O L j^» JpS Si u
(Ov^1)
NIEUWJAARSBOODSCHAP
\Jbb—L3 oóiil) 1>V3 j^rcyJi
EEN
OUDEJAARS
OVERDENKING
O
O3-^- Ü1
VAN EEN MOSLIM AAN CHRISTENEN
t
"In naam van Allah de Barmhartige, de Genadevolle."
"Bij de tijd. Voorzeker, de mens is te midden van
verlies. Behalve degenen die geloven en goede wer
ken doen, en elkander tot waarheid, en geduld aan
sporen."
(Hoofdstuk 103)
De tijd is een belangrijke factor in het leven van de mens. leder ogenblik dat voorbij
gaat, komt nooit meer terug. Het zou een verloren ogenblik zijn, wanneer het niet op
een goede wijze benut zou zijn. Juist dit feit moet men voor ogen houden en voor altijd
herinneren.
Zoals het begin van een dag een bijzonder punt is in het leven van een mens, is
het begin van een jaar van nog grotere betekenis voor hem. Dit is inderdaad een
gelegenheid om even terug te zien hoe men het voorbijgegane jaar heeft geleefd, om dan
met een nieuwe wil, nieuwe kracht en met gebed en gevoelens van nederigheid een
begin te maken voor een nieuw jaar.
In dit verband wensen wij al onze broeders, zusters en vrienden een gelukkig en
voorspoedig nieuwjaar.
Q. U. HAFIZ
Imam v/d Moskee, Den Haag
De laatste zeven dagen van het jaar komen
na Kerst. Hoog occulte-dagen, die nopen
tot overpeinzing en inkeer zijn deze zeven
"heilige" dagen tussen Kerst en de Jaar
wisseling. Zij komen overeen met de zeven
Geesten voor Gods Troon, de zeven Elo-
him, die in de "afgrond" tussen het onge-
openbaarde en het geopenbaarde onafge
broken in meditatie verzonken zijn en van
wie in de oorspronkelijke Genesis-tekst ge
schreven staat: "Zij schiepen de mens". Zij
zijn de zeven "ouderlozen", de afronders
van het verleden en de scheppers van het
toekomstige.
Het uur van middernacht nadert... Is er wel
een geheimzinniger tijdstip denkbaar dan
juist het uur van middernacht, "nul" uur.
Sylvesternacht is wel een bijzondere nacht,
de drempel tussen twee dagen, de over
gang van het ene jaar in het andere, nieu
we.
De goede, oude Kerstman, vermoeid en der
dagen zorgen zat, heeft nog eens rijkelijk
al zijn gaven uit het oude jaar uitgedeeld,
de "verrassende" als Sinterklaas, de "ze
genvolle" onder de Kerstboom en is dan
eensklaps als een pasgeboren kindeke om
getoverd. En deze transformatie nam niet
meer tijd in beslag dan dat ene nulpunt,
dat wij middernacht noemen, in feite, het
nam helemaal geen tijd!
De eerste minuut van het nieuwe jaar is
als het opslaan van een nog ongelezen
boek. Wij zouden niet willen zeggen, dat
het ook een geheel onbeschreven boek is.
Het is immers slechts een vervolg in de
serie van voorafgaande weken. Het nieuwe
jaarboek begint eigenlijk reeds in de laatste
zeven pagina's van ons oude jaarboek, want
er blijft een onafgebroken aaneenschake
ling behouden. Die laatste zeven pagina's
beginnen met de meest middernachtelijke
geschiedenis van alle n.l. die van het Kerst
gebeuren.
Om middernacht sluiten de aardse tempels,
maar de hemelse vangen dan eerst recht
hun arbeid aan. Hoe vol betekenis is het,
wanneer waarlijk en voorgoed het licht van
Christus in de mensen ontstoken is en hij
een "tweemaal geborene" is geworden.
Want dan moeten voor hem de al te men
selijke, aardse tempels, godsdiensten, ideo-
logiën, riten en secten gesloten worden,
opdat het werk in de onzichtbare Tempel,
niet door mensenhanden gemaakt, worde
voortgezet. Het licht vanuit die Tempel
straalt inderdaad zelfs in de diepste duis
ternis en brengt nochtans de bovenaardse
vrede op aarde!
W. Ch. J. BASTIAANS
"ZAMAN KARTEPIL"
Laatst was een notaris hier op bezoek
een Indische natuurlijk. Er moesten enkele
formulieren worden ingevuld, voorlopig met
potlood. Toen dat weer uitgevlakt moest
worden, was er natuurlijk geen "stief" te
vinden op de redactie. Moderne tijd, siii!
Alles met ballpoint, siii.
Even beteuterd rondgekeken naar wat an
ders, in de zakken getast..."Kartepil-nja
waar si" We grinnikten allebei. "Bon sang
ne peut mentir (of in Indisch: bon sang ne
peut mentiet...goed bloed verloochent zich
niet!). Goeie ouwe tijd van de Indische
scholen, de "Zaman Kartepil" (het Katapult
tijdperk), toen wij nóóit geen raad wisten
en bij gebrek aan een stiefje de kartepil
tevoorschijn kwam of zo'n rond karètje van
een limoenfles of zo...
De notaris en ik vonden toch wel een
karètje
SEGO-IWAH
En als wij dan aan het baren waren (dat
is een spelletje!) hoorden we opeens roe
pen: "Segóö-iwaaa!" En dan renden we
naar binnen om geld te vragen aan maatje.
En dan kochten we bij de koopvrouw voor
segobang drie porties sego-iwah, dat is dus
per portie 1/3de van vijf cent. En dan kreeg
je in een groooote pientjoek: rijst, perkedèl
(van ketella), kering tempeh (drooggebak-
ken tempeh), veeeel sambal en één hele
grote lange gereh lajoer (in meel gebakken
goedkope zeevis). Zoooo lekker! Mmmmm!
(Oma, die dit vertelt, komt uit Semarang
en spreekt over 1915 - wie weet het ook
nog? En wie herinnert zich meer?)
5
