ONS HANDELSNUMMER
HEEL HOLLAND HANDELT INDISCH
Bandjir Brantas? Aarzel niet. Ontlaad CONTRA - Bandjir! Bandjir pasir!
BONTJÈNG
Eeuwen lang heeft de Brantas zijn stroomgebied aangevallen. En eeuwig hebben waakzame kampongs op de alarmroep
van de tong-tong teruggevochten - en gewonnen. De volken van Dhoho en Madjapait zijn blijven voortbestaan. De rijst en
de suiker hebben kunnen groeien van Blitar tot Toeloengagoeng tot Kediri tot Kertosono tot Djombang en Soerabaja.
Vrees niet. Vecht terug! Voer zandzakken aan! Steunt onze handelsactie. Poekoel teroes!
Onze frontpagina biedt een medaillon van
"sentiment". Daar ontkomen we nooit aan.
Sentiment is dierbaarheid. En dat is goed.
Op onze frontpagina staat ditmaal ook
"Handelsnummer". Dat is óók goed. Want
we staan toch wel met beide benen stevig
op vaste grond. Holland is een handels
natie. In Holland handelen we DUS mee.
Tong Tong is een Publiciteits- en Handel
maatschappij. Met handeldrijven zijn we
op bescheiden wijze al een tijdje bezig.
Want het is een noodwendig middel van
bestaan voor een blad dat op een handvol
abonnees alléén niet bestaan kan. Wij
móeten bestaan. Dus handelen wij mee.
In dit nummer staan diverse artikeltjes
en advertenties omtrent zaken die wij ho-
Het is geen geheim dat vele personen en zelfs
hele gezinnen bij onze abonnees "bontjèng" (aan
haken). Al scheelt ons dat natuurlijk een gevoelige
stuiver, we begrijpen het: velen hebben er een
voudig het geld niet voor.
En ook: bontjengen wordt door velen uit Indië
helemaal niet gevoeld als "te erreg"l We deden
het in Indië zó vaak en zó natuurlijk: "Delen
nou jou Tong Tong..." We doen het hier óók.
Bontjengen komt niet alleen voor in de laagste,
maar ook in de hoogste kringen. We waren eens
op bezoek bij een Tuan Paling Kandjeng Besar
in Rotterdam, kepala van een zeer belangrijk
bedrijf, en vertelden hem van dat bontjengen en
of hij dat begreep. "O ja!" zei hij argeloos, "ik
krijg Tong Tong zelf doorgestuurd van mijn broer.
En na mij gaat het naar mijn zuster. En na haar
weer naar een ander en nóg een, enzovoort!"
"Dus vijf bontjengers?" vroegen wij. "Jal" zei
hij. "Nou", zeiden we koeltjes, "dat scheelt ons
dan per jaar vijf maal achttien pop is negentig
pop!'
Hij keek ons ontsteld aan en begon meteen
zich ook maar op te geven als abonnee. Maar
hij begreep, dat als dat over de hele linie ge
beurt, Tong Tong niet alleen "straatarm" is, maar
het ons ook heel wat kansen ontneemt om ad
vertenties te boeken!
NU VRAGEN WIJ U DIT, en doet U please
allemaal mee: Hoeveel vrienden of gezinskernen
"bontjengen" bij U? Noem geen namen - wij
willen ze niet achterna zitten, omdat het Uw
vrienden zijn. Maar aantallen zijn genoeg: Eén
briefkaart: na mij lezen nog gezinnen mijn
Tong Tong. Punt.
Dan kan onze advertentie-colporteur trots tegen
adverteerders zeggen: "Kijk eens, meneer, zó
klein is onze oplaag ook weer niet: zoveel dui
zend meelezers méér, die Uw artikel zouden
kunnen kopenl Barangkali dapat lagi satoe kakap
toch?
(En voor ons: het is plezierig te weten dat
ons blad - Uw blad - toch door veel meer
mensen gelezen wordt dan we dachten. Het is
alsof je dacht dat je maar één vis aan de lijn
had - en lol Ister drie! Leuk toch?)
Eén briefkaartje maar. Toe...!
pen te verkopen vóór en gedurende de
Kerstmaand.
Schrik niet. Wij gaan U niet hardhandig
een poot uitdraaien. Die kunst kunnen wij
maar niet leren. Maar wij hopen U de poot
die U straks tóch door énderen uitge
draaid zou worden, pijnloos en tevreden
vrijwillig te laten afstaan.
Doe een deel van Uw Sinterklaas en
Kerstinkopen bij ONS!
