RANCH
IN ARIZONA
Nu bijna 2 jaar geleden arriveerden we in de U.S.A., in de State of Arizona.
Gastvrij ontvangen door Amerikaanse vrienden van ons, die we in Afrika hadden
leren kennen, belandden we in Apache Junction, een klein stadje aan de voet van
de prachtige Superstition Mountain. Bij Peggy en Lake ondergingen we de zo
hartverwarmende Oudindische gastvrijheid. Twee en een halve maand waren
wij bij hen, waarna mijn man een baan vond op de White Wing Ranch, een
groen eiland van wijngaarden en djeroekbomen in het midden van een eindeloze
woestijn.
Dateland, 't dichtstbijzijnde plaatsje, 16
mijl van ons vandaan, bestaat uit een oud
vervallen motel en een nieuw, modern res
taurant annex curioshop en een benzine
station. 75 Mijl naar het Westen ligt Yuma
en 130 mijl naar het Noord-Oosten, Phoe
nix, de twee dichtstbijgelegen steden.
Ik weet uit ervaring dat stadsmensen
enigszins angstig zijn voor het ranch-leven;
voor ons, die altijd op ondernemingen (In
donesië), estates (Afrika) en nu een ranch
(Amerika) geleefd hebben is het een heer
lijk vrij bestaan. De natuur is niet te ver
gelijken hier met lush Africa, waar we net
vandaan komen, maar de desert heeft zijn
eigen onweerstaanbare charme. De enorme
uitgestrektheid, waarin cactussen, thornbush-
es en dergelijke planten leven en groeien,
waar in de lente de gele, kale vlakten het
mirakel van een ongekende kleurenpracht
vertoont; het wonder van het leven zelf,
dat zelfs in de meest dor aandoende om
geving zegeviert; dit alles "gets under your
skin", zoals men hier zegt. De ranch zelf,
die een overvloed aan vruchten produceert
uit deze zandgrond, die bewerkten gedrenkt
met leven gevend water, weer de overwin
ning van 's mens kunde en doorzettings
vermogen weerspiegelt; het geeft je een
trots en blij gevoel er een deel van te zijn.
Het klimaat is hier heerlijk. Op het moment,
december en dus winter, zijn de tempera
turen, overdag ongeveer 70°, 's nachts 34°
Fahrenheit. In de zomer lopen de tempera
turen erg op, van overdag 110° en 's nachts
90°.
Vreselijk, zult U denken, die zomer, maar
dat valt erg mee. Het is zo droog hier dat
men weinig last heeft van de warmte. In
Indonesië, zowel als in Afrika was de hitte,
die temperatuursgewijs lager was, moeilij
ker te dragen door de hoge humidity-
Ons huis is te vergelijken met de huizen
in Indië, ruim dus en met een erf er om
heen. Het is airconditioned voor de zomer
en heated voor de winter. We hebben een
heerlijke grote tuin bestaande v.n. uit gras
en bomen met Bougainvilles. Water om de
tuin te bevloeien komt uit diepe boorputten,
verspreid over de ranch en het gebruik
ervan is ongelimiteerd en vrij. Een enorm
voordeel, daar water in Arizona schaars en
daardoor duur is. Electriciteit en behuizing
zijn ook vrij op de ranch net als in Indo
nesië en Afrika.
En nu wat over de mensen hier.
Over het algemeen is de labourer hier erg
achter bij de Europese arbeiders. Vele van
deze mensen kunnen niet lezen of schrijven
en leven onder de meest armoedige om
standigheden. Ik stond hier zeer verbaasd
over, na alles wat ik had gehoord en ge
lezen over Amerika. Maar men moet beden
ken dat dit een enorm land is en dat de
toestanden van State tot State verschillen.
Het lagere fieidpersoneel leeft in een camp,
bestaande uit barakken, het iets meer ge
specialiseerd personeel leeft in apartments.
Deze laatste zijn drie kamer woninkjes met
een keukentje en een badcel plus toilet.
Hierin leven families met vijf tot zes kin
deren. Maar alweer, men vind dit heel ge
woon en heeft men mij verzekerd dat de be
huizing op deze ranch zeer goed is. Staf
personeel heeft mooie grote huizen.
Wat zal ik schrijven over de Amerikaan
in het algemeen?! De mensen hier zijn
vriendelijk en hartelijk, al hoewel eigenlijk
alles aan de oppervlakte ligt. Hun hartelijk
heid, geinteresseerdheid, kennis, het is al
les niet erg diepgaand. Ik spreek nu over
de doorsnee Amerikaan hier in de omge
ving- Hijn kennis over het buitenland en de
buitenlanders is beangstigend klein, gezien
de belangrijke rol die ze in het wereld
gebeuren spelen.
In de meeste gezinnen werken zowel de
man als de vrouw. Het ieven draait hier
v.n. om de dollar en het mee kunnen doen
met de Johnson's is erg belangrijk. Nu ge
loof ik niet dat dit een typisch Amerikaans
verschijnsel is. Dat de kinderen onder dit
afwezig zijn van een normaal familieleven,
te lijden hebben, is onvermijdelijk. Ze ko
men meestal thuis in een lege woning, waar
uit ze zo vlug mogelijk weer wegslippen de
straat op. Naar mijn mening is dit één van
de redenen dat de jeugd uit 't gareel raakt.
Er zijn natuurlijk duizenden en duizenden
fijne jongelui, maar het feit blijft bestaan
dat jeugdcriminaliteit hier een steeds groter
probleem aan het worden is. Onze twee
oudste kinderen gaan in Dateland naar
school. Deze school telt in totaal 65 leer
lingen. Elke leerkracht heeft twee klassen
onder zijn of haar hoede. De leerstof is
zwaar, maar alweer, men neemt genoegen
met een oppervlakkige kennis van de ge
geven vakken. Van verschillende Ameri
kaanse vrienden in Phoenix, zowel als in
Yuma hoorden we het zelfde. De school
hier is hypermodern met mooie luchtige
klaslokalen, waar elk kind zijn eigen les
senaar heeft. Er wordt geregeld aan sport
gedaan en zijn de kinderen erg te spreken
over hun school en leraren. Er wordt veel
gemaakt van gebeurtenissen als Thanks
giving, Freedom Day, Christmas, Easter, etc.
De leerlingen beelden zelfs de historische
en religieuze tafrelen uit, waarbij ouders
worden uitgenodigd, waarna onder het ge
not van koffie en versnaperingen nog ge
zellig wat nagekletst wordt. Erg leuk.
Natuurlijk hebben we ook hier weer onze
huisdieren, twee honden en vijf katten- On
ze zoon gaat vaak te voet de desert in,
altijd trouw vergezeld door beide honde
beesten en natuurlijk met zijn B B. gun over
zijn schouder. Hij geniet van deze wande
ling, komt thuis met zeldzame stukjes rock
of allerlei insecten in een potje, die mee
gaan naar school, als aanschouwelijk voor
beeld aan de biologische lessen. De twee
meisjes spelen altijd met elkaar en de oud
ste heeft pianolessen.
Ik zelf vul mijn dagen met het huishouden
dat overal hetzelfde is. Ik stel me echter
een tijdslimiet en zijn mijn middagen voor
It tWWCX.1
12
