De nieuwe kleren v.d. Keizerin
VOOR DE VROUW
(Een oud, modern sprookje)
Pietepietjes, Oetepetoetjes en Falderiet-
jes bestonden niet toen ik 6 jaar was. Geen
kabouters, elfjes en sprekende spinnen die
een beetje zinloos zaten te niksen, maar
draken en reuzen en dappere krijgers. Mijn
moeder met haar heldere stem las er ons
van voor uit Grimm of Hauff. Maar een
gebeurtenis was het als mijn vader zei:
"Vanavond zal IK jullie vertellen."
Soms werd het een spannend cowboy ver
haal uit Strand of Yellow magazine, dan een
spannend rimboe-verhaal, waarbij we tel
kens moesten vragen: "Is het echt ge
beurd?"
Dan was er nog het dikke groene boek,
de sprookjes van Andersen. Sprookjes zijn
nooit echt gebeurd wist ik, maar zoals mijn
vader ze vertelde, zoals Andersen ze be
doeld moet hebben, zo werden het voor
mij echte geschiedenissen die bewust of
onbewust richtlijnen in mijn latere leven zijn
geworden.
Zijn niet in ieders leven momenten dat
we leven met De Dood, Ole Dromeman,
Tante Kiespijn, Grote Klaus en Kleine
Klaus. Vielen we ons soms niet even wan
hopig verstikt in liefdesverdriet en verra
den als de Kleine Zeemeermin en doen
we niet even kieskeurig en boven onze
stand verheven als de Prinses op de Erwt?
Soms schiet een flard van een sprookje
me te binnen, haken Herinnering en Heden
elkaar aan en dan ontstaat een wonderlijke
geschiedenis die eigenlijk thuis hoort in het
dikke groene boek waar Paatje ons uit ver
telde.
De Keizer leefde op complimentjes en
vleierij en hoe kan je die gemakkelijker
krijgen dan door mooie kleren?
Hij had er dan ook kasten vol van. Op
een dag kwamen er een paar zwendelaars
en textielhandelaren. Alles wat ze bij zich
hadden was een grote mond en veel praat
jes. Het duurste dat ze te koop hadden,
hadden ze de keizer aangesmeerd: onzicht
bare kleren.
Omdat de Keizer dacht dat die experts
wel zouden weten wat mooi was en het
nieuwste op modegebied kwamen brengen,
durfde hij niet zeggen: ik z i e helemaal
niks. Diep in zijn hart vond hij het maar
vreemd en koud om daar in singlet en BVD-
tje rond te stappen, maar de kranten, tv
en radio hadden al zoveel gezegd over de
nieuwe modelijn van de Keizer, dat hij erin
toestemde zich in een parade dwars door
de stad te laten bewonderen.
Toen de bewuste dag aanbrak woei er
een venijnige Noordenwind en de mensen
hadden zich extra warm aangekleed. Al
heel vroeg stonden ze rijen dik langs de
trottoirs te wachten.
Eindelijk, daar verscheen de Keizerlijke
praalwagen getrokken door 6 schimmels.
Op een verhoging, zodat hij voor iedereen
zichtbaar was, stond de Keizer. Zo kenden
de mensen hun regeerder niet. Geen herme
lijnen mantel, geen geschitter van goud op
zwart fluweel. Wat leek hij mager in zijn
ondergoed! Zijn blauw-van-de-kou benen
staken in eenvoudige sandalen en met een
hand hield hij zijn kroon vast omdat die
bij elke windstoot scheefzakte.
In de auto daarachter zaten de ontwerpers
en textielhandelaren naar links en rechts
te buigen om ook hun deel van de toe
juichingen in ontvangst te nemen.
De mensen juichten: "Bravo, bravo, bra
vo! Dit is de beste modelijn die we in
jaren gehad hebben! Laten we hopen dat
de modehuizen ook gauw deze kleren aan
ons willen verkopen!"
En toen, tijdens een kleine stilte, omdat
de stoet juist een hoek omging en de
drumband net een mars beëindigd had, riep
een jongetje met een schelle stem:
"Kijk, de Keizer in zijn ondergoed, ,de
Keizer heeft geen kleren aan! Ha, ha, ha!"
Eindigt het sprookje hier? Wat gebeurde
er met het jongetje? Kreeg hij een flink
pak slaag van zijn moeder, arresteerden
ze hem en werd hij aangeklaagd wegens
laster? Of bracht hij de mensen tot inkeer?
