Kloppartij - kloppartij!
SELAMAT MANDI TEROES!
f 8,-.
Wacht niet te lang, ze vliegen weg I
Tetek bengek
OBLOK-OBLOK EN BIKA AMBON TEGEN EEN BOEK!
Onze boekhandel levert eigenlijk het hardste en onomstotelijkste bewijs dat
Indische mensen slechte boekenkopers en lezers zijn. Want we verkopen aan
onze lezers maar een paar honderd boeken per maand. Net genoeg om de
bedrijfskosten van de boekhandel er uit te halen.
Eerst even de theorie. Het enige waar wij niet tegen op kunnen,
Als elke lezer per maand éénmaal een is de levende concurrentie van de levende
boekhandel, waar U af en toe op bezoek
komt. Daar ligt alles meteen klaar wat U
zoekt. U kunt het meteen laten inpakken,
betalen en weggaan. Bij ons moet U er
circa vijf dagen op wachten, soms ook wat
langer als wij het van de uitgeverij be
stellen moeten en aan U doorzenden. Dan
gaat het er alleen maar om: heb ik wel een
paar dagen geduld over voor wat extra hulp
aan MIJN Tong Tong?
Het is allemaal een kwestie van
a. koppig volgehouden solidariteit met
Tong Tong,
b. koppige oriëntering t.a.v. wat in boek
handels en in tijdschriften in adverten
ties wordt aangeprijsd.
Alweer: het gaat om wat U doet, niet om
wat Tong Tong alsmaar blijft doen terwijl
U (vaak sloom) blijft wachten.
boek bij ons kocht, zouden we een omzet
hebben van ettelijke duizenden boeken per
maand. Tong Tong zou enorm veel sterker
staan. Ons blad zou TANGGOENG gehand
haafd blijven.
Is dat nu te veel? Eén boek per maand?
Dat boek hoeft niet veel te kosten. Eén
procent van Uw maandsalaris maar, of veel
minder. Kan dat er betoel niet af?
Als het antwoord "ja" is, rijst natuurlijk
een andere vraag: "Ja, maar WELK boek
moet ik elke maand kopen?"
Dat is inderdaad een lastige vraag.
Want er verschijnen in Nederland per
maand zo'n duizend nieuwe boeken op de
markt. Het is een zee om in te verdrinken.
Hoe licht koop je een rot-boek! Aan de
andere kant: er is ook zó veel goeds, dat
iemand die maar een beetje constant zoekt,
elke maand keuze te over heeft. Men moet
alleen periodiek een boekhandel binnen
wandelen of alleen maar in de etalage kij
ken. Dan ziet men altijd wel een boek,
waarvan men denkt: dat zou ik wel willen
lezen. Een briefkaartje naar ons en de be
stelling is voor mekaar!
Maar nu nodig ik U uit om net als ik
vrij regelmatig boekhandels binnen te lopen.
Dan zal U opvallen dat het aantal Indische
kopers zeer tegenvalt. Hoe enorm groot is
daarentegen het aantal kopers dat Indische
toko's bezoekt. En dan moet je eens zien
wat er regelmatig gekocht wordt aan kwee
klepon, boegies, nongkosari, ondee-ondee,
om van de talloze sambalans en sajoers
maar te zwijgen. Dagomzetten van rond de
f 2000,per toko in Den Haag zijn geen
zeldzaamheid!
Natuurlijk wil ik graag eerlijk zijn. En
natuurlijk zeggen dat ik bij de Indische toko
ook een regelmatige klant ben. Maar mijn
leven is moeilijk gevuld met bika ambon
alleen. En een goed boek met een daarbij
geknabbeld droog goedkoop beschuitje kan
er per sé ook wel af. En wie hetzelfde doet,
weet één ding ook wel absoluut zeker: dat
ene boek geeft niet alleen zo iang het duurt,
maar vér daarna méér tevredenheid en zelfs
geluk dan STAPELS klepon!
Boeken kopen heeft (vertelde iemand
ons) één gevaar: je blijft alsmaar kopen!
Eigenaardig genoeg hebben we noot iemand
horen zeggen: oblok-oblok heeft maar één
gevaar: dat je het dóór blijft kopen!
Een mens heeft toch wel zelfbeheersing?
