VREEMD
1001
avonturen
met de
soetil
Onthoudt!
Tips voor het Kerstmenu
Onze zaterdag - toko
is gesloten op 16,
23 en 30 december
Niet vergeten
Steeds weer in november moet ik den
ken aan een kort bezoek aan Parijs,
nu alweer enkele jaren geleden. Onze
oudste zoon werkte er toen als volon
tair en kreeg enkele dagen vrij om
braaf met zijn moeder langs eindeloze
winkelstraten en etalages te lopen,
kerken en musea te bezoeken. Hij
toonde mij wat hij ontdekt had en be
wonderde, nam me mee naar zijn stam-
restaurant, waar deze keer in mijn
groenvoer een oorwurm omgekomen
was, waar we ons niet zo veel van
aantrokken, de "patron" nóg minder;
heerlijk die Franse slag.
Gedurende die paar dagen staakten
diverse bedrijven en er was geen licht,
geen water, geen gas, geen metro. Het
was echter geweldig zoals de stad zich
aangepast had, in de meeste bedrijven
was toch licht, werd toch gekookt en
alles ging normaal door, voor de bui
tenstaander althans. Dat we vier uur in
een lift van een warenhuis bleven ste
ken was natuurlijk minder prettig, en
dat er iets mis was met diverse toilet
ten was ook niet zo fijn, vooral die ene
waarin een paraplu stak, iemand had
zeker in wanhoop getracht hem door
te steken, vruchteloos echter, neem ik
aan, want die paraplu was hij nu wel
kwijt.
Op de laatste avond liepen we op de
Place de la Concorde. De zon ging
juist onder en kleurde de lucht in
prachtig violet-grijs, roserood, oranje,
citroengeel, de obelisk stak er pikzwart
tegen af, een onafgebroken stroom
auto's wervelde er omheen. De daken
er van waren door het vreemde licht
glimmend getint als de lucht er boven,
een grote caroussel rondom de obelisk.
Plotseling gingen de lantaarns aan,
prachtige lichtblauwe bollen van licht,
op het zelfde moment hoorde men de
metro onder de grond rommelen en
iedereen die op dat moment op straat
liep verdween in de gangen, de auto's
maalden door. Het was een fascine
rend schouwspel, groots en onvergete
lijk door de kleuren, de sfeer, de ge
beurtenissen. Geboeid stond ik te kij
ken en toen, vreemd, ineens zag ik een
doodgewone aloon-aloon voor me met
een machtige, donkere waringin er
middenin. Ik was verbijsterd. Waarom
dit nu ineens? Het had nergens iets
mee te maken, of toch wel ergens?
Ik weet het nog steeds niet en denk er
nog dikwijls aan terug. Vreemd.
RINI
Tja tahoe
Dobbelsteentjes halfgaar gebakken ta
hoe, veel peultjes, selderij, 1 ons gar
nalen, 1 a 2 teentjes knoflook, 1 lepel
taotjo, ketjap, olie.
Bereiding: Knoflook stukslaan, fijn-
wrijven en fruiten in een weinig olie, de
garnalen toevoegen. Daarna ook de
fijngewreven taotjo, tahoe en wat wa
ter. Even doorkoken, dan de peultjes
en fijngesneden prei en selderie toe
voegen. De peultjes moeten knappend
blijven.
(Inplaats van peultjes het is nu
de tijd niet en als het de tijd wel is,
zijn ze hier altijd geweldig duur!) ge
bruik ik taugé. De smaak blijft even
lekker).
Tahoe tjampoer
Gekookte taugé (nog knappend), ge
kookte aardappelen, gekookt ei, gare
mie, veel gebakken tahoe, slablaadjes,
fijngesneden selderie, fricadelletjes van
aardappelen (vroeger ketella pohon!)
fijngesneden soepvlees.
Saus: vleesbouillon met gefruite en
fijngemaakte knoflook.
Sambel: gekookte en fijngewreven lom
bok rawit, aangelengd met azijn en
vermengd met petis oedang naar
smaak. Ketjap.
