Tjilaka en een pajoeng O R 8 R Ik weet niet waarom ik dit opschrijf (het is middernacht 9 op 10 aug.) en nóg minder waarom ik het afdruk in Tong Tong. Het zijn after all alleen maar "roer selen van de ziel" en geen zaken van algemeen belang. En ook: er is geen motief om ermee aan te komen bij mijn lezers. Zelfs weet ik geen oorzaak te noemen waarvan deze regels een gevolg zijn. Of het moest zijn de onmiskenbare toon van mineur in gesprekken en brieven van vrienden en abonnees gedurende de laatste maanden. En de reeks kleinere en grotere rampspoeden (tjilaka onheil, ramp), die onze wereld bezoeken met de regelmaat van een klok: de oorlogen in Vietnam. Chi na, Arabië, Afrika, de revoluties en dreigen de revoluties, de aardbevingen in Turkije en Z. Amerika, de school die weggevaagd werd door een wandelende berg, de branden in de natuur en in warenhuizen en fabrieken, de tankers die vergaan en weken lang drij ven zwarte olievelden naar zomerkusten vol vakantiegangers, het toenemend aantal fata le verkeersongelukken (meer dan 40.000 in het afgelopen jaar), die mensen die jaren lang geduldig voor een auto sparen in één moment verpletteren..zóveel en zó regel matig, en gelukkig ook zó ver dat we aan dit "onheils-klimaat" gewend zijn geraakt en er nauwlijks meer op letten. En wat ligt er in het nabije verschiet? Welke economische en politieke schokken wachten Europa als de drie "Oude Man nen" (Frankrijks de Gaulle, Spanje's Franco en Portugals Salazar) heengaan? Escaleert de oorlog in Vietnam nóg verder? En in het andere uiterste geval: welke economi sche schok treft Amerika als de oorlogs- produktie plotseling ophoudt indien Ameri ka zich uit Vietnam terugtrekt? Welke esca latie van spanning smeult er in het Nabije Oosten nu de Arabische landen niet op de knieën zijn na de bliksemoorlog met Israël? Welke politieke ommekeer wacht India als inderdaad de oude Congress Party ineen zakt? Welke nieuwe en agressiever macht ontstaat in China na de zuiverings troebelen van vandaag? Waarop kan Generaal Soe- harto in Indonesië bouwen en hoe lang? Welke gevaarlijke machtvacuums dreigen in Afrika nu het met zijn vrije staten verder uiteenvalt? Hoe is het in werkelijkheid ge steld met de agitaties van Castro in Z- Amerika?...We kunnen deze vooruitzichten in de huiskamer en aan de bridgetafel be spreken en een discussie-overwinning be halen of niet, maar dat is ondergeschikt. Het gaat er niet om of Jan of Piet gelijk heeft in een ruzie of de ginds naderende onweersbui zich hier zal ontladen of niet. Het gaat er om dat wij a. die donderbui zo exact mogelijk meten en b. hier voorzorgs maatregelen nemen! Nu doet de mensheid me denken aan een film die ik eens zag, gemaakt van enorme scholen vissen voor de kust van Australië, waartussen ook twee haaien zwommen, die zich telkens tegoed deden aan enkele vis sen in hun directe nabijheid, terwijl de vis sen aan de buitenkant vrolijk en rustig mee bleven zwemmen, zich niet bewust van zo iets als een "heden gij, morgen ik"... Twee reacties op de vele onheilen treffen de opmerkzame toeschouwer: 1. Alles wat ons niet persoonlijk treft, wordt snel weer vergeten en in elk geval niet doorvoeld en doorleefd, noch als les, noch als mogelijk Voorteken, 2. In een reeks van korte-verband-leg- gingen worden de noodlottige gebeurtenis sen "verklaard" als een schouderophalend gevolg van een direct aanwijsbare oorzaak, of wordt spoedig een schuld vastgelegd die direct gestraft wordt. Klaar. Dit alles is harteloos. Deze kortzichtigheid in een reeks van beperkte oordeelvellingen is schokkend kin derachtig. Het is alsof wij 2000 jaren voor spelde komst van Christus en 2000 jaren Christendom daarna, terugbrengen tot een "klein en onaangenaam incident" met 40 zilverlingen en een Judaskus, terwijl alles een zaak is van langzame Wording, van Planning en Voorbeschikking. En van On afwendbaarheid. In de eindeloze keten van incidentele schuld-en-boetes en wraak-voor-onrechten, die nooit verder terug kijken en nooit ver der denken groeit de calamiteit van het Leven, terwijl wij blind blijven voor Het Grote Schema volgens hetwelk het leven zich voltrekt...alle leven op aarde alle tijden door...en waarin wij, beperkte mensjes, ge neratie