LEVEN IN TROPISCH
AUSTRALIË
Radio
BOLLAND
Je vraagt me hoe ik hier in Bingil-Bay
verzeild ben geraakt?
Vijftien jaar geleden zijn mijn man en ik
uit Djakarta naar Australië gegaan om hier
ons geluk te beproeven als zovele anderen.
Het zijn geen gemakkelijke jaren geweest,
mijn man had in Djakarta een kantoorbe
trekking, maar wilde hier niet meer achter
een schrijftafel zitten, geld was er in het
begin ook niet om iets over te nemen, dus
het enige was om een poosje voor een
ander te werken en te sparen. Samen
hebben we eerst ons geluk beproefd
op schapenfarms, de z.g. „sheep-stations"
in de staat New South-Wales; ik vond het
er vreselijk, als je het leven in Indië ge
wend geweest bent, is de overgang veel te
groot, ook het klimaat beviel ons niet, de
zomers zijn er heel erg warm en droog, erg
afmattend; we besloten toen om te probe
ren iets in tropisch Australië te krijgen en
mijn man kon toen hier in de buurt werk
krijgen op een bananen-plantage. De huis
vesting was er slecht en ik had bijna elke
dag een of andere griezelige slang in het
huis, kreeg het gewoon op mijn zenuwen
ervan. Toch hebben we het er 11/2 jaar
uitgehouden en waren toen zover dat we
een stukje land hier in Bingil-Bay konden
kopen. Heel voorzichtig zijn we toen voor
ons zelf begonnen, hebben eerst bananen
verbouwd en zijn daarna begonnen met
kippen. Ons huis hebben we zelf gebouwd,
stukje voor stukje, en nu wonen we hier al
12 jaar, hebben een grote kippenfarm, een
comfortabel huis en een cottage voor een
jongeman die voor ons werkt. Financieel
zijn we er nu bovenop. De omgeving hier
is werkelijk prachtig, we wonen aan zee,
en om ons heen hebben we de heuvels,
zwaar bebost, nog echt jungle overal, het
klimaat is perfect; vanaf mei tot oktober
(de Australische winter) is het hier toch zo
lekker fris, en toch altijd die heerlijke zon.
Momenteel zitten we in de kentering, we
hebben verschillende warme weken gehad,
maar nu krijgen we de regentijd en kan het
hier flink stormen, hoor. Bingil-Bay is een
stil, rustig plaatsje, er wonen niet veel men
sen en voor mij ligt het iets te ver van de
bewoonde wereld af, Australië is nog zo'n
leeg land en vooral North Queensland is zo
dun bevolkt.
De meeste mensen wonen in de grote
steden waar het leven gemakkelijker is
en waar je meer aanspraak hebt.
Maar de ruimte hier is zalig en dan het
strand zo vlakbij. Er wonen hier nog ver
schillende gezinnen uit Indië en op de
,,arthurton tablelands" hier drie uren rijden
vandaan, in de bergen struikel je gewoon
over Hollanders die in Indië geweest zijn.
In december heb ik daar bij een vriendin
gelogeerd en heb er het Sinterklaasfeest
meegemaakt. Sinterklaas was een Hollan
der, maar één van de zwarte pieten was
een Aussie, en omdat veel van de jongere
generatie met Australiërs getrouwd zijn,
waren de kinderen daarvan natuurlijk hele
maal niet bekend met de Sinterklaas liede
ren die gezongen werden maar voor de Sint
zelf hadden ze toch nog wel ontzag.
Dit gedeelte van Australië lijkt inderdaad
heel veel op Indonesië, dezelfde vegetatie,
(ik heb op het ogenblik katjang pandjang in
mijn groentetuin), mijn kedondongboom
heeft voor het eerst vruchten (2) en overal
langs de weg groeit de lombok rawit in het
wild, overgebracht door de vogels.
Onze buurman die een poosje op Borneo
gewoond heeft (Hollander) heeft een permit
om planten en vruchtbomen te mogen laten
invoeren uit andere landen en nu heeft hij
in zijn tuin een durianboompje; ook heeft
hij manggistan en duku.
Jammer dat de afstand zo groot is, anders
zou ik je willen voorstellen om zelf eens
te komen kijken hier bij ons. Je zult hier
vast genieten, daar ben ik zeker van!
Aan een typisch North-Queensland recept
kan ik je helaas niet helpen, omdat de
Australiërs toch eigenlijk oorspronkelijk
Europeanen zijn en hun Europese eetge
woonten hebben aangehouden. Ze eten erg
veel vlees, weinig groenten en hun cakes
zijn lang niet zo smakelijk als wij het ge
wend zijn. De dingen die ik hun weieens
laat proeven, vinden ze altijd erg lekker,
b.v. ontbijtkoek, spekkoek, echt Hollands
krentenbrood, enz.
