DE WAPENS NEERGELEGD ASPIRANT GAMELANSPELERS AANTREDEN! binnenkort, 26 jaren in Europa, ben ik ervan overtuigd, dat wij nooit 100% westerlingen meer kunnen worden; er is te veel vreemd aan de westerse zg. cultuur voor ons, naar ziel en geest halj-aziaten. Maar Tjalie, hele AZIA TEN zijn en worden wij ook nooit. Daarom, laat ons aan elkaar vasthouden en elkaar zodoende tot troost en steun zijn en hopen, dat wij aan de volgende generatie wat van onze POSITIEVE waarden zullen kunnen doorgeven. BERTIE ROLFF-SCHüTT Stocksund, Zweden Neen, Aziaten willen en kunnen we even min worden als Europeanen. Veel mensen maken een kruideniersfout als ze de In- dischgast willen zien als |ialf-om-half met als enige mogelijkheid: óf helemaal van het ene soort óf helemaal van het andere! Nog steeds proberen twistzoekers me in deze "kleurbekenning" te forceren en ik ben er al ziek van. Krentenbrood wordt nooit meer gewoon brood, al pulk je nóg zo naarstig alle krenten eruit. Ook krijg je er nooit meer het ons krenten uit dat je erin gebak ken hebt. Krentenbrood is nu eenrpaal een ander, nieuw soort brood geworden. Alle mensen die dat niet inzien, blijven pulke- raars. Wees gelukkig met je "krentenbrood schap", Bertie, ook al ben je alleen tussen vijftig miljoen gewone broden of tussen balen vol krenten... T.R. DE HERTOG EN WIJ "...Zou je onderstaande knipsels in Tong Tong willen opnemen ter bespreking? Of andere, want ik denk dat je deze wel van verschillende zijden toegestuurd hebt gekre gen! Ze zijn uit een artikelenserie van de oud-ambassadeur van Spanje in Nederland, de Hertog van Baena, en vormen deel van een boek dat onder de titel "The Dutch Puzzle" spoedig verschijnt. (Hollanders zijn) zacht en sentimenteel in hun gevoelens, maar grof in hun manieren" "Nederlanders zijn tolerant tegenover bui tenlanders, maar zijn niet bij machte te be seffen wat de hun onvertrouwbare elementen voor die buitenlanders betekenen" "Een kind in Nederland is een heilig klein schepsel aan wie het is toegestaan zo imper tinent, lawaaierig, boosaardig en lomp te zijn als het zelf maar wil" "Het is een bijna nationale gewoonte, die zijn oorzaak vindt in oude gebruiken, om de bejaarden, wanneer zij een zekere graad van physieke of mentale ongeschiktheid naderen, op te bergen in bejaardentehuizen...voor men sen als ikzelf, een Latijn en Spanjaard, is deze verwijdering van ouderen iets dat strijdig is met mijn gevoel van kinderlijke verant woordelijkheid. Ik zou preferen op een kleine kamer te leven met een mens die ik liefheb, waarvoor ik kon zorgen zelfs als dat opof fering betekent of weinig comfort..." L. v. d. BEEM 1. U bent de enige die deze knipsels in zond. U vergeve het ons dat wij hebben ingekort. Plaatsgebrek. 2. De serie is ons bekend en in gesprek ken werd b.v. gezegd: jamaar de hertog zegt ook goede dingen en Tong Tong niet. Dat dat niet waar is, weet iedere lezer. Maar a. velen hebben ongelimiteerd res pect voor wat buitenlander en markies of hertog is, en daarmee evenredige vitzucht op "eigen soort"; b. Tong Tong is maar een kantjil - kleintjes slaan sorteert méér effect dan groten attaqueren. 3. We hadden werkelijk verwacht dat de vele Indischgasten, die zich zo heftig keer den tegen Tong Tong, ook de Hertog onder vuur zouden nemen in de Haagse Courant. Tot onze verbazing lazen we tot nog toe GEEN EEN "vaderlandse verdediging" van een Indischgast! 4. Laat ons overigens realiseren dat bij "volkomen assimilatie" ons hetzelfde wacht wat wij nu veroordelen. 5. Hoezeer bij andere volken de zorg voor oudere familieleden inderdaad tot een "nationale gewoonte" kan worden, zelfs doordringend in de architectuur, leert ons in Indonesië het bestaan van het aparte gebouw de kasepoehan (sepoeh oud) in elke regentswoning. Hier wonen de ouders, ooms, tantes, kortom de oudere familiele den van de regent net zo lang tot het de Hemel belieft ze weg te nemen. Deze ouderen nemen ook aan het gezinsleven deel door o.m. het uitbrengen van advie zen bij belangrijke besluiten. Overigens werd dit "ongelimiteerd onderbrengen van familieleden" van Europese kant vaak be titeld als "parasietisme"! Indische families huurden bij voorkeur een huis met één of twee paviljoens om Pa of "Mamma-Tjang" veilig te verzorgen. Heel vaak (dat wéten wij) werden oudere men sen die zelf