TWEE OPINIES
Margriet en Pieter
Illusies armer - wijsheid rijker
uwe
ranje
Het huwelijk van H.K.H. Prinses Margriet
zou in Indië gevierd zijn met recepties en
parades, met bloemencorso's en vuurwerk,
met vlaggen en erepoorten tot in de verste
desa's, met aubade's en feestwedstrijden,
met rood-wit-blauwe rozetten en oranjelin
ten op elke toetoep en elke japon.
Mijn goede God, was dat feestvieren!
Tijden veranderen.
En mensen veranderen.
En politieke instellingen veranderen.
Maar we geloven niet dat er iets ver
anderen, laat staan verminderen, kan aan
wat Oranje betekent voor de Indischman.
Daarom is 10 januari voor ons een Hari
Besar geweest van eerste grootte. Een dag
die weer nieuwe verwachtingen schept voor
de toekomst. En doet Hoop niet altijd - ge
lukkiger - Leven?
Dus biedt Tong Tong in dit eerste num
mer van het nieuwe jaar het Bruidspaar
(Foto Max Koot)
zijn hartelijkste gelukwensen aan en hoopt
dat nog zeer veel generaties Oranje ge
koppeld mag blijven met al wat goed Ne
derlands is.
In vergelijking met de Oranjefeesten en
Oranjenummers van "toen froeher" blijft
deze wens een heel eenvoudige. Ook "door
omstandigheden": onze copy moest inge
diend zijn bij de drukkerij lang vóór de
huwelijksdag; en het nummer met het ver
slag van de Prinselijke Bruiloft zou pas
eind januari uit kunnen komen, als de dag
alweer lang historie geworden is. En we
uit dagbladen en tijdschriften reeds zó ruim
vergast zijn op reportages dat óns verslag
als "mosterd na de maaltijd" zou komen...
Dat neemt niet weg dat zelfs met deze
eenvoudige Gelukwens de lezers van Tong
Tong even vereend geweest zijn met Oran
je. Op elke mooie Indische traditie nog
ééns de glazen geheven zijn als in de
ouwe Soos met een diepgemeend: "Lang
Leve!" En veel heil! T.R.
Twee opinies: 1. Ik bedank voor Tong
Tong omdat daar en daarover niet vol
doende geschreven wordt. 2. Achttien gul
den voor een jaarabonnement is te duur.
1. Wie twintig willekeurige Indischgasten
op een rij zet en noteert waarover zij alzo
geschreven zouden willen hebben, krijgt
met die twintig alleen al te veel copy voor
één nummer. Met enkele duizenden wordt
dit teveel honderden malen vergroot. Verre
weg de meeste lezers hebben er geen idee
van hoe ontzaglijk breed ons Indisch le
vens-scala was. Niemand is hier ooit een
kijkje wezen nemen naar de stapels copy
die niet aan de beurt komen.
Tong Tong leeft met een "eeuwig tekort".
Laat ons met dit besef matiger zijn in onze
eisen. En dankbaar zijn voor het weinige
dat in elk geval geconserveerd wordt. WAT
NIEMAND ANDERS KAN DOEN, WIL
DOEN, DURFT TE DOEN.
"Het is beter één kaars te ontsteken
dan de duisternis te vervloeken".
2 Het maandblad "De vrouw haar
huis" kost ook 18,per jaar, biedt 64
pagina's tegen wij maar 48. In omvang
biedt dat blad dus meer bedrukt papier
dan wij. Maar wat dat blad biedt staat ook
in ontelbare andere vrouwenbladen en ru
brieken. Wat Tong Tong biedt, is UNIEK.
Ook heeft dat vrouwenblad een enorm
werfgebied van millioenen vrouwen in Ne
derland, het onze is daarbij vergeleken
dwergachtig klein. En nochtans heeft onze
lezer een veel groter "levens-scala" om
van te getuigen dan de Nederlandse huis
vrouw.
