EEN PRINS
PAK UW TELEFOON
BEL: 070-54.55.01 EN
LAAT U INSCHRIJVEN
ALS DE 66e STAND
HOUDER VAN DE
PASAR MALAM
Na honderd en zestien jaren is er weer
een Prins geboren in Nederland.
Wie de nieuws uitzendingen van de vele
geboortefeesten in Nederland op de tele
visie volgde, merkte wel dat de bijzondere
heuglijkheid van dit feit toch wel erg lang
zaam tot het Nederlandse volk doordrong.
Het was alsof de werkelijke vreugde tijd
nodig had om "wakker te worden" en dat
zelfs tóen men het goed wist, men nóg niet
besefte wat het betekende eindelijk weer
een Erfprins rijk te zijn.
In vijf generaties heeft dit volk zich er
zo zoetjes aan bij neergelegd dat we "maar
met Prinsessen tevreden moesten zijn" en
de pessimisten waren ervan overtuigd dat
het Oranjehuis uitstervend was.
Droevig? Rampzalig?
In een eeuw went alles. Het is net als
met het "nanti kita pulang lagi ke Indo
nesia", dat bij het voortgaan van de tijd
en het slechter worden van de kansen
langzamerhand minder hevig wordt ervaren
als ramp, maar tot een nieuwe status leidt,
waarbij men schouderophalend zegt 'Het is
nu eenmaal zo..."
In "dat is nu eenmaal zo" van een Oranje
huis zonder erfprins is nu eigenlijk plotse
ling een radicale verandering gekomen, die
zich niet gemakkelijk doorgronden laat.
Slechts weinigen kunnen zich voorstellen
dat we over b.v. een kwarteeuw een koning
zullen hebben, dat de komende jaren beel
den brengen van een jongetje bij alle voor
treffelijke gebeurtenissen des lands. En we
hebben zolang gemeesmuild om wat niet zo
best ging met prinsen en koningen elders,
GESTES
Op de middag van 27 april troonde m'n
vriend Jan me mee naar het Malieveld. "Ik
heb zo'n voorgevoel dat 't gebeuren gaat",
zei hij, "laten we erbij wezen als de batte
rijen gaan schieten!" Ik ging mee en we
hebben tevergeefs uren in Café den Hout
zitten wachten. Er kwam geen bericht en
de kanonnen gingen niet boem-boem!
Maar we hebben genoeglijk zitten uit
kijken op het trottoir waar de café-direc
tie lange tafels had uitgezet, gedekt met
oranje-crêpe, met flessen jus d'Orange en
beschuitjes met muisjes. Klaar om uitdeling
te houden van ettelijke duizenden biscuits,
zodra het grote moment kwam.
Een voortreffelijke sympathieke geste, die
we nergens anders in de stad hebben ge-
zienl
Het was de moeite waard de gezichten
van de voorbijgangers te bestuderen. Velen
liepen de tafel verstrooid voorbij. Anderen
weer keken blij verrast. Nog anderen weer
keken "nogal ongemakkelijk": zo openlijk
op straat geconfronteerd worden met Oran
jeliefde, terwijl je zelf zo lauw was. Of
zelfs anti! Wat moest je daar nou van
denken! Kleine ukjes zetten het meteen op
een brullen en trokken Moe aan het handje.
Die wilden liefst meteen toetasten, Prinsen
kind of géén Prinsenkind! Heel wat dames
bleven even staan om vergenoegd de tafel
te bekijken, alsof ze hem zelf gedekt had
den!
zonder er ooit diep door geraakt te kunnen
zijn, dat we nogal onthutst realiseren dat
óns dat alles in de toekomst ook zou kun
nen overkomen. En wat doen we ertegen?
En wat doen we er VóóR?
In Holland gaat alles nu eenmaal erg
langzaam. Pas over een jaar of tien zullen
we met het bestaan van een toekomstige
Koning der Nederlanden beter vertrouwd
zijn.
