Aanschouwt: ONZE WAJANGTEGELS!
De prijs f. 4.50 (incl. verzending)
Voor het eerst in de lange historie van de tegel-industrie in Nederland de Wajang
vereeuwigd!
Door Si Tong Tong
Links: Petroek (natuurlijk diagonaalsgewijsl), rechts: Kresna of Sri Batara, de
Raadsheer en Leider der Pandawa's. Incarnatie van Wisnoe.
Beide tegels zijn 15 cm. in het vierkant. Beide tegels in drie verschillende kleur-
uitvoering: blauw, zwart en roodbruin.
Op de tegel staat in Javaans handschrift de welkomstgroet: "Soegeng Rawoeh"
(de taal voor personen in hoge positie) en in onze opvattingen van gastvrijheid
dus een gepast eerbiedig "Welkom!"
Bij bestelling alleen opgeven wajangfiguur en kleur, dus b.v. Kresna Zwart of Petroek
Rood, enz. Giro'tje insluiten. Dat gaat gauwer.
ons in zijn nederige woning, die antéro
(inteiro) tot ónze beschikking staat! Na
tuurlijk weigeren wij allerbeleefdst zij is
in té goede handen! en hebben gelegen
heid zijn feestkledij te bewonderen. Hij
draagt niettegenstaande de hitte een jas
van beledoe of belederoe (veludo, fluweel),
waaruit de blanke kamédja (camisa) net te
voorschijn steekt. Zijn echtvriendin pronkt
met een rijkdom aan pita (fita, lint) en
(rénda, kant), door peniti's (alfinete) op hun
plaats gehouden. Zij zouden geen echte
Portugezen zijn zonder schoeisel, hij met
glimmende sepatoe's (sapato), zij met ge
borduurde tjenéla's (chinela).
Thans betreden wij de koele binnenga-
lerij, versierd met pigoré's (figura). Sinjo
Nunes offreert ons een seroetoe (charuto),
welk woord wij thans tot "strootje" plegen
te verbasteren. Of prefereren wij een pipa
(pipa), gestopt met geurige tembakau (to-
baco)? Ter verfrissing staat een piala (fiala,
flacon) met limoen (limao) gereed. Dan ne
men we plaats op de statige kadeira's (ca-
deira) rondom de médja (mesa) voor de
jantér (jantar, middagmaal). De sepén (des-
pensa, provisiekamer) heeft al zijn schatten
moeten afstaan: gebraden terwéloe (coelho,
konijn), die we later kelintji (van: konijntje)
zullen noemen, met kaldo (caldo, bouillon).
Als groenten dient selada (salada, sla).
Verder brood van terigoe (trigo, tarwe) met
mentéga (mantéiga) en kédju (queijo). Bij
het dessert kwé bolu (bolo, koek).
De kostbare zilveren garpoe (garfo) komen
uit de lemari (armario).
Tijdens en na de maaltijd kort men de tijd
met palaver of setori (historia)- Door al dit
gepraat vergeet men de témpo (tempo) en
voor men het weet kondigt de erlodji of
ajerlodji (relógio) het uur van scheiden aan.
Trouwens, de lampoe (lampada) en de lan-
téra's (lanterna) worden al aangestoken. De
kinderen moeten naar bed, de tijd van
dangsa (danga) is voorbij. Baboe brengt de
kleine noni naar bed onder de ténda (tenda,
tent is dus: klamboe). Bola (bola) en boné-
ka (boneca, pop) worden vaarwel gezegd.
En wat zingt de baboe? Wat zou het anders
zijn dan het nóg niet uitgestorven:
Nina, nina bobo! (Slaap, kindje, slaap!).
I|IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII>»W
ONZE BOEKENLIJST
1 Op verzoek zenden wij U gaarne j
de lijst toe van alle boeken die wij
1 in onze winkel voorradig hebben-
I Handig zo'n lijst. Overzichtelijk,
niet al te veel boeken die tóch Uw
interesse niet hebben.
