'n
vinger in de lucht:
„Meester, me vaoder zeit tege ons: as
jullie straks ome Ben ziene,vraagt 'm dan
wattie voor de kar biedt, maar assie te leen
vraagt, kannie ophoepelen."
Waarom klapt een olifant met zijn oren?
Omdat ie niet in z'n handen kan klappen.
Waarom heeft een aardworm geen ogen?
Zijn ogen zouden vol zand komen als hij
in de aarde wroette.
Voetballen met een gekalkt bovenlijf is
heel ongezond, en die avond lag Bontot met
hoge koorts op zijn slaapmat. De doekoen
wist geen raad meer. Krieje zei: Ik ken de
mantri nog van vroeger. Als ik het vraag
komt hij vast wel met de motor uit Den
Passar en geeft Bontot een injectie.
Koeze leende hem zijn nieuwe fiets, hoe
wel Krieje heel slecht rijden kon. Hij was
naar Bontot's huis gekomen om te vragen
hoe het stond met het beeldje dat Bontot
beloofd had voor de tentoonstelling van
kinderwerk te snijden. Het beeldje moest
God Chrisna voorstellen fluitspelende tus
sen zijn kudde. De dieren waren prachtig
gelukt, maar met het gezicht van de God
was Bontot blijkbaar niet klaar gekomen.
Koeze had in het geheim een beetje hout
snijden geleerd van Bontot. Hij had vrese
lijk medelijden met zijn vriendje, en bad de
Goden hem gezond te maken. Even later
ging de maan op. Ineens leek het Koeze
of de maan een gezicht had, dat hem vrien
delijk toelachte. Een Godengezicht! Koeze
begon te snijden. Toen de mantri op zijn
motor eindelijk kwam, was het beeldje klaar.
Bontot werd dadelijk rustiger na de injec
tie. Hij sloeg even de ogen op en glimlach
te toen hij het Godenbeeldje zag staan.
De Mantri nam het mee naar Den Passar,
zodat het voor de opening van de tentoon
stelling nog net op tijd zou komen.
Krieje kwam pas midden in de nacht terug
uit Den Passar. De fiets had twee lekke
banden en een verbogen voorwiel.
Maar dat kon Koeze, vreemd genoeg, niets
schelen. JEF LAST.
16