Radio BOLLAND WOORDEN DE INDISCHE MINSTREEL Een van de herinneringen die ik aan mijn vader heb is, dat hij een zeer on derhoudend prater was en dat hij de eenvoudigste gebeurtenissen zo sma kelijk en sierlijk kon vertellen dat alles belangrijk leek. Ik heb hem ook nooit een keer betrapt op een grof woord of een uitdrukking die „minder geschikt was voor damesoren". Zo werden we opgevoed door Paatje en Maatje, zonder grove woorden. „Als je je even inspant, kun je alles zeggen zonder lelijke woorden", zei mijn va der. „Als ik nou boos ben?" „Ook als je boos bent." Wat was 40 jaar geleden nu een le lijk woord? Ik kon er wel zo een ris opnoemen: liegen, beroerd, zuipen, ver zuipen, vreten, meid, jatten, bedonderd, beduvelen. Dat waren dan de ergste. Maar zelfs „leuk" en „lekker" mochten we alleen gebruiken in het juiste ver band. „Wat is nu „lekker" fietsen?" vroeg Pa, „is dat hetzelfde als prettiq fiet sen?" Behalve op woorden, leerde ik ook letten op de keuze van onderwerpen in een gesprek. Met je moeder, tantes of zusjes kon je over bepaalde dingen praten, waren oom, broer of een an dere man erbij dan deed je het in stinctief niet. Waarom? Niemand had verteld waarom en toch deed ie het niet. Er was vroeger zoveel verborgen, behoed, bewaard, zoveel intiemers. Ge dachten en gevoelens waren aloes en werden aloes behandeld. Zo maakte ik het tenminste bij mij thuis mee. En ik voelde me geborgen en gelukkig met veel geheimen en raadsels waar ik 's avonds in bed aan kon denken en puzzlen. Heerlijk, ik ben ik, jij bent jij. Niemand kent dat stukje van mij en mijn gedachten. En nu, 40 jaar later hoor ik dat mijn ouders een stelletje hypocrieten zijn geweest. Ze zijn schromelijk tekort ge schoten met de sexuele voorlichting. Ze hebben er doodeenvoudig niet aan gedacht en gemeend in hun onnozele onschuld, dat liefde, sex, huwelijk per soonlijk heilig goed waren, dat ieder voor zich aanvoelde, uitleefde en han teerde naar eigen instinct. Natuurlijk is dat helemaal fout, dom, hypocritisch volgens de moderne psy chologie en ons verlichte voorlichters. Want zie eens aan hoe frank, eerlijk en recht door zee we tegenwoordig dur ven leven. Eindelijk bevrijd uit het keurslijf van burgerlijk fatsoen aan de hand geleid door Boudewijn de Groot. Nu mogen we niet alleen vrijelijk aan vieze woorden en dingen denken, we mogen ze uitspreken en doen. Bent U nog wat ongeoefend in het bedenken van vieze dingen dan hoef je maar even het knopje van de TV in te drukken op een goed Nederlands TV-spel. Of een of ander vertaald werk van een reeds lang gedegenereerde buitenlandse schrijver die ze speciaal voor U uit de goot hebben gevist. En als U het nog niet begrijpt of waardeert dan zijn daar de urenlange discussies (met forums) over homofile en sexuele problemen. Eigenlijk is niets meer een probleem, iets is alleen een probleem als het geen geld opbrengt. Ingetogenheid, fatsoen, bescheiden heid, wat een krankzinnig ouderwetse dingen, wat koop je daar nou voor? U stopt er toch uw kinderen niet mee vol hoop ik? Niet doen, want zo dra ze gaan menen dat het leven zin kan hebben, dat een mens normaal kan denken en doen en gelukkig kan zijn en toch netjes, dan genieten ze niet meer van onze geliefde TV-clown. Die 50 jaar geleden debiel en immoreel was beschouwd, maar die nu de grond legger van onze moraal heet te zijn. Daarna kunnen we de kindjes over leveren aan Gouden Annie die voor elke letter