UIT HET PARADIJS
Annemarie
HEMEL, ALLE KNOPEN ZIJN ERAF!
Ik bracht 7 fijne kabaja's naar de fijn-
strijkerij. Het meisje dat me helpt schrijft
ze natuurlijk in als 7 blouses.
"Zaterdag klaar", zegt ze.
Zaterdag is het meisje er niet maar een
mannelijk persoon dat me een keurig sta
peltje opgevouwen blouses overhandigt.
"Ik wilde U wel waarschuwen," zegt hij
met een nogal verontrustende blik in zijn
ogen, "alle knopen zijn eraf! Van alle ze
ven".
"O," zeg ik, "dat is niet zo erg."
"Niet zo erg? Een blouse moet toch dicht,
zou ik zo zeggen? Hoe doet U dat dan?"
"Met spelden," zeg ik, "we spelden ze
gewoon dicht."
Als ik de winkel uit loop en door de
etalage nog even naar binnen gluur, zie ik
hem hoofdschuddend achter de toonbank
staan. Rare Indische vrouwen, srampangan,
denkt hij in het Hollands. LILIAN
GEZELLIG
die toko op zaterdag. Het regende pijpe-
stelen die eerste zaterdag dat we open
waren maar desondanks zijn er toch heel
wat dames en heren binnen komen lopen.
Om een tegeltje, lepels, sleutelhangers, nog
een selamat mandi handdoek. Een beursje
voor een verjaarda.g een miana-speldje of
zo'n platenkalender die nu maar 50 ct kost.
En boeken natuurlijk, oude en nieuwe.
Vriendinnen ontmoeten elkaar, wildvreem
de mensen geven elkaar het adres van een
goed eethuisje. Boek bestellen? Kan. Kan
ik mijn abonnement meteen betalen? Kan
ook. Heeft U nog kroepoek? Ister.
Toko Tong Tong is Tong Tong op haar
best, gezellig, een beetje roewet, maar dat
zijn alle echte toko's.
Elke zaterdag van 12-3 uur.
BRUINE KRUIMKENS
Opbrengst bruine bussen in juli '67
180,32.
Nog verkrijgbaar in
BOEKHANDEL TONG TONG:
L. Giltay Nijssen:
Juwelen f 5,90
Carla Catalani:
Waaiers5,90
„Je artikel over de sakaba heeft me
aangenaam verrast, omdat het hier een
onderwerp aangaat dat ons Indo's zo
lief en tevens zo weemoedig aandoet.
Een verre groet uit het verloren In
dische paradijs en een herinnering aan
de laatsten der Indo-Mohikanen.
Diep in je hart weet je heel goed dat
de Sakaba in Holland onbetaalbaar en
vanwege het klimaat een poging tot
zelfmoord is.
Van die 9 Indische meisjes op de voor
plaat (TT 30/1, no. llf) weet ik zeker
dat er Jf of 5 dit kledingstuk nooit in
Indonesië gedragen hebben, maar ik
hoop, dat ik me vergis.
Nu dat de bezielende geest weer terug
is gegaan, geloof ik wel dat de sarongs
en kabaja's voorgoed in de mottenballen
verdwijnen, tenminste hier in Amerika.
Ik zie in de PM-uitgave dat je de
strijd nog niet opgeeft, goed zo Lilian,
old soldiers never die, they fade away."
C. Husges, Inglewood.
De dames die u links en rechts in mo
derne sakaba ziet, zijn geen verre groet
uit het verloren paradijs, maar uit het West-
broekpark in Den Haag. Van alle, zich op
dat moment in het park bevindende dames
en meisjes, waren Ingrid en Annemarie het
meest gekleed (lees „bedekt").
Als er ooit een kledij een poging tot
zelfmoord genoemd moet worden dan is
het de hedendaagse mini-rok en over het
algemeen de kleding van de vrouw in '67,
die dijen, buiken en ruggen volkomen on
bedekt laat.
Gek dat ik daar nog nooit een opmerking
over heb horen maken. En als er wat te
hekelen valt dan is onze sarong-kabaja er
goed voor. De meest absurde opmerking
hoorde ik maken door een jongeman: „Het
is wel een zeer sexy klederdracht vind ik!"
En daarmee doodverfde hij eigenlijk de
moderne mode als on-sexy. Wat vreselijk
voor al die moeite die er gedaan wordt
om toch maar zoveel mogelijk vrouwelijk
vlees ten toon te spreiden om toch maar
vooral sexy te zijn
Nu werkelijk voor de laatste maal: de
Sakaba is niet luchtiger dan welke geklede
japon ook. In de winter dragen we een wit
wollen vest over de kabaja en daarover
heen gewoon een jas. De Sabaka is een
dracht voor binnenshuis, een receptie, een
feest, een bijzonder samenzijn. Ik veronder
stel toch wel dat zulke plaatsen voldoende
verwarmd zijn, want de „blote" japonnen
worden er dan toch ook gedragen? Onder
de sarong kan warm ondergoed gedragen
worden, meer nog zelfs dan onder een ja
pon. Weet u dat een fijn wit-wollen stola
beeldig staat over de kabaja?
Maar soit, wie sabaka wil dragen weet
ook de mogelijkheden en zeurt niet over de
onmogelijkheden.
De brief van C. Husges is voor mij de
zoveelste opwekking om kalm door te gaan
met de Sabaka. Neen mijnheer Husges,
geen van de dames op de voorplaat heb
ben ooit sarong-kabaja gedragen, evenmin
de meisjes die u hiernaast ziet. Maar is het
juist daarom niet geweldig dat het verlan
gen naar het herstel van de sabaka is her-
lngrid
leefd bij de jonge generatie?
We gaan gewoon door. Als een old sol
dier hoop ik te sterven in sabaka.
Lilian Ducelle.
„Kan er misschien nog aandacht be
steed worden aan het wikkelen van de
sarong, het maken van de kabaja, het
plaatsen van de speldjes, etc.? Als
jongere generatie weet ik er weinig
meer van en ik wil toer wel graag mee
doen."
Telma Hillman, New York.
Zal het er de volgende maal uitgebreid
over hebben.
L.D.
WAROENG KELILING.
ledereen in Holland kent de „Wa-
roeng Keliling". Dit merkwaardige be
drijf is - zouden we kunnen zeggen -
één van de vele typische Indische
stempels op de Nederlandse maat
schappij. De Waroeng Keliling brengt
vooral voor Indische mensen in afge
legen plaatsen uitkomst in heel wat
typisch Indische tekorten. We zouden
in Tong-Tong er graag over schrijven,
maar weten geen adressen. Bij de
centrale registratie van ambulante
kruideniersbedrijven in Nederland
staan ze niet ondergebracht onder een
aparte categorie. Maar misschien kun
nen onze lezers ons helpen.
Kunt u ons het adres geven van uw
Waroeng Keliling? Wij nemen verder
contact op en dan kan er in ons blad
een leuke reportage over verschijnen
en ,,via-via" is er zeker nog méér on
derlinge samenwerking mogelijk. Doet
u het? Dank uuuuuuuu I
Nog in voorraad in onze
BOEKHANDEL TONG TONG:
Ine van Gulik:
Koken met kruiden5,90
Ina den Hartog:
Selamat makan3,90
pon. Weet u dat een fijne wit-wollen stola
drijf is - zouden we kunnen zeggen -
16
