BRILJANTEN
DJOüA */&CO
GOUDEN
markiesringen
hangers
oorknoppen
gezet in 22 karaats goud
schakelarmbanden
krintjing
slangen
colliers
van 22 karaats goud
polshorloges
sebelah rotan armbanden van 24 karaats goud (mas kertas)
Komt U van BUITEN Den Haag?
Wij betalen, bij aankoop vanaf f200,- de reiskosten voor één persoon geheel terug!!
MIDO
3oo<xxxxxxxxxAOOoooooo<x>CK30ooooaoooooc>c>oooooo<xxDocxxxxxxx3ooxx)oc)c<xx30<xxxDoocxxxxxxxxxxxxxx
11
Als het Lot moet zijn voor de In
dische groep om tot de laatste hon
derd man toe een troepje te zijn van
kreupelen en blinden die schouder aan
schouder blijven staan tot De Laatste
Dag, het zij zo. Dan hoop ik nog hon
derd jaar oud te worden met deze
gammele Tong-Tong I
Er zit immers niets anders op?
Er heeft immers NOOIT wat anders
op gezeten?
Ook in Takengon, achter Moeara-
téwé, zaten niet de brave foutlozen,
de titel- en promotievergaarders, de
ouderlingen en de „opheffers", de cul-
turelen, de minnaars-van-andere-ras-
sen, de diplomahalers en humanisten.
Daar zaten Kees Borstlap en Si Ben
tiet, die domme Tante Saartje en de
Hongaarse officier ,,die geduelleerd
had" (o foei toch!)wat een merk
waardig, een wonderlijk en schilder
achtig en dierbaar slag mensen zat
daar! Je zou haast denken dat Onze
Lieve Heer een bijzondere Voorliefde
had voor deze mensen, omdat zij wer
den uitverkoren tot werk van hogere
orde en langere duurzaamheid
2. Zulke dingen overpeins je als je
zoals Chrisy alleen op een nachtboot
vaart, als het geroezemoes en de
vraatzucht van de eetsalons zijn weg
gestorven, als de laatste dansmuziek
is weggestorven, als er alleen nog een
jonge .derde stuur" op de brug staat
en een „waardeloze" matroos als laat
ste uitkijk op het stille dek ijsbeert.
Voor ons geestesoog formeert zich
OCXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXDOOOOOOOOOOCXXXXXXXXXXXKXXXXXXXXiOOOOOOOOOCXXXXXaoOOOOOOOOOOCXXXXX)
dan een andere wereld. En een eeu
wige wereld. Niet van een kliek van
brave voorbeeldigen en ,,de rest is
uitgestoten in de buitenste duisternis".
Maar in die duisternis zijn we samen
met de pioniers en de bannelingen, de
getekenden en verworpenen. En bij
hen voel je opeens een andere geest.
Van diepe en opofferende kameraad
schap, van begrijpende vriendschap,
van eindeloze Moed als alles Tegen
is. Daar vallen alle materialistische ver
langens in het niet. Het laatste dubbel
tje, de laatste sigaret wordt gedeeld.
Een vrouw die „zondig" is, praat over
een dochter, een geliefde, zoals je nog
nooit een ander hebt horen praten. Een
Mislukkeling spreekt begeesterd over
de Redding der Mensheid.
En het wordt licht op dit donkere
scheepsdek zoals het zelfs bij klaar
lichte dag niet zijn kon
x
Zo werd ik op een nacht na een
woelige droom wakker op een kleine
boot. Dekpassagier. Zware zee. Ik wist
niet waar ik was die eerste minuten.
Ver van huis. Ver van alle comfort.
Zelfs de grond slingerde onder m'n lijf.
Ik was op de een of andere manier
„utterly lonesome".
En opeens werd er gepraaid uit het
kraaiennest: „Meueueu-la-booooh
Meueueu-la-boooohü!" Die droefgees
tige roep van alle uitkijken over alle
nachtschepen over alle oceanen, zo
menselijk en ontroerend als geen an
dere tekst uit de meest wijze boeken
ter wereld.
En ik wist waar ik was. Bij dat ei
landje ten westen van Atjeh, voor
vechter van Sumatra's noordelijkste
punt tegen de eeuwige rollers van de
Indische Oceaan.
En ik was op de thuisreis naar Ba
tavia! Toen, veertig jaren geleden. Ik
voelde men opeens „safe", ging over
eind zitten met m'n gestreepte solda-
tensprei koesterend om me heen. De
contouren van het nachtschip werden
duidelijker. Een Javaanse vrouw kwam
moeizaam overeind en slingerde naar
de railing om timide en geluidloos over
te geven. Er stonden drie geiten bij de
railing, zwijgend. Angstig tegen elkaar
gedrukt. Aan het eind van de reis zou
den zij geslacht worden. Of een nieuwe
generatie voortbrengen. Net als wij,
mensen. Quien sabe? Ik stak een shag
je op en knipte het lucifertje weg.
Door een krankzinnige speling van de
wind viel het niet plat neer, maar hup
pelde recht overeind als een dolle har
lekijn over het dek om bij de railing
te verdwijnen. Net een mens
Waarom schrijf ik al deze regels
neer? Omdat ik ook een mens ben.
Net als U. We gaan maar weer verder,
ja?
T.R.
Vlamingstr. 5, Den Haag, Tel. 116677