Een volgende weer zal ik een goed re
cept geven van een Passionfruit-tart (pas-
sionfruit is onze kleine paarse markieza,
die vruchten ken je toch wel, familie van
de Passiebloem), waar een vriendin van me
een prijs mee heeft gewonnen bij een bak-
wedstrijd. De blimbing plukken ze groen en
ze worden gepickled, dus in azijn gedaan.
Ik heb mijn kennissen geleerd hoe ze zuur
zak moeten eten, dus eerst zeven en dan
in de ijskast.
De nanka vinden ze teveel stinken en
zijn er maar heel weinig Aussies die deze
vrucht eten. Tot zover dan voor deze keer!
GRETE VERHEY
OESIK
Iemand zei: die oesik van jou is gewoon
besengek. Maar toen ik haar besengek
gegeten had vond ik dat mijn oesik anders
smaakte.
Dit is mijn Oost-Javaanse oesik;
Ketoembar, djienten, trassi, kemiri, bram-
bang, bawang, koenir, stukje lombok, wei
nig asem. Alles fijn wrijven en gongso met
een beetje olie en een schijfje laos, daon
djeroek, salam en het in stukken gesneden
vlees. Doe wat water in de tjobek waarin
de kruiden geoelekt zijn en doe dat erbij.
Voeg erbij fijn gesneden daon brambang
en kook alles even op. Vervolgens de san
ten erbij doen en zolang opkoken tot de
olie eruit komt.
Ik geloof dat het aan de hoeveelheden
van de ingrediënten ligt die oesik van be
sengek onderscheiden. Veel daon djeroek,
ketoembar veel meer dan djienten, niet te
Stationsweg 143
tel. 0 70- 60.17.03
Stationsweg 77
tel. 0 70 - 60.15.12
DEN HAAG
1 Extra aanbevolen:
1. Nieuwe Amboina Serenaders L.P. met
o.a. Goodbye to you nonna manis, Bin-
t tang malam, etc. bekend van radio Su-
handi. Prijs slechts f 9,90
f 2. Nieuwe Rudi Wairata his mena moeria
t Minstrels met o.a. The royal hawaiian
f hula, Sweet Gardenia, etc., ook voor de
I lage prijs van f 9,90
T 3. Uit Djakarta import Ambonnese liederen
I door orkest van Benno Pattiwael met
I o.a. Bunga Tjingke. Prijs f 19,50
I Steeds de laatste nieuwe grampl. voorradig!
i Grote sort. Country Western langsp. pin. -•
ONZE TONG TONG-TOVERKETEL
Bij de vele opmerkingen over de "rijst-
koker" nu ook één van mij! Het is een
heerlijk ding, dat ik heel vaak gebruik;
maar dat is niet wat ik wilde zeggen. Het
gaat over het rooster. Dat het schuin zou
staan heb ik niet gemerkt, wel, dat er vrij
veel rijstkorrels langs de buitenrand van
het rooster eronder terecht komen. Hier
door gaat een deel van de rijst verloren
en het schoonmaken wordt wat bewerke
lijker. Dit euvel zou m.i. te verhelpen zijn,
wanneer het rooster niet werd gemaakt met
de rand naar ónder omgeslagen, maar naar
bóven. De pan is een ietsje konisch, dus
het rooster zou er gemakkelijk in blijven
staan. E.K.-E.
Naar aanleiding van Uw "mopperen" over
het scheef gaan zitten van het vergiet in
de Eelectrische Rijstkoker, kreeg ik een
tip van mijn vriendin, mevr. E. Warnaar,
welke ik even doorgeef in de hoop, dat er
niet meer gemopperd wordt over onze rijst
koker! (zij heeft reeds 3 stuks bij U be
steld!).
Eerst het water in de pan, waarin het ver-
gietje zit. daérné de rijst. Door andersom
te doen krijgt U het euvel, dat de "lucht"
een uitweg probeert te zoeken door de
rijst waardoor het treefje scheef gaat zit
ten. Succes toegewenst, met vriendelijke
groeten,
Hoogachtend,
mevr. G. Chr. L. HANSEN
Very good! Niet alleen mopperen en "ah-
ik-wèl-niet-ah", haar nuttige tips geven en
"poekoel teroes"! Dat is de goede spirit.
zuinig met trassi. En een beetje suiker. En
even voor u alles van het vuur haalt nog
een beetje citroensap. Djeroek nipis als
ister!
Lilian
De Madoerese oesik (wel eens gegeten
op Pasar Pabean in Soerabaja?) heeft vis
inplaats van vlees. Net zo lekker!
13