Als U NU al decideert wat U straks als
Sinterklaas- of Kerst-cadeau wilt wegge
ven, heeft U twee maanden de tijd om tel
kens een beetje te kopen (pijnloos). En U
weet dat U er Uw blad mee helpt (tevre
den). Wij zijn toch Trouw, Branie EN ON
DERNEMEND?
Zes jaar geleden schreef ik in dit blad
(djèngkèl door het assimilatie-gebrul!): niet
wij zullen assimileren naar Holland, maar
Holland naar ons! Het feit dat ik zulke
klinkklare nonsens méénde, was voor vele
lezers toch ook maar het sein om te be
danken voor Tong Tong: Tjalie, hij maakt
ons verlegen...
NUI
Alle supermarkets en kruideniers verkopen
Indische keukeningredienten, nasi goreng,
bami en wat niet al. Als de Indische groep
maar de helft krijgen zou van wat Albert
Heyn, Simon de Wit en de Gruyter ver
dienen...
Op zijn minst twee algemeen bekende
industrieën, Conimex en Luculles produce
ren aan de lopende band en tot naar het
buitenland toe Indische samballans en krui
den.
Alle gehaktballenkraampjes verkopen nas-
sieballen, bamieballen en loempia's.
Cafetaria's verkopen satee, plus boven
genoemde lekkernijen. En andere Indische
hapjes. Het aantal Indische restaurants
neemt nog steeds toe. Alle Nederlandse
restaurants hebben Indische schotels.
Hollandse huisvrouwen weren zich geducht
met allerlei kostjes en b.v. taogeh wordt
overal verkocht (Hetty hoorde laatst bij de
groenteman: "Ik wil ook graag gado-gado
maken met van die dingetjes (taogeh IS
een moeilijk woord!). Moet ik het in boter
braaien?" Ach mijn lieve mevrouw, alles
wat U met taogeh doet is goed, gongseng
toemis, masak, reboes, rauw, alles is ge
zond en de beste obat tegen ga-dood-ga-
U kunt bij ons niet véél kopen. Dat is
waar. Wij zijn maar "de waroeng om de
hoek", en niet Eigen Hulp of Van de Poll
op Noordwijk in rijk Weltevreden. U moogt
daar net zoveel kopen als U wilt nou en
straks. Maar wilt U eerst éven mampirren
bij "de kleine waroeng"?
Ah! Men zegt zo vaak: Tong Tong kijkt
sentimenteel terug. Neen, mijn waarden,
Tong Tong is de ENIGE Indische groep, die
vooruit kijkt EN BOUWT!
Bouw mee! Eerst zandzakken voor de
Brantas...en dan op vaste grond een bas
tion voor de Toekomst!
Niet Poekoel Teroes, maar HANTEM te-
roes! SOEARA TONG TONG
dood!) en zélfs die hete lombokken gaan
er goed in. Mijn visboer om de hoek
maakt zelf kroepoek( alsof het de gewoon
ste zaak van de wereld is) en het aantal
kroepoekbedrijfjes (grote en kleine) is zó
toegenomen, dat Nederland zelfs zijn kroe-
poek-import besnoeit om de eigen nijver
heid te beschermen...
Enz. enz. enz.!
Over nóg vijf jaar hebben we ook (als
ze de goede machientjes uitvinden) De
Eerste Nationale Spekkoek Industrie, let
maar op! En dan raken de Grunninger Koek
en Depènter Koek helemaal achterop.
En als je zo de vislucht opsnuift bij som
mige viskraampjes, weet je ook wel: 't
duurt niet lang meer of in Scheveningen
verrijst het machtige gebouw van de E.N.
P.F. (Eerste Nederlandse Pedöh Fabriek).
Met wéreld export!
En wordt in Nederland gesticht een Ka
mer van Indische Koophandel!
Alle gekheid op een stokje. Niemand
heeft nog een studie gemaakt van de mil-
lioenenomzet van alles wat Indisch is op
de Nederlandse markt. Hoeveel duizenden
Hollanders er een dikke boterham aan ver
dienen en hoeveel richards erdoor met va-
cantie naar het buitenland kunnen gaan.
Waarom zouden wij met Tong Tong dan
achterblijven? De duizenden van onze a-
bonnees met hun tienduizenden ideeën en
smaken, kunnen deze groei nóg sneller sti
muleren! Handel, handel, handel!
Want handel verspreiding van cultuur
bezit!
Trouw Branie -F Ondernemend
de Eindzege.
3