Er is verder nog een bezwaar dat veel
gehoord wordt, maar ONWAAR is: dat men
geen tijd heeft om te lezen. Als dét waar
is, als werkelijk Uw hele dag gevuld is met
kleine of grotere klusjes (en verder de TV!)
dan, meneer (mevrouw) bent U tragischer
slaaf van Uw materialisme of Uw werk dan
U zich realiseert. Dan bent U harder op weg
naar een hartinfarct dan zelfs Uw dokter
voorspellen kan. Want U mist de relax, de
rust, de verkwikking van U te vermeien in
andere gedachten.
Doet U Uzelf een weldaad. En gun óns
daarmee "en passant" een weldaadje: koop
elke maand één boek!
Bij ONS!
Vandaag is het "habis boelan" en
heeft U Uw gadjih. Lees vandaag de
boekenrecenties in Uw krant of wip
even aan bij Uw boekhandel om de
hoek. Doe Uw keus. Bestel het boek
bij ons met het giro'tje erbij. En van
daag bent U op de goede weg!
Selamat djalan.
Voor U en voor ons!
We hebben ze weer, onze eigen, origi
nele baddoeken met de bèbèks, de
sawah's en de pantjoran. Lang ge
wacht, maar nu kunt U weer ongelimi
teerd bestellen en kopen. Dus geen
restrictie meer van 2 stuks!
5,95 per stuk
afmeting 50 x 100 cm.
Prima Ned. kwaliteit.
De gastendoekjes worden pas in okto
ber verwacht, doch wij raden U aan nu
al voor te bestellen, dan bent U straks
het eerst aan de beurt. Prijs 3,
Per stel, dus baddoek plus gastendoek
INDISCHE WAAIERTAAL
Te Singaradja, op Bali, bood lang geleden
een rijke Mohamedaans-Balische veehande
laar, zekere Raden "Anu", aan enige Eu
ropeanen ter plaatse, daartoe uitgenodigd,
een diner aan, ter gelegenheid van een
besnijdenisfeest voor een van zijn klein
kinderen. Het werd gezellig opgeluisterd
door een aantal notabelen van de hoofd
plaats, in een warme voorgalerij.
En zo gebeurde het, dat aan tafel op een
gegeven moment aan een tegenover hem
gezeten tafeldame, de jonge vrouw van de
kortelings gearriveerde "ambtenaar ter ver
schrikking", het woord werd gericht door
het gewestelijk bestuurshoofd, de hoogste
gast:
"Mevrouw H., kent U ook de waaiertaai?"
Zij wuifde zich n.l. op deze zoele avond
even koelte toe met haar Chinese waaier
tje.
Het onverwachte antwoord van de, reeds
vroeger door haar schoonvader in Ban
doeng ingelichte, dame luidde:
"Neen, resident, maar ook al kende ik
de waaiertaai, dan zou ik die taal niet met
U spreken!"
Toen haar echtgenoot 's avonds thuis dit
verhaal, tot zijn schrik, van haar hoorde,
was zijn onmiddellijke reactie erop:
"Dan zijn we morgen overgeplaatst!"
Gelukkiggebeurde er verder niets, dus
Jan de pessimist had ongelijk gehad.
SAMUDRADATTA
1964 of eerder.
Tjoh: "Lo,.Pong, waarom jij kijk kaja óp
jou laatste oortje?"
Pong: "Waddoeh, bij de baas hewees, seh.
Krijh uitschijter ikke. Tot nou ik weet niet
mijn kluts waar, seh."
Baas: "Pieters, je maakt me razend manl
Je bent gewoon een onbetrouwbaar indi
vidu!"
Pieters: "Nir, niet so, nir! Als onbetrouw
baar, ik neemt. Maar als individu, ik neemt
niet!"
Op de heel oude KW III zaten soms al
kerels met baarden en jonge leraressen
hadden er veel moeite mee. Een nieuwe
lerares, veel geplaagd, pakte eindelijk de
grootste lastpost aan en zei: "Blijf straks
om één uur maar school. Dan zullen we
een apartje hebben dat je niet licht ver
geet!"
Hendrik: "Als met mij, Juf, aseesee. Maar
als achter mijn rug kletsen, ik weet niet,
lo!"
Om te declameren:
Jantje zag eens pruimen hangen,
Aan de pohon ananas,
Bagaimana, riep toen Jantje,
Is dat niet terlaloe kras?
5