Opdienen: een diep bord beleggen
met wat slablaadjes. In volgorde daar
op plaatsen: gekookte mie, wat taugé,
plakjes aardappelen, dobbelstenen of
repen tahoe, gesneden fricadelletjes,
stukjes vlees, partjes ei, fijngesneden
selderie. Overgieten met veel saus. De
sambel en de ketjap erbij presenteren.
Deze smakelijke tahoe-recepten kreeg
ik van mevr. Laan uit Deventer. We
hopen in de toekomst nog meer van
haar kookkunst mee te genieten. Zulke
gewone, maar toch zo smakelijke re
cepten, die het "wat eten we van
daag?" voor ons overbodig maakt!
U heeft zoveel kookboeken staan
mevrouw, er zal beslist wel wat bij zijn
waarvan U denkt: dit is iets wat ik met
Kerst op tafel wil brengen. Een goed
vlees- of kip gerecht met een goede
saus erbij is een stevige basis. Maar
de "versiering" daar komt het op aan.
Aardappelen gewoon, ongklok of ge
bakken, geven we er liever niet bij.
Gekruide of kaaspuree, aardappelpan-
nekoekjes, aardappelnestjes, heel fijn
gesneden frites, en nooit teveel. Knap
perige broodjes (Frans stokbrood in
schijven gesneden in een leuk mandje)
aardappel-chips.
Maak werk van uw slaatje, hetzij
groenten of vruchten. In Amerika kon
ik genieten van de talrijke soorten
sausjes, dank zij het gebruik van cot
tage cheese, sour cream (onbegrijpe
lijk dat men die hier in Holland niet
allang heeft na-geaapt, een zuivelland
notabene!) en "dips" in alle smaken,
kant en klaar voor gebruik, perfect van
smaak en laag in prijs. Maar we moe
ten dus roeien met de riemen die we
hebben. We kunnen onze simpele ma
yonnaise allerlei smaakjes geven door
er allerlei kruiden door te kloppen.
Chili-poeder, selderijpoeder, een tikje
meer kruidenazijn, wat suiker, wat pe
terselie snippers. Het is goed nu alvast
te experimenteren.
Wat ook zo feestelijk was in Ameri
ka vond ik, was de boter met een
smaakje. Als U een mixer heeft gemak
kelijk, anders kloppen maar. Probeert
U dit eens: Orange butter oftewel si
naasappel boter.
Laat de boter een uur op kamertem
peratuur staan om hem makkelijk klop-
baar te maken. Zet de mixer op de
laagste stand om de grote stukken
glad te maken, dan langzaam sneller
draaien tot de boter licht wordt. Toe
voegen 1 eetlepel sinaasappel-rasp en
2 eetlepels sinaasappel-sap. Snel door
draaien. Dan de boter in een schaaltje
toegedekt in de ijskast zetten. Een
uur voor gebruik eruit halen.
Zet voor iedere gast een bakje van
die boter naast zijn bord. Heerlijk bij
het Franse brood of toastjes.
Vruchtenslaatjes. Meng in een ro
yale schaal: schoongemaakte druiven
(blauw en groen) stukjes ananas, pe
ren, kersen (uit blik uiteraard) en an
dere stevige vruchten. Meng daarbij
nog gesnipperde noten, vergeet die be
slist niet, ze geven het vruchtenslaatje
"body".
Zet een even royale schaal met slag
room erbij. Het opscheppen kunnen
de gasten zelf of het kan door een van
hen gebeuren.
Vermijd alle opschep-werkjes in de
ongezellige keuken.
Onze Kerstmaaltijd heeft kleur en
kleur hoort bij het feest, in de huis
kamer. Bovendien de huisvrouw hoort
erbij te zijn toch? Laten we voor één
keer onze Indische gewoonte vergeten
van opscheppen, doorgeven, eten. Of
aan een gedekte tafel allemaal samen
en tegelijk, of een lopend buffet maar
toch samen en tegelijk.
LILIAN DUCELLE
13
