Hulp
KEDOEK-KE-DJE-GLEK
VOOR EEN INDISCH MEISJE IN INDONE-
Slë DAT HAAR OUDERS PROBEERT OP
TE SPOREN.
I. Voor de Jap. oorlog wonende in Medan,
5 jaar oud.
A. Vóór ze in Medan was, woonde (logeer
de) ze in een groot huis waar een vijver
was met fontein. (Gouv. huis in Medan heeft
dit).
B. Ze werd vaak te spelen gevraagd voor
een groot gebouw dat het kantoor was van
haar vader. Voor dat kantoor was een plaat
(symbool) waarop 2 staande leeuwen die
elkaar aankeken (naast de poort). Er was
een ingang en uitgang (naast een poort).
Er was een ingang en uitgang waarbij een
klein huisje waar iemand op wacht stond.
Vóór het huis wapperde de rood-witte-blau-
we vlag.
C. Ging naar de fröbelschool voor Europea
nen, haar Juff. een blanke.
D. Had een zusje "Poppie" genoemd maar
echte naam was Emmy. In de Jap. tijd werd
dat zusje weggehaald en hoorde ze nóóit
meer iets van.
E. Eigen naam? Mieske of (Meiske?).
F. Werd met haar ouders vaak uitgenodigd
om met een zwarte sedan naar Brastagi te
gaan.
II. Toen de Jap. binnenviel:
A. Met haar moeder, zusje en andere blan
ke vrouwen per auto weggevoerd en uit
eindelijk in Zuid-Sumatra beland. Zusje
door Jap. weggehaald. Een Javaan (nu dood)
hielp haar het bos in vluchten. Haar moeder
zag ze niet meer terug.
III. Aangaande haar vader.
Was groot, kaal hoofd, totok,
werkkleding: wit uniform witte pet.
Had een stok en droeg iets geels op
z'n borst en daarboven iets wat de rang
aangaf(?).
Ze wil graag weten wie haar Vader en
Moeder waren en wat haar naam is. Zij is
Indische.
Wie schrijft aan Tong Tong?
BIJ AANKOMST VAN HET EERSTE INDONESISCHE SCHIP IN AMSTERDAM
Zondagmorgen, 18 augustus 1963 meerde
het eerste Indonesische schip, de Thamrin,
in de Amsterdamse haven.
Als je dat leest, gaat er iets door je heen,
wanneer je zelf op Indië gevaren hebt.
Hoevele malen hebben de schepen van de
Mij Nederland en de Rotterdamse Lloyd ge
meerd in Tandjong Priok!
Ze kwamen eerst aan op de Rede van Ba
tavia; de vlaggen werden opgezet; de Maat-
schappijvlag, het Geusje op de voorsteven,
de "schitterende kleuren van Nederlands
vlag" aan de achtersteven.
De loods kwam aan boord, een sleepboot
CATALOGUS
In de maand september krijgt U net
als elk jaar weer de catalogus van
onze boekhandel over de post toege
stuurd.
GOOI DAT DING NIET
TE GAUW WEG
Net als zoveel andere catalogi en
prospecti, die U in Uw bus krijgt.
Want door Uw blijvende attentie voor
deze catalogus geeft U óns meer le
venskans. We sloven ons uit en heb
ben er veel geld voor over om U een
keuzelijst voor boeken toe te doen
komen, waarmee U b.v. in de decem
bermaand mooi uit de voeten kunt.
Hiermee doen we wat alle periodie
ken en alle boekenmarkten jaarlijks
voor hun clientèle doen. In service is
Tong Tong op peil.
Bent U het ook?
Bewaar dan die catalogus.
Vergeet hem niet EN U VERGEET
ONS NIET!
Dieren
Een tijger wil geen vlees eten, dat een
andere tijger heeft aangesleept. Evenzo
versmaadt -onder mannen een tijger (d.i. een
vorst) dat, wat een ander reeds beslikt
heeft. Ramayana
Een tijger buiten het woud wordt gedood
en een woud zonder tijger geveld: de tijger
behoedt het woud en het woud beschut de
tijger. Mahabharata
Al lang weer geen lijstje gehad van klei
ne dierbare plaatsen in ons oude Indië,
ja?
