VENDUHOUDERS-ERVARINGEN Kedoek-ke-dje-glèk-Kedoek-ke-dje-glèk Aan de achterkant van de Lidmaatschaps kaart staat: Het Lidmaatschap van de Tropische Lees kring TONG TONG wordt verkregen op de aan de ommezijde vermelde condities. Het Lidmaatschap is UITDRUKKELIJK PERSOONLIJK. Het gebruik van deze kaart door andere personen dan de houderf ster) is NIET toegestaan. Overtreding van deze regel kan gecorrigeerd worden door intrekking van het lidmaatschap. (Mogen wij VOOR ZELF BEHOUD de gontjengers apart zetten?). Het Lidmaatschap geeft recht op: 1. Het verkrijgen van de door de Uitgeverij TONG TONG gepubliceerde boeken en andere drukwerken op exclusieve condities. 2. Het verkrijgen van door de N.V. Handel Publ. Mij. TONG TONG op exclusieve condities beschikbaar gestelde goederen. 3. Door de Tropische Leeskring beschikbaar gestelde premies. 4. Toegang tot door de N.V., het Tijdschrift of de Leeskring georganiseerde manifesta ties (lezingen, markten,, bazaars, exposi ties, uitvoeringen, enz.) op bepaalde condi ties en op vertoon van het lidmaatschaps- bewijs. 5. Deelname aan door de Tropische Lees kring georganiseerde excursies of reizen op aparte condities. Alle hier vermelde en eventueel later toe gevoegde activiteiten, waarbij voor Leden van de Tropische Leeskring TONG TONG bijzon dere condities gelden, zullen tijdig in het Tijdschrift worden aangekondigd onder ver melding van de onderscheidenlijke condities van exclusiviteit. Het Lidmaatschap eindigt bij het afvoeren als abonnee van het Tijdschrift of bij be danken als Lid van de Leeskring. Handtekening Houder Tropische Leeskring TONG TONG De grotere plaatsen in Indonesië kennen de meesten van ons beslist nog wel, maar hoe zit het met de kleinere? Anak Betawie zullen ze misschien nog herinneren: Doe- ren - Pasarminggoe - Tandjoeng West - Lentengagoeng - Pondoktjina. Maar wie weet waar deze liggen: Tan- djakanempang - Batoetoelis - Tjiomas - Masing - Tjigombong - Tjitjoeroeg - Tji- djambe - Paroengkoeda - Tjibadak - Ka- rangtengah - Pondokleungsir - Tjissaat? En wie weet: Tjipoenegara - Haoergeulis - Tjipedang - Tjilegeh - Soekamelang - Kadokangaboes - Terisi - Telagasari? En op welke lijn liggen plaatsjes als Gempol, Goenoenggangsir, Wonokerto Soe- koredjo, Sengon en Blimbing? (We hebben de grotere expres weggelaten). Is zo'n naam als Goenoenggangsir: Kre- kelberg, niet sprookjesachtig? En Haoer geulis Lieflijk Bamboebos? Kan je je iets zaligers voorstellen dan eindeloos boe melen van het Lieflijk Bamboebos naar de Krekelberg "poelang-balik"? Mijn hemel, wat waren die boemeltreintjes verrukkelijk! Ze liepen altijd héél vroeg of tussen de drukke uren (van de sneltreinen van de drukke grotestadsmensen) door, of na de Een vendutie had zijn plaatselijke sfeer. Hoe kleiner de plaats hoe intiemer de ven dutie. Een vendutie in Medan was b.v. heel wat anders dan in Batavia. In Medan was b.v. de z.g. "toeloeng-vendutie" zeer in trek en werd 's avonds gehouden. Op het laatst werden dan paitjes verkocht tegen f 10, per stuk of meer. Ik ben jarenlang venduhouder geweest te Buitenzorg, een echte ambtenarenplaats. Een ambtenaar had natuurlijk crediet op de vendutie tot zekere hoogte. Had zo ie mand geld nodig dan bracht hij b.v. zijn fiets op de vendutie en limiteerde deze, werd direct verkocht tegen het vastgestelde bedrag en kon hij direct na de vendutie zijn geld krijgen, maar werd belast voor idem zoveel plus kosten te betalen na drie maanden. Alleen onder de militairen en dan nog onder de rang van sergeant hielpen deze mensen elkaar om een vendutie op te drij ven, maar bij anderen was dat niet het ge val. Nu waren er ook grappige gevallen, b.v. Op een vendutie bij de militairen. Komt een poppenwagen. Venduhouder prijst aan: een prachtige poppenwagen. Een korporaal (Amsterdammer) zegt: f 2,50. Zijn vrouw die naast hem staat zegt: Drie gulden! Korporaal