femjgèrèts
0'
HALLO TONGGERÈT-VROUWEN
door Millie de Jonge en Rob Dessauvagie
Daar ben ik weer en dit keer met een speciaal 'vrouwen-onder-mekaar'-praatje. Ik zou
dat in de toekomst regelmatig willen doen. Van die gezellige ijdelheid-babbeltjes over wat
we aantrekken en opzetten en hoe we ons gezellig kunnen opmaken en zo. Want ja, de
weergoden voorspellen nu wel een mooie nazomer, maar toch is de winter op komst. En
mèt de winter allerlei leuke feestjes thuis ,op school of in verenigingen. En iedereen gaat
al weer zo'n beetje zitten piekeren over haar jurk, of hoe ze haar haardos zal dragen.
Allemaal heel belangrijke zaken.
Maar toch wil ik het daar deze eerste
keer niet over hebben. Dit eerste 'vrou
wen-praatje' ga ik wijden aan een onder
deel van je uiterlijk dat erg belangrijk is en
dat door zo velen toch zo stiefmoederlijk
wordt behandeld.
Dat zijn je handen en natuurlijk je nagels.
Heel wat snoezig opgemaakte tienersnuiten
heb ik al gezien en heel wat beeldige jurk-
jes, waarbij dan een paar onverzorgde han
den en tien slordig gelakte nagels het hele
effect verknoeiden. Want je handen en je
nagels zijn reuze belangrijk in het geheel,
wist je dat? In één of ander wijsgerig ar
tikel heb ik eens gelezen: 'Handen kunnen
mensen in verrukking brengen, maar ook
afstoten. Ze spreken, waar je gezicht zwijgt'
Mooi gezegd hè? Maar toch is het waar.
Dus, tieners... géén feestjes deze winter,
Vervolg van pag. 18
doorgebracht. Reuze fijn, dat dat kon. Ook
brachten we een keer een bezoek aan "het
Pannekoekenhuis" in Lunteren. Lekkere
pannekoeken gesmuld. ("Doen we thuis in
den Haag nog eens over, hè Mam", be
delden mijn dochters. "Maar dan grotere
porties alstublieft?" De gulzebrokken.) Er
was daar een enorme speeltuin bij. De kin
deren waren er haast niet weg te krijgen.
Alles moest geprobeerd. We zouden juist
weer opstappen toen het gebeurde. Onze
Marieke zou voor het èller-allerlaatst nog
eens van de hoge glijbaan af. Nou, hij was
hoog, hoor. Ik geloof wel zo hoog als de
derde etage van een flatgebouw, en dan
met die golven er in naar omlaag. Marieke
zou op haar buik liggend naar beneden
suizen.
Toen ineens ongeveer in het midden van de
glijbaan bleef ze met haar pink tussen een
paar latten vaststeken. En ze zat klem. Een
hele consternatie. Het was ook nog zo
hoog, en ze kreeg zich zelf niet los, want
ze had haar andere hand ook nodig om
zich vast te houden, omdat ze steeds weg
gleed. Eng, hoor. Gelukkig kon haar vader
haar van boven en een andere meneer
van beneden af benaderen en samen heb
ben ze die latten wijder getrokken, zodat
die arme pink loskwam. Een geluk dat ie
niet gebroken was. Het viel dus allemaal
erg mee. Maar het was wel even een nare
belevenis, hoor! Poe.
O, hè, nu moet ik toch wel stoppen.
Lieve kinders het allerbeste gewenst in het
nieuwe schooljaar en de groeten thuis van
jullie TANTE MIEKE.
gèèn nieuwe feestjurk zonder beeldschone
nagels...!
En hoe doe je dat nu? Want nagels ver
zorgen is echt niet gewoon maar wat lak
erop smeren en klaar! Nee hoor. Het ver
eist aandacht en wat geduld om vaardig
heid aan te kweken en... je moet je er wèl
het een en ander voor aanschaffen, daar
kom je niet onderuit. Maar er zijn hele leuke
helemaal niet dure setjes in de handel,
waarin je alles vindt wat je nodig hebt.
Kijk paps dus maar eens lief aan! Of straks
Sinterklaas!
Je moet er wel aan denken, dat je de
instrumentjes die je kiest nooit van metaal
neemt. Behalve natuurlijk de vijl en het
tangetje. Hoorn of been is het beste.
En dan moet je, vóór je aan je manicure
begint, eerst alles keurig netjes klaar leg
gen wat je gebruiken gaat. Leg het op een
rijtje op een schone doek, zodat je niet
halverwege je manicure hoeft op te sprin
gen om je remover te halen of zoiets.
Daar gaan we dan.
DE MANICURE.
Je begint met eventueel de oude lak te
verwijderen, met een watje waarop wat re
mover of aceton. Zijn ze goed schoon, dan
neem je je vijl ter hand. Die moet lang
en van soepel metaal zijn, want daarmee
krijg je de mooiste egale vorm.
Maak je nagels nooit al te spits. Het is om
te beginnen niet mooi en bovendien is het
onpraktisch omdat je er overal mee blijft
haken en ze erg gemakkelijk afbreken. Per
soonlijk ben ik ook niet zo erg dol op die
héle lange nagels. Ik vind ze er een beetje
venijnig en roofdierachtig uitzien .vooral
voor heel jonge meisjes.
Maar ja, dat blijft natuurlijk een kwestie van
persoonlijke smaak. Het mooiste zijn natuur
lijk ovale nagels die de natuurlijke lijn van
de vinger volgen. Heb je dat met je vijl
keurig voor elkaar gekregen, dan week je
de nagels een paar minuten in een lauw
zeepsopje, waarna je ze goed afdroogt.
Liever betten dan wrijven, en een zachte
doek gebruiken. Nu neem je uit je instru-
mentenvoorraad het 'bokkepootje' dat dik
wijls van rubber is. Je doet er een vochtig
watje omheen en reinigt de nagelriem en
de nagel grondig. Als je het heel goed wilt
doen, kun je er oily-remover voor nemen.
Vervolgens de nagelriem en de nagel in
vetten met creme of nagelolie en met je
bokkepootje voorzichtig de nagelriem te
rug schuiven, zover dat het maantje dui
delijk zichtbaar wordt. Eeltrandjes heel
voorzichtig met een nageltangetje weg
knippen. Voor de nagelriem liever wat vet
nemen, als er wat rafeligheid te zien is.
Knippen aan een nagelriem is altijd gevaar
lijk.
Is dat allemaal klaar en zien je nagels er
gaaf en schoon uit, dan tot slot nog even
navijlen met een glaspapieren vijltje en
de nagels van het vet ontdoen. Je bent nu
klaar voor de lakbeurt!
Lees verder pag. 20
19
