KOLONIALE
MENTALITEIT
US MEM
NAAR INDONESIË
In een krantenbericht dat melding maakt
van de drievoudige toename van venerische
ziekten in Nederland sinds 1961, wordt
ook meegedeeld dat de directeur-arts van
de instelling die de desbetreffende regis
tratie administreert, heeft verklaard dat
"de schuld van deze 'toename niet zomaar
aan buitenlandse arbeiders in ons land
moet worden gegeven", enz. enz.
Zo maar...
Het is wel tekenend dat een rustig oor
delend medisch lichaam het nodig acht aan
een exact rapport zulk een oordeel toe te
voegen, omdat daaruit duidelijk blijkt dat
"de grote men" al direct klaar staat om
de schuld weer te geven aan "de bruin
tjes" (of de Moffen of de wilde "Franzo-
sen"), want Wij (pluralis majestatis s.v.p.l)
doen zoiets natuurlijk niet. En als het rap
port meent dat de oorzaak misschien ook
gevonden moet worden in "het internatio
nale zakenreizen- en vacantieverkeer", dan
zal "De Grote Men" hier natuurlijk ook
gretrg de conclusie uit trekken, dat het
weer "die dekselse avonturiers" zijn die de
brave burgerij in ongerief bréngen.
Als telg uit een eeuwenoud "Avontu-
riersgebroed", nl. "de kolonialen meen ik
in dit blad wederom te moeten vaststellen
dat de wérkelijke koloniale mentaliteit HIER
zit, in Nederland, NIET in Indië. Want HIER
is de superioriteitswaan, die altijd automa
tisch leidt tot geringschatting of veroor
deling van wat "vreemde smetten" draagt.
Als een Surinamer in een gevecht een mes
trekt, heten natuurlijk alle Surinamers mes
sentrekkers, ook al meldt de pers dagelijks
berichten van brave kachelbezitters die el
kander met slagersmes, hakbijl en stiletto
kerven als dolle beulen. Als er een klop
partij is tussen bruine jongens (Ambon-
nezen, Turken, Grieken, Spanjaarden, enz.)
en blanke jongens om meisjes, dan is dat
natuurlijk altijd de schuld van die heetbloe-
dige wellustige bruine rakkers, die reine
blanke maagden van hun eer beroven wil
len. En natuuFffjk komen dan blonde leeu
wen in het geweer en zijn de minstens
zeven aanrandingen per dag (Statistisch
Massa's Indischgasten zouden er heel
wat voor over hebben om nog eens voor
een maandje Indonesië terug te zien.
De vraag: "Hoeveel is "heel wat"?" De
normale retourvluchtkosten van omstreeks
f 4500,zijn voor de man met de kleine
beurs helaas onbereikbaar. Maar zou er
met internationale samenwerking niet wat
te bereiken zijn op het gebied van de char
tervluchten?
Tong Tong is met het reisbureau "IN-
TRAS" al geruime tijd aan het zoeken. En
vraagt zich af of voor een bedrag tussen
de 2500 en 2700 gulden serieuze belang
stelling zou bestaan voor een retourreis
van ongeveer een maand gedurende januari
en februari.
Let wel: serieuze!
Het gaat alleen om de reis "sec". Alle
kosten in Indonesië voor eigen rekening.
Gegadigden kunnen zich opgeven bij Tja-
lie Robinson persoonlijk per brief.
Zakboek 1966, pag. 171) toevallig éllemaal
boevenstreken van bruine kevers!
Daar staat dan tegenover dat pension
houdsters arme Turken en Spanjaarden in
"pensions" opstapelen als babies in kran-
djangs en ze daarvoor de meest geweten
loze bedragen op tafel laten leggen. Zelfs
de meest veroordeelde koelieverblijven in
ondernemingen van Indische slavendrij
vers" halen niet bij de grofheid waarmee
hier door sommige brave kostjuffrouwen
"Europese slaven" zijn uitgeperst. En zijn
"absoluut onomkoopbare" politiemensen in
de petoet geraakt omdat ze vestigingsver
gunningen voor onmenselijk hoge bedragen
verkochten aan werkloze bruine mensen.
En GEEN ENKELE sociale groep of poli
tieke groepering (die zich zo vaak opwerpt
als kampioen voor verdrukte volken elders)
heeft het tot nog toe in zijn hoofd gehaald
om te doen wat die verwenste Amerikanen
al jaren lang doen, geheel uit zichzelf en
met eigen geld "International Clubs" stich
ten door de hele U.S., waar immigranten
in de gelegenheid worden gesteld folkloris
tische en culturele waarden uit hun land
van herkomst te ontwikkelen en uit te
dragen in zang, dans, muziek en culinaire
kunsten. Die zelfs in b.v. een stad als
Milwaukee zijn uitgegroeid tot Fairs waar
Wij kregen van diverse kanten de door ons
besproken koe toegestuurd (TT No. 7, pag.