Toeluisterend in vele gesprekken sinds
de 27ste april merkte ik wel wat "veel af
hangt van hoe de Prins erin gaat de eerste
tien jaren". En dat is eigenlijk een droef
criterium in deze mercenaire tijd, nu we
geleerd hebben alles te beoordelen op "hoe
het verkoopt in de eerste jaren", van zeep
en stofzuigers af tot kabinetten toe. En
schijnt de kleine Prins al geboren te zijn
met het zwaard van Damocles boven het
hoofd: "Of hij maakt het Ons (pluralis ma-
jestatis) naar de zin, óf..."
Het moge het Nederlandse volk gegeven
zijn in de komende jaren op te groeien met
een andere gedachte: "Dat wij SAMEN
mogen opgroeien met onze Vorst!" In een
dieper wederzijds begrip. In een zuiverder
menselijk voelen. In een nieuwe verbonden
heid van volk en vorst die bezielend zal
kunnen werken in deze tijden van onrust,
twijfel en verval.
Er kan zoveel noq. Er kan noq zoveel
GOEDS.
Als wij maar willenl T.R.
En telkens als het vaasje met tulpen,
dat ook op de tafel stond, om woei, was
er wel een voorbijgangster die het vaasje
weer overeind zette. Een voorbijgangSTER!
De zon scheen vrolijk.
De mensen waren allemaal gewoon zich
zelf.
Met gewone gestes van alle dag.
En tóch was het allemaal bij mekaar
hartverwarmend.
WILT U VOORLEZEN?
Zij is een trouw Tong Tong abonnee,
maar een trouw lezeres? Neen, lezen doet
zij niet, kan zij niet meer. De laatste Tong
Tongs en andere lectuur liggen onaange
raakt omdat zij kleine letters niet meer kan
onderscheiden. En het lot wil, dat zij over
enige tijd helemaal niets meer zal kunnen
zien.
Voor Rosa Bruigom durf ik vragen: heeft
U af en toe een uurtje over om haar voor
te lezen? Zij is een intelligente, buitenge
woon lieve vrouw die aangenaam gezel
schap kan zijn. Maar zij heeft uw ogen
nodig.
Helpt U? Een uurtje maar, het hoeft niet
eens geregeld, zij zal er U en Tong Tong
erg dankbaar voor zijn.
Rosa Bruigom-De Vis Eibergen woont op
Mient 373, den Haag. Haar telefoonnr. is
338121. LD.
LAAT UW STENCILWERK DOOR
TONG TONG DOEN! GOEDKOOP!
GEEN
WOORDEN
MAAR
DADEN
Waarom als de 66ste? Omdat al 65
standhouders U vóór zijn geweest!
Schaar U bij de 65, die vertrouwen
hebben in de publiciteitswaarde van
de Pasar Malam en in de koop
kracht van de meer dan 20.000 be
zoekers.
Sommigen van de 65 doen al bijna
tien keer mee! De volgende Pasar
Malam is nl. de negende...
in HOUTRUST Den Haag
op 28, 29, 30 juni, 1 juli a.s.
ALLE
INLICHTINGEN:
Pasar Malam
Tong Tong
Prins Mauritslaan 36
Den Haag.
Tel.: 070 - 54.55.01
Giro: 758 389.
OPA TIKOES
Als Opa Tikoes na de geslaagde operatie
nog steeds wat je noemt "broert" aan het
ziekbed gekluisterd ligt, probeert de dok
ter hem wat op te monteren:
"Nog een weekje, Opa, en je bent weer
helemaal de oude!"
Opa: "Als zo - watfoor operasie daaan..."
ONDERNEMEND
Veel mensen zijn net zo ondernemend en
"aanpakkerig" als Didi, die er altijd het
eerste bij is om de TV op te nemen en een
andere plaats te geven, maar pas dén
merkt, dat de tafel waarop de TV moet
komen te staan, "noh fol rommel" staat,
zodat hij iedereen stijf scheldt on) plaats
te laten maken...
3