Stuur ons een briefkaart:
I Zend mij Uw boekenlijst! En U I
hebt hem per kerende post.
minimum
EXCUSES
Hierbij spreek ik mijn gedrongenheid uit
(hier klinkt iets vreemd) om de dames mijn
excuses aan te bieden, die ik de vorige week
in de Haagse tram naar tegen geweest ben
(hier zit wéér iets raars). Ik ben nog niet ge
wend aan trams en dat onverhoedse stoppen
en rijden en wéér dito, en hoekjes om en nog
eens om, spot met elk evenwichtsgevoel. En
toch heb ik veel gevaren en ben nooit over
boord gespoeld.
Op die dag remde de tram wéér opeens.
Een charmante dame (in Nederland worden
om ondoorgrondelijke redenen alle corpulente
dames charmant genoemd) viel bijna tegen mij
aan en om haar te behoeden voor een on
heuse aanraking, vatte ik haar bij de eleboog
met de verkeerde hand, d.w.z. de "lus-hand"
Zelf echter óók in vallende toestand verke
rende, tastte mijn andere hand vertwijfeld
naar steun, want vallen is reeds levensgevaar
lijk, maar als bovendien ook nog een charman
te dame op U valt, kunt U evenals de tram
óók een hoekje om gaan.
Terwijl ik dus "pardon" zei tegen de dame
die ik voor neerstorten behoedde, vond mijn
hand een stevige steun. Op de hoed ener zit
tende dame, waarop beiden verkreukelden. En
ik ("pardon" zeggend) ijlings mijn hand wilde
terugtrekken toen de tram wéér remde en de
historie zich repeteerde. Ditmaal drukte ik de
reeds gekrenkte dameshoed volkomen over het
hoofd van de lady, waardoor haar lorgnet van
haar gelaat geschraapt werd en in haar tasje
viel, dat zij juist geopend had, vermoedelijk
om haar beursje weer in te bergen. De onver
hoedse aanval ontnam haar het gezichtsver
mogen en onder het onverstaanbaar mompelen
van vermoedelijk Indonesische taal met scher
pe ss-en en explosieve d's trok zij haar hoofd
deksel weer op om te zien wie haar belager
was.
Maar intussen begon de queue van uitstap
pende passagiers zich in beweging te zetten
en werd ik tegen wil en dank mee geschoven.
Intussen zocht de dame met de verkreukelde
hoed op haar achterhoofd nog teeds naar haar
bril. Op schoot, zitbank en vloer, niet wetend
dat haar lorgnet in de inmiddels weer toege-
knipte tasbeugel, basteugel, teugelbas, beugel
tas was. "Pardon!" riep ik haar toe, "Uw tas
is in Uw bril, Uw bras is nu Uw til, Uw tras
is in Uw...!" Maar mijn wanhopige stem werd
niet meer gehoord, aangezien ik inmiddels
reeds naar de uitgang geperst was, de andere
dame nog steeds bij de elleboog houdend.
Toen wij op straat beland waren, voegde
deze dame mij toe: "Nu is het genoeg, mijn
heer!" en sprak ik met mijn gedachten bij de
eerste dame verwilderd: "Nee, het is nog
lang niet genoeg!" waarop de dame haar el
leboog losrukte, mij van hoofd tot voeten op
nam, en verdween.
U begrijpt dat ik mij zeer bezwaard voel
door het off enderen van twee volmaakt vreem
de dames, die mij hoogstwaarschijnlijk in hun
kennissenkring uitvoerig gesignaleerd zullen
hebben. Deswege mijne excuses.
Vroeger stond bij Haagse tramhaltes altijd
een bordje waarop stond:
Houd altijd als goed Hagenaar
Geld of kaart bij halte klaar
Ik stel voor dit inmiddels onvruchtbaar ge-
blevene advies te vervangen door:
Houd altijd als goed Hagenaar
Niemand bij 't hoed of haar
(en dit kin kt helaas alwéér raar!)
CHARLES
"Veertig jaren in de Oost ge
weest; ik weet er ALLES van!"
is doodgewoon ONWAAR.
Lees Dr H. J. de Graaf's
"Historie van Indonesië"
en U weet er BETOEL wat van!
f 16,75 incl. porto
en BANJAK plezier!
9
