8 L,LIAN 8
Goden en Tempels
9 o
oooooooooooooooooooooooooooo
DIOGENES en DJOJO BOJO
SAMBALANS Ensaladas preparadas de
diferentes maneras:
SAMBALAN OEDANG
Con camarones
SAMBALAN TELOR
Con huevos
SAMBALAN ATI
Con higado
SAMBALAN TOMAT
Con tomate
IEKAN BANDANG Pescado asado y condi-
PANGGANG mentado con especias.
FRIKADEL
DJAGOENG Pequenas tortas de maiz
KEPITING Cangrejo estilo Javanés
POSTRE
ave del paraiso
Heineken
Cervezas Polar
Het devies van de club was: Dime lo que
comes y te dire quien eres (Zeg me wat je
eet en ik zal zeggen wie je bent). Het wa
pen: twee gouden gekruiste vorkjes.
Een kleine toelichting voor het dessert,
Ave del Paraiso, is wel nodig. Deze para
dijsvogel kunt U als volgt maken (ofschoon
dit dessert waarschijnlijk alleen door de
gelukkigen gemaakt kan worden, die in een
omgeving wonen waar ananassen goedkoop
zijn). U snijdt een flinke ananas, liefst met
veel blad, in het midden door. De bladeren
kroon aan het uiteinde er wel aan laten
zitten, die dient voor de staart van de vogel.
U holt de ananas uit, niet te diep want
anders raakt U de bodem en vult de holte
op met vruchtensla en ananasblokjes die U
uit het uitgesneden vruchtvlees snijdt.
Aan de voorkant van de ananas heeft U
eerst twee kleine inkepingen gemaakt, waar
de hals en de kop van de paradijsvogel kan
rusten (eventueel met steun van houten
prikkers). Deze kop maakt U uit de groot
ste aardappel die U kunt vinden, kleurt deze
bij met een voedsel-kleurstof (of bessesap),
maakt er twee gaatjes in voor de ogen die
U vormt van twee rozijnen, en versiert U
dan - last but not least - de vogelkruin.
Hiervoor neemt U felgekleurde plastic bor
relprikkers die U aan het uiteinde voorziet
van rode kersjes.
Een vriendin die mij assisteerde met de
gasten van de "Club de Gastronomico" te
serveren, maakte zich verdienstelijk door
een lepel van deze vruchtensla naast alle
sambalans, op het bord van de Engelse
ambassadeur te deponeren. Het slachtoffer
at alles met een werkelijk diplomatiek ge
zicht op.
Manuela, het goeie kind, had nog nooit
van rijsttafel gehoord; jammer, dat ik haar
niet "Eet een beetje heet" in een Spaanse
editie kan sturen! CC.
Na de eerste wereldoorlog kwam ik als
"singken" naar Medan. Ik was beu van
Europa en de "slagveld-cultuur" en vond in
Indië meer dan ik ooit had verwacht: gast
vrijheid .eerlijke vriendschap en vrede.
Met ijver en duitse grondigheid bestu
deerde ik taal en adat van het land, dat
een nieuw vaderland voor me zou worden.
Reeds gedurende de eerste dagen maakte
ik kennis met vriendelijke Hindoe-priesters,
in de wijk der Tamils. Ze hebben me veel
geleerd en me ook veel dingen, die ik reeds
dacht te weten, uit een andere hoek laten
bekijken.
Op een wandeling ontdekte ik eens in de
Europese buurt een opschrift, in zwarte let
ters op de witte muur; "Dilarang tempel".
Ik vermoedde een tempel in de omgeving
en begon er naar te zoeken. Ik vond niets.
Ik liep iets verder door, en vond weer zo'n
opschrift, deze keer op het ijzeren hek
van een klein vierkant gebouwtje in cement.
"Dilarang tempel". Het kon haast niet,
dacht ik. Het huisje had meer weg van een
transformatorhuisje dan van een tempel. Ik
wilde binnengaan, maar vond de deur op
slot.
Met het voornemen om morgen weer aan
te kloppen, ging ik huiswaarts, terug naar
pension Willebrand in de Manggalaan. On
derweg bleef ik piekeren. Wie kon deze
Dilarang dan wel zijn? Vast geen toean
besar onder de 'goden, anders had ik hem
wel ergens in mijn studieboeken moeten
vinden.