na generatie als schakels slechts fracties zijn van het Al-Patroon...nog steeds niet wetend waarom wij geboren zijn nóch waarom wij sterven moeten en tóch elkan der voortdurend lasttig vallen met boete en wraak. Het tragische is dat als wij maar ruimer willen denken en zien, wij ontsnappen kun nen aan de beperktheid van ons bestaan, leder mens heeft in zich het vermogen om vér te schouwen over Tijd en Ruimte, als hij de Tekenen aan de Wand in dieper be raad beschouwen wil en afzien wil van klein recht en klein gewin. Zodat wij niet langer hoeven te leven met een uitzichtloze reeks van kleine onheilen zonder zin, alsof we strompelen van kilometerpaal naar kilo- meterpaal maar kunnen lopen van Am sterdam naar Utrecht omdat déér een wér kelijke bestemming ligt. Wij kennen allemaal een menselijk ver schijnsel zo oud als de wereld: mens ver moordt mens. Bij onderzoek stellen wij de directe oorzaak vast: drift, geestelijke ge stoordheid, hebzucht. Dienovereenkomstig wordt de dodende mens gevonnist en wij wandelen opgewekt weer verder naar de volgende moord: na de eerste wereldoorlog de tweede en daarna de chaos van van daag, de derde wereldoorlog van morgen. En het kan ons niets schelen als het maar niet hier gebeurt. We leven als de burgerij van een pestbesmette stad. Als de pest- slachtoffers maar niet in onze straat, in ons huis, vallen, zijn we tevreden. Wie ziet de ratten en wie bestrijdt de ratten? Ook in ons eigen huis? Pas als wij een moordzaak veel dieper en veel verder onderzoeken vinden wij bij de moordenaar een jeugd vol pesterijen en krenkingen, van ongeneeslijke kwetsing en ontroostbaar verlies. Dan vinden wij, verder zoekend, een mislukt huwelijk van de ou ders (knap verborgen), tbc bij een groot vader, drankzucht bij een overgrootvader... Langzaam groeit voor onze ontstelde ogen de Historie van Onontkombaar Nood lot, dat zich plotseling als in een bliksem slag ontlaadt...een onweersbui die al groei de honderden kilometers ver weg, terwijl hier alles nog zon en vrolijkheid was. Als wijzelf NU zon en vrolijkheid hebben, welke onweersbui is ook NU AL onderweg naar óns toe? 999 van de 1000 mensen zullen, deze wetmatigheid ontdekkend, opeens bang wor den en klein en radeloos. En wrevelig. Men wendt zich boos van "praedestinatie" en "noodlot" af, schimpt erop en gaat liever voort met het kleine overzichtelijke reken sommetje, biddend dat in elk geval IK ge spaard zal blijven...maar waérom moet die kleine "ik" gespaard worden? Pas wie de milliarden bewoners der aarde overziet, de moeizame karavaan der mens heid van eeuwen her en nog eeuwen voor de boeg, wordt zich bewust van zijn nietig heid. En beseft: er is geen enkel motief voor het Lot om speciaal mij te sparen... Wie dat beseft, schrikt en wendt zich af van het "wrede" Lot, probeert liever op eigen houtje zoveel mogelijk van deze we reld af te gappen en slaat er op los naar links en rechts: klassetwist, partij twist, godsdiensttwist, ras-twist, familietwist. Met daarnaast: meer salaris plus pensioen plus AOW plus lijfrente plus een spaar banksaldo plus...plus...plus. Niet alleen één man doet dat, maar dui zenden, millioenen. Dat is: een ontzaglijke cumulatie van vernietigende krachten. Dat is de wérkelijke wereld van vandaag. Nogmaals: de omvang van dit alles wordt ons zelden bewust. Er is immers toch ook zoveel leuks en veelbelovends? En het is toch gemakkelijk om een sombere bui kwijt te raken met een humoristisch tijdschrift, de TV of een bioscoopje? We WILLEN de vele onheilen niet tellen, we WILLEN geen overzicht hebben. We willen "ons plezier niet laten bederven" en al weten we dat we ons hiermee schuldig maken aan "struis- vogel-filosofie", we gaan er wanhopig mee verder omdat er tóch geen uitzicht is. Lees verder pag. 11 OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO O ONZE BOEKENLIJST 8 O o O Op verzoek zenden wij U gaarne O 8 de lijst toe van alle boeken die wij in onze winkel voorradig hebben. O O Handig zo'n lijst. Overzichtelijk, o 0 niet al te veel boeken die tóch Uw 0 O interesse niet hebben. O O o O Stuur ons een briefkaart: O Zend mij Uw boekenlijst! En U O O hebt hem per kerende post. 0 DOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 10