17, Eventjes lachen). Met ook diverse com
mentaren. We weten nu dat deze koe heet
"Us Mem" (Onze moeder) en ik herinner
me nu ook plotseling dat de narrator van
het reisverhaal ook getroffen was door deze
naam: "Our Mother". Mevr. K. ontkomt niet
aan een vergelijking met het gouden Kalf.
Mevr. d. W. was dubbel getroffen door dit
beeld en het dispuut over de jacht in TT
No. 8 "Van Hier en Gunder", dus de mas-
saslacht van deze koe: "...hoe kunnen wij
dag in dag uit Us Mem doden en meteen
in een standbeeld vereren?"
Mevr. v. S. denkt bovendien nog aan de
de door "Grapje van N. gerapporteerde
"bloemstuk- en sucadelappen" (TT. No. 8,
Vervolg Lappenmand, pag. 17) en vraagt:
"Als 't toch móet, waarom dan zo harte
loos?" Waarbij ik dacht aan Lebaran in het
nieuwe Indonesië, waar o.a. bij de grote
misigit honderden geiten wachten om ge
offerd te worden en een gevoelig Europe
aan in afschuw zei: "Hier kan je zien hoe
barbaars de Indonesiër is. Om zoiets in
het openbaar te doen! Ja, wij hebben
onze abattoirs handig weggestopt in onze
grote steden, zodat wij zonder gewetens-
knaging naar kerken, concerten en kunst
exposities kunnen gaan, terwijl soms op
nog geen steenworp afstand honderden die
ren hun laatste martelgang gaan na een
veilig leven in grazige weiden...
Wie denkt dat Tjalie weer eens "rot" wil
zijn, neme het boek van Prof. Dr. A. Chorus
ter hand: "De Nederlander uiterlijk en in
nerlijk", leze het, bekijke de foto van "Us
Mem" bij pag. 96, en denke over het bij
schrift over "gebrek aan gevoel voor pro-
jaarlijks honderdduizenden gasten uit heel
Amerika naar toe komen.
Ja, en dan heten Indischgasten mensen
"met een vuile lei". Te deksel, zelfs de
grootste koloniaal leerde van zijn bedien
den de eigen taal, leerde zeden en gewoon
ten begrijpen. Indischgasten hebben univer
siteitsbibliotheken gevuld met duizenden
standaardwerken en speciale studies over
zelfs de verste en "achterlijkste" Papoea s
en Dayaks.
Geen enkele blanda in Indië heeft zó
vér van de bruine mensen gestaan als hier
Pietje Puk met z'n koppie kofje achter het
raam en zijn spionnetje van al die bruine
kerels die hier toch het kasarste werk moe
ten opknappen wat geen "beschaafd en
zelfrespecterend" mens wil doen... en ze
nóg keer op keer aanmatigend op het
stoepje roepen voor elke vermeende wan
daad. Als een officiële instelling met nuch
tere, exacte medici aan een technisch rap
port een regel moet toevoegen dat de
bruintjes het niet gedaan hebben, dan is
dat wel droevig! We appreciëren dat de
Pers wakker is en fouten aan het licht
brengt, waar die gemaakt worden, maar
blijven het betreuren dat blijkbaar onder de
dunne laag van vaderlandse rechtschapen
heid toch bij menigeen een koloniale men
taliteit blijft voortbestaan zo erg als onze
avonturiers in de Oost nóóit gekend heb
ben! T(jabé) R(awit)
portie". Niet Tjalie of Tong Tong is altijd
"fout". Wij vragen alleen voortdurend om
beraad, om zelfinkeer, om eerlijke oriënte
ring.
Niet altijd zo babbelziek of hatelijk ver
oordelen wat "fout" is bij Indonesiërs, In
dischgasten, Aziaten. Er is soms alleen
maar sprake van een andere wetmatigheid.
De Nederlandse wetmatigheid is heus niet
universeel...
Ook niet zo gauw zeggen: "Tjalie heeft
altijd wat af te kraken!" Ik ben alleen ge
troffen zoals misschien ook wel millioenen
Europeanen. Ook zie ik in dat dit niet in
een handomdraai veranderen kan en dat
millioenen opgroeien in volslagen onwe
tendheid, die toch wel goed zijn. En vergeef
me dat ik af en toe "op de kast zit" als
deze onwetenden toch maar keer op keer
harteloos andere volken veroordelen... als
slachtvee! T.R.
11
