De Piekerans
van een Straatslijper
oooooooooooooooooooooooooooo
g TONG TONG ZOEKT g
M E DEWERKER(STER) 8
o i
Hier komen wij in het derde stadium:
het ontwikkelen in een nieuw toekomstge-
loof, een nieuw geluksthema, dat bezielt en
begeestert. Niet langer: welke "barang' zal
ik bewaren voor later. Niet langer: moet ik
per sé erbij zijn? Neen: individu en be
staansvoorwaarden van dit individu NU spe
len geen rol meer. De mens zal zich meer
bewust worden van De Mens. En 1977 is
geen gesloten muur meer, maar een open
deur. Het Zien welke mogelijkheden van
verrijzing er straks zullen zijn, zal geen
voorrecht zijn van de gestudeerden, de
pienteren, de sterken. Daar waar een Hart
en een Wil zijn, daar is Hulp.
Toen ik ongeveer tien jaar oud was, ver
huisde ons gezin naar een grote woning.
In het nieuwe huis waren uitgestrekte bijge
bouwen. Ook al kon meteen een echtpaar
kebon/kokkie in één van de achterste ver
trekken worden ondergebracht, er waren
nog kamers genoeg over. En als oudste,
grootste flinkste van het gezin vroeg ik of
ik één zo'n kamer voor mezelf hebben
mocht.
Na een tijd van aarzeling mocht het. Ik
kreeg een eigen kamer met bed, kast, ta
feltje en stoel en zo. Ik zat niet langer "on
der het dak van Pa en Ma". Ik was groot
en zelfstandig! Ik was er echt trots op.
Ik weet niet wat Ma dacht. Tot nog toe
waren alle kinderen altijd in het hoofdge
bouw geweest, dicht bij haar en onder haar
hoede. Veilig zo. En nu zat Tjalie buiten
de gesloten hoofddeuren.
Ach, we hadden een goede waarkhond,
de bedienden sliepen vier kamers van me
vandaan. De buurt was veilig. Wat zou me
kunnen deren?
Op een nacht werd ik wakker, kon niet
in slaap komen en besloot wat op het erf
rond te kijken. Ik ging m'n kamer uit en
stond op de gang van de bijgebouwen.
Alles was donker. En toen zag ik tot mijn
verbazing op de etenstafel in de open ach
tergalerij een lampoe templek staan, klein
gedraaid. Wat was dat voor flauwe kul? We
hadden toch electrisch licht? Zelfs de gas-
lichttijd was al voorbij! Ik snapte "nul" van
die lamp, ging even later toch maar weer
slapen en herinnerde me de lamp de vol
gende ochtend alleen bij toeval. Want Ma
had 'm alweer weggeborgen.
"Waarvoor is die lamp, Ma?" "Ach, als
er wat gebeurt 's nachts..." 'Maar dan draai
je toch het licht aan?" "Ach, je weet nooit...
een aardbeving..en het electrische licht
werkt niet...zo'n lamp brandt altijd wel..." Ik
merkte echt, dat Ma die vragen van me
ongemakkelijk vond. Ik ging er niet verder
op in. Ouders hebben vaker van die rare
ideeën...
Pas veel later realiseerde ik me wat er
in haar hoofd omgegaan moet zijn. Een vi
sioen van een rampnacht misschien met in
stortende huizen. En al dat mooie electri
sche licht zou niet meer werken. En haar
zoontje was daar buiten. Alleen. Een lamp
móest er zijn. Hoe eenvoudig ook. Om di
rect licht te brengen en hulp...
Ik weet niet hoe lang die lampoe templek
buiten heeft gestaan. De lamp is nooit no
dig geweest ook. Gelukkig. Maar nu, in
onze rijke wereld tjok- en tjokvol electrisch
licht en sterke huizen en regeringsgaran
ties en levensverzekeringen, weet U, mis ik
af en toe toch heel erg de "Engel van het
Behoedende", die eens mijn moeder was.