die ze op papier zet be kroond wordt. Wat, vindt U haar boek jes stomvervelend, haar liedjes saai en banaal? Ik hoop dat U goed be grijpt dat er niets anders is mevrouw. Slik het nou maar, valt best mee. Zo kieskeurig met uw woorden hoeft U ook niet meer te zijn, het hoeft een voudig niet meer. Als een burgemees ter een woord in het openbaar mag bezigen waar mijn broer als jongen een fier op zijn mond voor zou hebben gekregen, als in liedjes door de radio en op de TV alles aan vuiligheid en goors de lucht in mag, dan heeft uw preutsheid geen enkele zin meer. Mensen zijn veranderd, de beteke nis van woorden ook. Neem zo'n voor beeld als het woord „beeldschoon". Dat gebruikte je vroeger voor iets buitengewoon fraais. Kijk nu eens naar een modern beeld, elk modern beeld. Je zal daar toch eens mee vergeleken worden! Koninklijk, wat betekent dat tegen woordig nog? In mijn tijd associeerde ik dat woord met opgeheven kin, trotse persoonlijkheid, gracie, fierheid. Fout, helemaal fout, ouderwets fout. Want kortgeleden zag ik een plaatje van een paar „koninklijke creaties" van Max Heymans. Daar stonden dan de konin ginnen van de Mode met hun vorste lijke japonnen van kant en brokaat. Wijdbeens, de handen op heup, de buik vooruit, met doorgeknakte knieën. Waar lachten we vroeger in Indië eigenlijk om als we niet eens een vies mopje of smerig woord mochten ge bruiken, ik snap het gewoon niet Als mijnheer Sonneklaar de beroemde ca baretier, 3 minuten lang geen vuil mop je heeft uitgekraamd, begint iedereen in de zaal en voor de tv zich ongemak kelijk te voelen. De kinderen ook, die zijn allang uit het keurslijf getrokken door de moderne beschaving en hun oortjes zijn vereeld. Ja, ik weet ineens dat ik oud ben, de Nederlandse taal van nu ligt me niet meer. Ik hou van Carmiggelt en Bomans die nog ouderwets praten en voel een schrijnende pijn van herken ning aan de taal die mijn ouders me geleerd hebben. „Als je je inspant kun je alles zeggen zonder lelijke woor den". Het hoeft niet meer. Als ik mijn oren openzet, een mo dern boek opensla voel ik me onge lukkig. En RAZEND! Want dat is een woord dat mijn ouders me nooit ver boden hebben. Lilian. HET I.E.V.-LIED Naar aanleiding van „Vragen staat vrij" in T.T. van 30 sept. j.l„ waarin de heer Leidelmeyer vroeg naar de tekst van het I.E.V.-lied, werden ver schillende versies van dit lid door le zers ingezonden. De meest voorko mende en waarschijnlijkste luidt als volgt: Waar de bergen machtig tronen Over het altijd lachend strand Waar de velden zich vertonen Met een eeuwig groene rand Dat zonnig deel van Nederland Dat is ons dierbaar vaderland Waar wij het levenslicht aanschouwden Daar werken wij nu voort Aan hetgeen onz'vad'ren bouwden Geve God ons onverstoord Tot heil van groter Nederland Voor ons geliefd vaderland Wij zijn vereend nu in het I.E.V. En strijden zij aan zij Voor het welzijn van ons Indië Voor het land een maatschappij Met Nederland in hechten band Voor ons geliefd vaderland. Stationsweg 143 tel. 0 70-60.17.03 Stationsweg 77 tel. 0 70 - 60.15.12 DEN HAAG UW SPECIALE AANDACHT voor de HEL MAN brothers, nieuwe single: little bird nieuwe L.P. geweldig I Speciale verrassing voor St. Nicolaas: Aristona transistor radio's met sjaal of das cadeau f 59,50. Gründig radio gramofoon model Mandello van 698,voor f 598, Model Como van f 628,voor f 528, 14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1967 | | pagina 14