Vervolg van pag. 9 veel zouden moeten aantrekken van de vele tradities waaraan zij onderworpen worden. Dat doen ze dan ook niet; zij bewonen een moderne flat hier in Bombay, zover mogelijk weg van hun Tamil landgenoten en zo ver mogelijk weg van andere Brahmins want er zou maar gekletst worden, omdat zij vlees eten. Maar nu komt het; hun dochtertje heeft nu de leeftijd bereikt, dat haar haar moet worden afgeknipt en worden geofferd aan Charda's tempel in Madras. Dus doch tertje en Charda naar Madras om het haar te offeren. Gelooft U dat werkelijk? Natuur lijk niet, het is gewoon een aanleiding voor Charda om haar ouders weer eens te zien. Na haar terugkomst in Bombay gingen zij en haar man met vacantie naar New Delhi ditmaal om zijn ouders te bezoeken. Stelt U zich voor dat men elk jaar de afstand Amsterdam - Moskou aflegt voor deze doel einden. De leden van onze fabriekswacht zijn Gur khas. Zij krijgen elk jaar 2 maanden vacan tie omdat zij naar Nepal gaan en zij moeten soms een week lopen van hun laatste trein station of bushalte naar hun dorp. Maar zij leggen het trouw elk jaar af. Agaatje maakte kortgeleden een reis naar New Delhi om onze zoon naar school te brengen. De familie Ramaswami rustte niet voordat Agaat had beloofd hun ouders te bezoeken omdat: "Mijn ouders moeten weten wie mijn vrienden zijn". Is dit misschien Azië of is dit alleen maar India? Aan de andere kant: ook de Joden hebben dergelijke familiebanden. Agaat en ik gingen naar een klassiek In diaas ballet. Het was een uitvoering van een eeuwenoud verhaal van een Perzisch prins op bezoek in India die een konings dochter ontmoet en tenslotte met haar trouwt. De dansen waren klassiek Indiaas en klassiek Perzisch. Maar wat we zagen deed ons vaak denken aan Russische zwaarddansen en aan Hongaarse volksdan sen. De techniek van de uitvoering deed ons aan Indonesië denken. De dansers spraken niet en zongen niet. Dit werd ge- Agatha is de echtgenote van de schrijver van deze brief. daan aoor een groep van "dalangs" die opzij van het toneel zaten. Het geheel gaf ons een idee van het nabije Oosten, Rus land en Oost Europa. Graag zou ik na tien weken India met een denderende "waarheid" willen aankomen zoiets als: Alle Hollanders hebben blauwe ogen, werken altijd hard, maar wassen zich nooit of alle Indo's zijn lui, maar wassen zich altijd, alle Duitsers vermoorden altijd Joden, alle Zwitsers zijn hotelhouders, en alle Amerikanen zijn altijd cultuurloos maar zijn altijd rijk. En Indiërs? Ik weet het niet, maar die ik ken werken zich rot en sommigen van hen kunnen best een bad gebruiken van tijd tot tijd, nodig of niet nodig. Dit kunnen wij als een "waarheid" pousseren maar het zal net zo waardeloos zijn als de andere waar heden hierboven geponeerd. Een eerlijker observatie, en misschien dichter bij de waarheid, is het feit dat de Indiër een ongewoon vredelievende natuur heeft. Of dit nu te maken heeft met hun Hindu godsdienst weet ik nog niet. Het is even goed mogelijk dat de Hindu gods dienst mogelijk is in India omdat de Indiër vredelievend is. Het is bijna ziekelijk, men gaat elk geweld uit de weg of dit nu ver baal is of fysiek. Het zogenaamde fanatisme wat de Indiër wordt toegeschreven, welke in het verleden zeer zeker vaak tot onge regeldheden heeft geleid is NU zoniet ver dwenen dan toch wel aanzienlijk vermin derd. Uit gesprekken blijkt al gauw dat de Indiër vaak in het geheel niet geïnteres seerd is in jouw godsdienst of je nu Mos lim bent of Christen. Wel hoort men zulke opmerkingen als: "De Mohammedanen zijn me te fanaat hoor". Meer en meer kom ik tot de conclusie dat een Hindu echt niet en misschien wel nooit een rel zal beginnen om jou tot het Hinduisme over te halen. Veeleer zijn zij geneigd om zich alleen maar druk te maken als jij hun belachelijk maakt of een of ander Hindu symbool be spottelijk maakt. Dus instede van een origi nele actie is het meer van hun zijde een reactie. In dit licht bezien begin ik een ern stige verdenking te krijgen tegen de vele berichtgevingen, die het altijd hebben over godsdienstrellen waarin Hindus tegen Mos lims optraden of omgekeerd. De niet lang geleden gebeurde uitdrijving van de Sikhs uit West Pakistan werd altijd opgedist als een godsdienstrel, terwijl het nu blijkt dat het een strijd was tussen de haves (sikhs) en de have-nots (moslims). Vandaar dat een Sikh niet zegt "Die vuile Mohammedanen", maar in plaats daarvan zegt hij "Die vuile dieven". De zeer recente oorlog tussen Pakistan en India is een pure nationale en politieke aangelegenheid van Indiase zijde. Het leidt geen twijfel, dat het eenzelfde historie is met Pakistan, maar Pakistan vindt het mo gelijk voordelig om het een godsdienstig tintje te geven. Dit is niet goed mogelijk in India waar men een seculaire staat heeft waar de eerste nationale held, die uit deze oorlog tevoorschijn kwam een Moslim was en de tweede een Parsee. Geen van beiden Hindus dus. Aan de andere kant kan men toch weer niet de verre historie vergeten, dat de Hindu Brahmins met een, zelfs voor die tijd, gru welijke wijze de Budhisten hebben uitge moord en het land uitgedreven. Maar dan weer blijven Parsees 1300 jaren lang onge hinderd en ongestoord, zo ook de Jains en de Sikhs. Het blijkt alweer voor de zoveel ste maal dus dat niet alle Hollanders altijd blauwe ogen hebben en dat ze niet altijd hard werken en dat sommigen van hen zelfs een bad nemen. En de oorlog met Pakistan? Merken wij er iets van in Bombay? Ja natuurlijk wel een beetje. Wij hebben verduistering. Het is verbazend hoe rigoreus dit wordt doorge zet en hoe gehoorzaam de Indiërs aan de regels voldoen. Wij hadden zelfs een paar luchtalarms waarvan er één echt was. Drie vliegtuigen, welke rustig overkwamen, jetvliegtuigen welke opstegen om ze partij te geven en luchtdoel geschut dat begon te paffen. Daarna ging alles weer door als of er niets gebeurd was. Een andere ver bijsterende ontdekking: De lichtontvlambare Indiër ontvlamde helemaal niet, er waren ook geen geruchten en geen sterke verha len. Ik weet niet of dit "evenwichtigheid" is of onverschilligheid. Tot de volgende keer. JAN BALL DIT IS BOMBAY MAAR DIT OOK (ziet U de "kossong" Soerabajanen?) (Marine Drive) 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1965 | | pagina 10