geen familie meer hadden, door anderen op zo'n manier in huis geno men. Bij mijn laatste bezoek aan Indonesië heb ik zo oude Indo's opgenomen gezien in een Indonesische familie, waar ze letter lijk "alleen tot last" konden zijn omdat hun pensioen waardeloos geworden was en zij dus "doodvreter" genoemd konden worden. Maar ze waren allebei zó totaal opgenomen in de gezinskring dat de hardnekkige afwij zing als spijtoptant hen niet eens meer bekommerde! Maatschappelijk welzijn speelde hier (evenmin als vroeger) een rol. Wie weinig verdiende, huurde liever een huis aan de rand van de kampong waar wél plaats was voor Opa of Tjang, dan een huis in een betere wijk "en Oma de straat op". Ik vergeet nooit de ouwe drukkersbaas van één van de kleine drukkerijtjes in den Haag waar Tong Tong vroeger gedrukt werd. Hij las ons blad ook en op een dag zei hij: „Jullie Indische mensen verzorgen hun ouwe mensen tot hun laatste levensdag, hè meneer. Dat is mooi. Ja, dat is mooi. Bij ons kén dat niet..." Hij schudde treurig het hoofd, want hij was al heel oud en weduwnaar en erg alleen. Maar zo IS het nu eenmaal. T.R. FILMS OORLOGSGRAVENSTICHTING De Oorlogsgravenstichting vertoont op de ondervolgende data films over o.a. ere- velden in Tanggok en Hodogaya. De toe gang is vrij. Films beginnen om 8 uur pre cies. 6 februari. Alkmaar, Schouwburg 't Gul den Vlies", Koorstraat 20; 7 februari, U- trecht, "Esplanade", Blauwe Zaal, Lucas Bolwerk 24; 8 februari, Arnhem, Aula Thor- becklyceum, Thorbeckestraat 17; 9 februari, Rotterdam, Beursgebouw, Blauwe Zaal, Meent 110; 13 februari, Enschede, Twentse Op 19 november schreef Opa Bürer ons naar aanleiding van wat we over hem schre ven in Tong Tong No 9 van 15 november (pag. 6) o.m.: Beste Tjalie, wat ben je begonnen! Je maakt me waarlijk verleken met al die pluimen op mijn hoed. Het ergste vind ik nog dat ik mezelf erin verlustig. Zo is de mens Opa Bürer: een stuk ijdelheid der ijdelheden!... ...Als je weer bij ons op bezoek komt, kun je van Tilly (zijn dochterRed.) rekenen op een lekkere hap nasi ajam Solo. ...Laten we God danken dat Hij de adel van de geest, van Zijn Geest, ook in de harten van zoveel eenvoudige Tong Tongers heeft geplant. Aan zulke vruchten kent men de Boom! IV.B. Dat waren Opa's laatste woorden aan Tong Tong. Op 12 december werd hij uit onze kring weggenomen. Dat zeggen im mers de gebruikelijke woorden. Voor wie Opa Bürer gekend hebben, zijn de woorden in de kop beter gekozen: heeft hij de wapens neergelegd. Want Opa Bürer is zijn lange leven van 96 lange jaren een onbevreesd en onver moeid strijder geweest voor alles wat recht vaardig, wat eerlijk en wat goed was. Op alle fronten. En op elk openbaar forum. Pas nu hij zijn wapens heeft neergelegd, wordt zijn zeldzaamheid ons duidelijker. Opa Bürer geloofde ONVOORWAARDE LIJK in de bijzondere gaven en vermogens van de Indische Nederlander, Totok en In do. Daarom ook schrijft hij Boom met een hoofdletter. Zullen wij deze Boom in leven kunnen houden, nu een van onze beste tuinmannen is heengegaan?T.R. Aan de Onderwijsinrichting van de Indo nesische Ambassade te Den Haag is ver bonden de heer Soedjaja, die graag les geeft in het bespelen van de gamelan. Een oproep in de Haagse Courant voor lief hebbers bracht maar een handvol liefheb bers, GEEN INDISCHE! Zouden er onder de lezers van Tong Tong in Den Haag en naaste omgeving werkelijk niet voldoende geïnteresseerden te vinden zijn? Er is geen bepaalde leeftijd, hoge in telligentie of muzikale begaafdheid voor no dig, alleen gevoel voor harmonie en liefde voor muziek. Amsterdamse en Leidse stu denten spelen al jaren lang gamelan! Het is mogelijk een speciale dag te ar rangeren voor Tong Tong-lezers, die samen een uitstekend orkestje zouden kunnen vor men. Voorlopig staat DINSDAGAVOND op het programma. Transport (de school staat te Wassenaar) valt te regelen. We hebben reeds een paar enthousiastelingen gevon den die meedoen. Wie schrijft er ook in? Brieven aan de Redactie van dit blad. Schouwburg, Grote Congreszaal, de Lange- straat 45; 14 februari, Assen, Garnizoens kantine, Vaart N.Z.; 16 februari, Leeuwar den, Beursgebouw, Benedenzaal, Wirdumer- dijk; 17 februari, Groningen, Universiteits gebouw, Offerhauszaal, Broerstraat 5. 3

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 22