Ach nee, spot niet zo gauw om een "mam-
mie-complex". Besef dat dit sóórt denken
en handelen nu voorbij is. Dat de meesten
van ons alleen denken aan de "instorting
van het huis" met een machteloos en egois-
tisch schouderophalen. Of met zélfbeklag
alleen. En dat we niet langer meer kunnen
denken als die eenvoudige bruine vrouw
van Toeloengagoeng: "Als alles ineen stort,
als het zelfs lijkt of God ons verlaten heeft,
als ikzelf misschien niet te redden ben,
kan voor mijn kind IETS licht en hulp bren
gen in de Chaos?"
Het gaat niet om het kleine en betrekke
lijk waardeloze van die handeling. Het gaat
om het besef van verantwoordelijkheid en
waakzaamheid, het gaat om het niet capi
tuleren voor het onmeetbare, maar het moe
dig één stap voorbij de Onmeetbaarheid
doen. Het zijn altijd zulke kleine daden ge
weest die de Mensheid hebben behoed voor
uitroeiing.
De Verrijzenis is geen "bijbelsprookje";
het is iets dat eeuwig met de Mens mee
leeft. T.R.
O voor (abonnementen)-
O
O administratie,
O kunnende typen.
O Salaris nader overeen
O te komen.
g Sollicitaties middels eigen geschre- g
g ven brieven te richten aan: Directie g
g Tong Tong, Prins Mauritslaan 36 te g
g Den Haag. g
O O
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
«IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINIIIIIIIIIIIIIIINIIIIIUUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIinjjj
I OUD PUPILLEN, WELDOENERS EN
VRIENDEN VAN WELEER
j van de drie kindertehuizen der St.
1 Vincentiusvereniging te Djakarta, j
1 mag ik even Uw aandacht?
Broeder Winand Divendal o.f.m.
stuurde mij in opdracht van Pater H.
v. d. Hoogen thans directeur van het
jongenshuis te Kramat, een brief aan
I U allen!
B Deze brief begint met de aanhef:
I Zeg, weet je nog
Herinner je je nog
M Weet U nog wel...?
Voor plaatsing in dit blad is deze
brief helaas te lang. Maar U begrijpt
1 natuurlijk waar het om gaat? Om de
1 monden open te houden van de 550
kinderen die deze 3 tehuizen nog
I steeds bevolken.
Velen van U, zullen mij nog wel ken-
nen. Ik was meer dan 13 jaar werk-
zaam in het jongenstehuis als hoofd-
assistente. Mij werd met klem ver-
zocht, deze brief onder Uw aandacht
I te brengen, en ik heb deze dus laten
B stencillen.
C Wilt U allen die belangstelling heb-
ben in dat schrijven mij even berich-
ten, dan wordt deze U per omgaande j
toegestuurd.
1 En mochten er onder U zijn die met-
B een daadwerkelijk en financiëel wil- B
5 len helpen? Dan kan dat ook.
1 Ik hoop op VELE, GOEDE reacties p
B t.b.v. 550 kinderen!!
B Mijn adres is:
MEVR. D. VAN DORDRECHT,
1 MARCKHOEKFLAT D 49,
DUIVELSBRUGLAAN 40,
BREDA.
storting kan geschieden op de Alge-
Ij mene Bank Breda, tnv. D. van Dor-
I drecht Rekening no. A.
1 ZE ZIJN ER WEER:
door Tjalie Robinson
Nu deel I en deel II samen plus 10 oude nog niet
eerder in boekvorm verschenen Piekerans waaronder
het "Vleesverhaal" dat op diverse shows als voor
dracht zo'n succes heeft gehad, verder nog een onbekende "Tante Koos" en
het kostelijke "Leven als handelaar".
Dubbeldikke pocket met ruim 600 pagina's, geïllustreerd met omslag in 3 kleuren:
Prijs: f 8,75 f 0,75 porto f 9,50
Alle 85 opstellen zullen U stuk voor stuk weer doen schaterlachen. Gun Uzelf
na deze barre winter wat hartverwarmende lectuur en kom al lezende weer op
"temperatuur"!