Wel, hier hebben we weer twee risjes
Batoelawang - Goenoengtjepoe - Tjikotok -
Soekadjadi - Bandjarsari - Bandjarsaripa-
sar - Tjitjapar - Kedoengwoeloeh - Pada-
herang-pasar - Padaherang - Tjigandjeng -
Toengilis. En dan:
Kritjak - Koetoe - Melatti - Beran - Pan-
goean - Sleman - Medari - Ngebong -
Tempel - Semen - Tegalsari - Dangejan.
Wie weet waar ergens deze rijen halte
plaatsen liggen en wie weet van sommige
ervan wat aardigs te vertellen voor Tong
Tong?
van de Nederlands-Indische Steenkool-Han
delsmij. maakte vast en langzaam gleed het
schip de pieren binnen.
Men passeerde de schepen van de Gouver
nementsmarine, dikwijls mooie witte jachten,
die in de haven ten anker lagen.
Alles was stil en zonnig.
Op de pieren bevonden zich enkele luchtig
geklede bruine broeders. Het schip voer
langzaam naar één der kaden van de Mij
Nederland of Rotterdamse Lloyd. Aldaar
heerste grote levendigheid. Indonesiërs op
blote voeten en met kleurige hoofddoeken
en enkele blanken met helmhoeden op.
Het schip werd gemeerd; valreep omlaag.
Blank en bruin stormde er op af; het was
een dagelijks weerkerend tafereel.
Daarna begon het lossen en laden. Veel
lading uit Holland; stukgoederen, industrie-
produkten werden gelost. Het was een la
waai en een beweeglijkheid van je welste.
Ja, en nu zwijgen we nog maar van de
trotse passagiersschepen.
Tijden gaan voorbij...
En nu... Indonesia is "merdeka" vrij.
Ze komen met eigen schepen naar Hol
land. Er is veel veranderd. En toch zijn we
blij, dat ze naar Holland komen.
De Thamrin is een mooi zeeschip. De be
manning is Indonesisch van de kapitein tot
de lichtmatroos. Ze hebben de reis vol
bracht; ze hebben het land aan de zee
gevonden.
Ze brengen een groet uit het warme land
bij de evenaar, dat wij toch niet zo maar
vergeten kunnen.
De Indonesiërs passagieren- in Amsterdam,
zoals wij eertijds in Batavia. Ze zijn ver
baasd over de drukte in de haven en in
de stad.
Ja, er is veel veranderd, sinds wij de spe
cerijen uit Indië haalden zo omstreeks 1600.
De oude Screierstoren zou hier vele ver
halen over kunnen doen.
Lading is er nog niet zoveel voor de Tham
rin, maar dat komt wel.
We zijn blij, dat de betrekkingen hersteld
zijn. We zien ze graag, die Indonesiërs,
want van nature zijn ze een vriendelijk
volk. En Indonesia is een mooi land.
Slamat datang Thamrin! Welkom!
J. E. PRINS
Ook al is dit stukje eigenlijk verouderd (de
"Thamrin" kwam in 1963), in al zijn stille
eenvoud is er een belangrijke historische om
mekeer in getekend die de meesten van ons
voorbij gegaan is. Drie en een halve eeuw
lang immers is de scheepvaart tussen Neder
land en Indonesië uitsluitend beoefend ge
weest door Nederlanders. De "Thamrin" is de
eerste scheepvaart "in omgekeerde richting"
En met dierbare herinneringen aan al die rei
zen Nederland - Indonesië van voorheen, roe
pen wij tóch met Prins samen: "Welkom op
de vaart Nederland - Indonesië, broeders uit
de Gordel van Smaragd!" Zou er ooit een
tijd aanbreken dat méér Indonesische schepen
regelmatig varen op Europa? We hopen het
van harte.
