a a 8 Het Vierde en Negende BRILJANTEN markiesringen hangers oorknoppen gezet in 22 karaats goud schakelarmbanden krintjing slangen colliers van 22 karaats goud polshorloges ta DJOIOA #/&CO GOUDEN 8 MIDO ooo sebelah rotan armbanden van 24 karaats goud (mas kertas) Komt U van BUITEN Den Haag? Wij betalen, bij aankoop vanaf f200,- de reiskosten voor één persoon geheel terug I I Tot mijn verbazing heb ik op mijn artikel tje "Indischgasten, Pasar Malam-makers bijzonder veel reacties ontvangen, waarin velen gewoonweg met weemoed terug dach ten aan die "verrukkelijke begintijd van het IVde en IXde Bat" dat toendertijd één grote Pasar Malam was. En toch: temidden van de terreur vooral in de begintijd! Wij mogen deze tijd nooit vergeten. Ik herinner me nog als de dag van giste ren dat het Zesde Bat in Tjimahi,, het z.g. "Belanda-Bataljon" (omdat de Japanse lei ding aanvankelijk om onbekende redenen Indo's en Blanda's gescheiden had inge deeld), werd opgeheven en de krijgsge vangenen van dit bataljon bij "ons" (in IV en IX) wérden ingedeeld. Zij stonden ver bijsterd over de zorgeloze, opgewekte sfeer bij ons. "Het lijkt wel één grote Pasar Gambir!" riep een Hollandse journalist en goede sobat uit, toen we 's avonds rond wandelden: overal eethuisjes, waaruit de heerlijkste geuren opstegen; in de vrouw- enloods één drukke pasar van ouwe schoe nen af van twee pop tot Mido horloges van duizend gulden! "Bij ons", ging m'n vriend verder, werd er elke dag op los geslagen door de Jap" "Hier ook", zei ik kalm. "Bij ons", ging hij verder, "heb je veel meer zieken!" Als antwoord wandelde ik alleen met hem door het kamphospitaal dat "afgeladen" was met patiënten. Hij zweeg. "Bij ons", zei hij, "mocht niks!" "Bij ons ook niet zei ik, "let maar eens op, de komende dagen! En inderdaad, met de grilligheid van de Jap werd nu eens dit, dan weer dat, soms alles verboden. En dook het kamp weer weg in doodse saaiheid. Maar nooit lang. Na de eerste koffieleurders kwamen gauw de ongol-ongol-verkopers weer voor de dag en dan de ondeh-ondeh en serabi, enz. enz. Binnen een week was het weer rameh besar! Tussen de feestvreugde door, sloegen Jappen op de ronde er soms opeens op los. Je maakte dat je weg kwam. Of incas seerde je dracht slagen als Cassius Clay. En ging even later "unverfrohren" weer verder. Ah! Herinnert U zich nog in die begin periode dat "de Amerikanen geland waren in Bali, een Chinese prauwenvloot op weg was van China naar Java" en we "volgende week vrij" zouden zijn, hoe velen toen hun haar stiekum lieten groeien en de Japse ronde vaak opeens alle omstanders liet aantreden en "Tatsbo!" (hoeden af!) gelastte. Sjongejonge, als er toen lange ha ren tevoorschijn kwamen, wat kon er toen op los gesjanghayd worden! Maar we ke ken stoicijns (en zelfs grinnekend) toe. Wie zijn... brandt, moet op de blaren zitten! Ja toch? Maar er down en bang van worden? DAT NOOIT! De nieuwe, Hollandse kampbewoners wa ren (van westers standpunt uit bekeken) veel betere organisatoren en al spoedig was het kamp doortrokken van sociale maat regelen. Er kwamen heffingen, waarmee gereguleerde inkopen werden gedaan. De "vrije academies" werden ondergebracht in een scholingssysteem, enz. enz. Het werd allemaal "model", maar ONS vrij buitersleven was er uit. Het IVde en IXde Bat werd van een Vrije Markt een socia listische staat. Enfin... toen kwamen al die grote trans porten. De eerste groepen vertrokken naar Birma, naar Siam, naar Flores, naar Japan. Naderend - en in de slaap voorvoeld - on heil .manifesteerde zich op vele wijzen. Wie dan in de nacht slapeloos het kamp door liep, hoorde uit menige barak hart brekende kreten komen, gekreun en gehuil en angstschreeuwen... En rond het kamp huilden de honden, huilden de honden... de nacht-gerimis van Tjimahi omhing de barakken als een melancholische Parijse "brume" en ergens schreef een transport- ganger bij kaarslicht een voorlopige laatste brief: "Lieve Mams, ik ga nu met een gro te groep op transport. Men zegt: naar Soekaboemi, maar ik heb zo het gevoel dat ik verder ga..." Het leven - elk leven - is als het Lot van een bokser die vele tegenstanders op zijn pad gestuurd krijgt: ook levensge vaarlijke. En het is vreemd, juist de ver schrikkelijkste gevechten laten de diepste herinneringen achter en geven de wijs-ste levenslessen. Wat wij bij Tong Tong goed hebben leren weten is dit: de intelligentsten vergeten niet. Het zijn alleen van-dag-tot-dag-leven den die alles vergeten... en nooit wijzer worden T.R. O O O Jap werd nu eens dit, dan weer dat, soms buitersleven was er uit. net ivoe en >au« r. OOOOOOOOOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOQ Vlamingstr. 5, Den Haag, Tel. 116677 O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O n O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O O .OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCXXX)OCX)OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOCXX)OOOOOOOOOOOOOOOOOCXJ 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 11