KOPEN MET WINST
Duur, duur, duur, alles is duur, in Hol
land, in Amerika, overal. In het waarom
zullen we ons maar niet verdiepen, het
helpt toch niet, al ben ik er diep in mijn
hart van overtuigd dat alle economische
problemen door mannen worden veroor
zaakt!
Je moet nu eenmaal leven en dus moet
je blijven kopen, ook al héat je de prijzen.
Maar hoe kunnen we zo kopen dat we zo
veel mogelijk plezier, dus winst, hebben van
het gekochte? In een tijdschrift las ik hier
een nuttig artikel over en in punten opge
steld luidt het advies:
1.Koop nooit méér materiaal dan u voor
een japon, gordijnen, of wat maar ook dat
u zelf wilt maken, nodig heeft. Van het
goede voornemen om van de restjes nog
wat te maken komt meestal toch niets.
Als U alle restantjes die U bezit in geld
zou kunnen omzetten zou u versteld (of
ontsteld) zijn!
2. Koop geen kleuren die eigenlijk niet bij
uw huid, uw figuur passen. In een bui
van overmoed of verlangen naar iets
nieuws laat U zich wel eens verleiden,
"Wat lees je daar?" Tegenover me in
een stoel zat het Jongetje. Hij had nog
steeds dezelfde schelle, uitdagende stem.
Ik kon zijn gezicht dat buiten de licht
kring van mijn leeslamp was, niet onder
scheiden.
"Moderne literatuur, bekende auteurs",
zei ik.
Het jongetje pakte een boek van tafel,
sloeg het open en begon hardop te lezen.
De zinnen klonken verward, nietszeggend,
en wat de personen deden was net zo zin
loos en verward.
"Lees je nog iets anders dan boeken
over hysterische en lesbische vrouwen,
mannen die allang vergeten zijn hoe ze
eerlijk en gewoon kunnen zijn.
Wat een viezigheid!" Hij schoof met een
kregelig gebaar een stapeltje boeken van
tafel.
"Je bent uit de tijd. Men wil eens wat
anders, men zoekt steeds naar iets beters",
verdedigde ik.
"Wat is dat voor lawaai?" Het Jongetje
sprong op en ging aan de muur staan luis
teren.
"Hiernaast woont een concertpianiste, ze
studeert haar concerto in voor morgen
avond!"
"Dan mag ze wel hard studeren," zei het
Jongetje. "Ze zit gewoon te slapen, telkens
valt ze met een klap op de toetsen, en
dan begint ze maar weer met hetzelfde
loopje!"
"Ze slaapt niet, ze speelt een moeilijk
a-tonaal oeuvre," legde ik geduldig uit.
"Vergelijk het niet met Mozart en Beet
hoven. Zelfs niet met Bartok of Strawins-
ky. Dit is de muziek die moderne mensen
begrijpen, die hoort in het moderne denken
en voelen. De mens is geevalueerd. Stil
staan bestaat niet, steeds vooruit."
"Omhoog of omlaag?" vroeg 't Jongetje
"Vooruit betekent omhoog én omlaag,"
zeg ik.
"Hoor!" 't Jongetje rende ineens opge
wonden naar de muur, luistert. "Nu speelt
ze Bach. Ze weet dus toch nog wel wat
muziek is."
maar die jas, die hoed of die sweater
gaan u eerder vervelen dan u dacht!
3. Koop geen dassen voor uw man, hij
draagt ze toch niet.
4 Koop geen dingen omdat ze Goedkoop
zijn. Alleen als U ze werkelijk voor 100%
nodig hebt.
5. Koop niet overhaast alle snufjes die men
door aantrekkelijke demonstraties pro
beert "aan de vrouw" te brengen. In 8
van de 10 gevallen zijn het tot waarde
loosheid gedoemde snufjes die in de
praktijk helemaal niet zo goed opgaan.
Als het artikel werkelijk goed is, is het
over een maand (goedkoper) in alle win
kels te krijgen en kan u het alsnog kopen!
6. Koop op een uitverkoop alleen datgene
wat U direct nodig hebt en inderdaad
ook gebruikt. Iets kopen "voor later" is
volkomen nonsens. Dit is niet de laatste
uitverkoop op aarde. Er komen er nog
een boel meer. Met misschien nog lager
prijzen. De fout van de meeste vrouwen
op een uitverkoop is dat ze zich gedra
gen of de wereld zal vergaan als ze met
niets thuis komt!
LILIAN DUCELLE
13