Aan tafel vertelde ik de pensiongasten
EVEN GRINNIKEN
Om Tjalie wat op te vrolijken (zijn do-wne
foto in TT van 15 oct.):
Vanmorgen, of van middag liever gezegd
(ik weet nl. nooit precies hoe laat het hier
is, want ik heb geen klok!) kwam de stomerij
me een vestje terug bezorgen. Ik hang het
op de kapstok in de gang voorlopig om het,
als ik tijd heb, later naar boven te laten di
rigeren.
Komt mijn man in zijn gemeenteuniform-
pantalonnetje en overhemd de huiskamerdeur
uitgelopen (hij stond namelijk net op het punt
naar z'n late dienst te vertrekken) en schreeuwt
naar mijn hevig geschrokken dochter, die net
de keuken in wil lopen: MEIDJEHANG
DAT PARELGRIJZE VEST VAN JE MOE
DER BOVEN OP HAAR SLAAPKAMER,
ANDERS BAOE PET1S, EN DAN ZIJN WIJ
NOG EVEN VER!!"
Tjalie, ik heb gebruld van het lachen'. Om
die plons van het hemelse parelgrijs in de
blubber van de baoe petis. Jij ook?
Mevr. A. v. d. REST
NOG MEER LACHEN VOOR EEN RIKS.
Ja! Ook al ben ik niet down zoals je
denkt. Maar ik ben toch in de wolken met
oooooooooooooooooooooooooooo
9 O
O Oma Gout, waar zit U nu? Nog in O
O Australië of terug in Holland? O
ujiuiiiiniiimilium,iiiiiiihiiIlium
waren 2 bekende Wijzen, toen schre-
ven ze al:
Kokkie heeft de laagste prijzen j
1 KOKKIES Rijstwinkels:
Witte de Withstraat 128
Telefoon 89438
Slotermeerlaan 125
Telefoon 130362
AMSTERDAM - W.
1 P.S. Wij verzenden over de gehele J
wereld.
liimiii,mm,„huiminiminI
van mijn speurtocht. Wie was deze Dila
rang? En wat deed hij voor de kost? Nie
mand wist het! Ietwat teleurgesteld at ik
verder.
Terwijl ik rustig mijn kippeboutje aan het
ontleden was, ontplofte plotseling mijn
goede vriend Thiele uit Bandoeng.
"Weet je wie die Dilarang is", hikte hij,
toen we hem verbaasd bleven aanstaren,
"Dat is Vadertje Staat!" En toen we hem
maar bleven aankijken: "Dilarang is een
Maleis woord. Het betekent "verboden". En
tempel is ook Maleis, betekent "aanplak
ken". Begrijp je nu? Aanplakken verboden!
Ik zei toch: Vadertje Staat".
De zaal daverde van de lach.
En ik? Ik begreep. Mijn Hindoe-godenrijk
was een god armer, mijn woordenschat
twee woorden rijker geworden!
ULRICH FUST
deze leuke Indische humor-van-alle-dag,
waar duizenden lezers met mij zeker ook
om gegrinnikt hebben.
En ik ben ervan overtuigd dat in elk
Indisch huishouden af en toe toch wel zo'n
leuke sappige Indische uitschieter voor
komt. Waarom zouden we mekaar allemaal
niet over en weer willen helpen door zo n
leuke ervaring aan en in Tong Tong te ver
tellen?
Zo'n mopje is ons grif een riks waard
(en U kunt er toch een paar lekkere repen
chocola voor kopen toch?). Even opschrij
ven op een briefkaartje, in de bus en klaar
is Kees. En voor alle mopjes die geplaatst
worden, geven we een riks.
Tien procent van onze lezers maakt toch
betoel wel ééns iets "idioot-lolligs" mee.
Ajo, stuur op en na een jaar maken we er
een bundel van:
"EVEN GRINNIKEN"
of zoiets. Naaaa! Goed idee of niet deze!
En ge widde da ge bedaank worre, Me
vrouw v. d. Rest, ge zijt een schat!
Nog even twee tips: na een leuke erva
ring direct opschrijven; sommige mensen
(waaronder ikzelf) vergeten grappen gauw.
En verder: maakt U zich niet bezorgd als U
niet goed kunt "stijlen". Waar nodig, her
schrijven we voor U. Okay? Komende week
brievenbus vol, ja of nee? In elk geval:
aan de slag! En eenmaal aan de slag: poe-
koel teroes! T.R.
17