zegt: 'Hou je sm...! Ik ben aan het bieden!" waarop zij zegt: "Ik hou mijn sm... voor geen mens! Vier gulden!" Poppenwagen gaat weg voor f 4,want dat was geboden. Er zijn ook gevallen waarin je de mensen zou willen adviseren niet hoger te bieden. B.v. een ondergeschikte staat op de ven dutie en moet 25,bieden, namens per soneel van zijn kantoor. Nu komt er een laatste sneltreinen. De reizigers: scholieren, ambtenaartjes, dorpsmensen, tani's, hande laartjes, JAGERS! Die fantastisch schilderachtige, dromeri ge stationnetjes, de slome stationschefs, de venters langs de trein met originele en VERRUKKELIJKE hapjes! Het altijd slóóóm rijden, schommelend en krakend (in immers altijd oudere modellen wagons met harde banken): ke-doek-ke-dje-glèk - ke-doek-ke- dje-glèk - eindeloos lang! Wie van onze lezers kan van de boven genoemde plaatsjes nog iets bijzonders vertellen? Ajo, oedikers, madjoe! Altijd maar die grotestadsmensen aan het woord! Nu jullie! En hoe dèng-je! Voortaan regelmatig zo'n rèntèngan kleine plaatsjes in Tong Tong? Voor opfrissen heheuhen-nja SI TJALIE HET LEVEN "Das Leben ist wie ein Kinderhemd, kurz und beschn!" Annie Steyn's Pappa Annie zelf tekent erbij aan: 'Let us count our blessings!" En beide zijn realist! stel theelepeltjes. Staat een dame die nijdig kijkt als men na haar bod weer hoger gaat en blijft doorbieden tot f 25,Men mag als venduhouder de biedingen niet tegen houden. Zo zijn er ook mensen die vragen wie het laatste bod heeft; gaat hun niets aan. Heb wel meegemaakt dat heren boden omdat ze wisten dat hun vrouw nijdig werd en daar hadden ze dan plezier in. Men krijgt ook weieens moeilijke geval len. In Buitenzorg had men altijd kijkavond! Nu was er op die vendutie een schilderij van de Engelse schilder Brough voorstel lende Guy Fawkes. Omdat het schilderij goed was wilde ik graag voor mensen die het konden appreciëren, de waarde laten uitkomen en probeerde ik het te belichten. De andere dag 's avonds komt de vrouw van de assistent resident en vraagt of zij dat schilderij had. Ik had het zelf gekocht voor 2,75 en was er erg lekker mee. Nu was mijn assistent vergeten om het briefje met haar opdracht uit de bus te halen en stond zij dus niet genoteerd als biedende, vandaar dat het niet was gebeurd. Het moeilijke was dat haar bod f 0,25 hoger lag dan waarvoor het ding was gegaan. Zij vroeg: "Krijg ik dat ding nu?" Mijn assi stent bevestigde in haar bijzijn dat hij het briefje in de bus had laten zitten. Ik deelde haar mede dat het schilderij minstens 10 x zoveel waard was en ik verschillende men sen ook op de waarde had gewezen, zodat 't geen kwestie was om dat ding goedkoop naar mij toe te trekken. Ik heb toen het volgende gedaan. Ik heb gezegd: "U weet nu de waarde en nu wordt het nogmaals geveild tussen U en mij en het meerdere gaat naar de oor spronkelijke eigenaar, maar ik kan U wel zeggen dat gewoon genomen ik hem zeker niet onder de f 75,had laten gaan". Ze zei: "Dat heb ik er niet voor over!" Ik heb haar gezegd dat ik het schilderij op de eerstvolgende vendutie zou zetten, want dat ik voorzichtig moest zijn met mijn naam. Heb zulks gedaan en het ging voor f 4,— Zo gebeurt het vaak dat na een vendutie waarin b.v. een kast goedkoop is gegaan men komt en vraagt of men die niet mag overnemen, als men dan zegt dat men die kast wel wil afstaan als men ook de duur dere kasten, waar men aan is blijven han gen ook koopt, kijkt men U aan of men zeggen wil: "Wat een afzetter!" Een goede afslager op een vendutie is veel waard. En hiermee zijn dan enkele ervaringen van een ex-venduhouder. T. HERMANS We kennen de naam, maar het DING niet! "Borobudur" door dr. A. J. Bernet Kempers. Leerrijk, nuttig, goed f 3,95 plus 0,40 verzendkosten. Paul van 't Veer: Soekarno - een korte, duidelijke schets, f 3,50 plus 0,30 porto.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 9