Tong Tong is inderdaad een "dwerg-
Atlas, een Indische wereld torsend". Voor
zó weinig geld, zonder enige hulp of be
langstelling van buiten, maar wél eindeloze
naargeestige critiek, die nérgens steek
houdend is.
Is er werkelijk zó weinig intelligentie,
zó weinig groothartigheid, zó weinig zelf
bewustheid in de Indische groep?.. T.R.
ONDANKS.
...bet verlies van vele abonnees door
afschrijving (HEUS door geldgebrek
en met veel spijt! - Tot ziens, so-
bats
...ondanks de nieuwe en grotere be-
staansmoeilijkbeden voor kleine zelf
standige bedrijven...
...ondanks de moeilijker wordende lij
den..
SLUITEN ONZE ABONNEES
DE GELEDEREN,
vernieuwen bet jaarabonnement
en brengen in anderhalve maand
ruim duizend gulden bijeen voor ons
Hulpfonds
Saluut, garde die sterven gaat maar
zich nooit overgeeft!
En poekoel teroes in het nieuwe
jaar
Na elf jaren speuren, verkennen, werken
en vechten zijn we een aantal illusies ar
mer geworden - en dus een paar wijsheden
rijker.
a. Tong Tong een blad voor de HELE
Indische groep van 1/3 a 1/2 millioen In
dischgasten is NIET te realiseren. Een pa
rallel: het IEV had in zijn beste tijd in het
voormalige Ned. Indië maar 25% van de
totale Indische burgerij tot lid. Ondanks
zijn programma van "Elck wat Wils", on
danks veel prachtig werk, ondanks veel
moedig vechten op vele linies. Al had de
andere 75% in alle opzichten een mooier
gelijk dan het IEV, ZIJ hebben NIETS OP
GEBOUWD. Hetzelfde geldt voor Tong
Tong en de Indische gemeenschap hier en
nu. Ook al hébben alle neen-zeggers ge
lijk, zij BOUWEN NIETS OP. Discussiëren
over wat we! of niet mogelijk is, is dus
waardeloos. Deze kleine kern moet teroes
poekoelen zonder om te zien.
Want met elk nummer méér dat wij de
deur uit kunnen krijgen, vergroten wij de
voorsprong op het onvruchtbare Niets en
zaaien we meer zaden uit voor een oogst
van Later.
b. Een uitgeverij stichten die de regel
matige verschijning van eigen uitgaven mo
gelijk maakt, nieuwe of herdrukte oude,
het is een vrome wens, een niet te reali
seren illusie. De massa WIL veel, ,maar
koopt niet constant genoeg. We moeten
telkens DUIZENDEN boeken op stapel zet
ten van elke uitgave en we verkopen maar
HONDERDEN.
c. We hebben langzamerhand al afgezien
van de mogelijkheid om van Tong Tong een
WEEKblad te maken, We zullen misschien
de buikriem nog verder moeten aanhalen:
er een MAANDblad van maken met veel
minder medewerking over brede linie.
Als het HART maar jong blijft, en moe
dig en onverzettelijk!
Als wij maar vindingrijk blijven en actief!
Onze eerste contra-zet in deze moeilijke
tijd is de stichting van onze Tropische
Leeskring Tong Tong. Zie pag. 8. Als wij
maar DUIZEND meeleggers krijgen (als ie
maar alle "alsen" steeds opnieuw probeert,
móet kenahl), kan in elk geval de Uitgeverij
doorstomen.
Ajo, doorbeukers van Pnompaduk, van
Flores, van zoveel vrouwenkampen, van
bersiap-kampen, als je dat overleefd hebt,
dan overleef je alles.
MADJOE!
Als ook maar één zaadje blijft van alle
zaden die wij in elf jaren gul hebben rond
gestrooid, er komt één padihalm van. Met
vijftig rijstkorrels. Die vijftig padihalmen
voortbrengen met elk vijftig korrels, die elk
vijftigenz enz.
Ah, Kleine Bruine Boeng!
Hij kén niet dood! T.R.
3
