DE NIEUWE AMBASSADEUR
VAN INDONESIË
Generaal Taswin in Nederland
In januari is de nieuwe ambassadeur
in Nederland van Indonesië aangeko
men. Het is generaal-majoor Taswin
Almalik Natadiningrat, tot aan zijn be
noeming als buitengewoon en gevol
machtigd ambassadeur, chef van de
persoonlijke staf van waarnemend pre
sident Suharto.
In tegenstelling tot zijn voorganger,
dr. Sudjarwo Tjondronegoro, is gene
raal Taswin geen carrièrediplomaat; hij
heeft sinds 1945 uitsluitend militaire
functies bekleed, aldus lezen wij in de
N.R.C. van 17 januari.
Generaal Taswin is afkomstig uit
Banten (Bantam), het gebied ten wes
ten van de Indonesische hoofdstad.
Zijn geboorteplaats is Serang. Aanvan
kelijk studeerde nij aan de medische
faculteit in 't toenmalige Batavia, maar
na de uitroeping van de republiek, in
1945, sloot hij zich aan bij het Indone
sische leger, de T.N.I.
Zijn eerste functie was die van waar
nemend commandant van de brigade
die in zijn geboortestreek opereerde.
Later heeft hij korte tijd leiding gehad
van het republikeinse bestuur in Ban
ten. Hij heeft onder andere deelgeno
men aan bestandsbesprekingen met de
Nederlanders en werd na de soeve
reiniteitsoverdracht van 1949 garni
zoenscommandant van Djakarta.
In deze functie hebben verscheidene
Nederlanders hem leren kennen. Hij
had onder andere te maken met de
overneming van het Nederlandse mili
taire materieel door de Indonesische
strijdkrachten. Enkele jaren later werd
hij chef-staf van de bekende Siliwangi-
divisie, die op West-Java is gestatio
neerd. Ze stond op dat ogenblik onder
commando van generaal-majoor Kawi-
larang, die later, in de jaren 1957-1958,
heeft deelgenomen aan het verzet te
gen de toenmalige regering.
Generaal Taswin kreeg in 1962 een
functie bij de staf van het speciale
commando dat toen werd gevormd
door militaire acties tegen de Neder
landers op westelijk Nieuw-Guinea. Hij
kwam daarmee onder commando van
generaal A. Jani, die later, bij de linkse
revolte van oktober 1965, door rebel
len is vermoord. De naam van de Sili-
wangidivisie is bij de onderdrukking
van deze rebellie veelvuldig in het ge
ding geweest omdat zij in korte tijd
de troepen leverde waarmee het gezag
in Djakarta werd hersteld.
Nadat generaal Suharto was belast
met de waarneming van het president
schap kreeg generaal Taswin de leiding
van de persoonlijke staf van Suharto,
'n lichaam waaraan in Indonesië grote
bekendheid wordt toegekend bij het
streven van de tegenwoordige leiders
om een nieuwe orde te scheppen.
Dat een lid van deze staf is benoemd
tot ambassadeur in Nederland kan
enerzijds worden gezien als een blijk
dat de kwaliteiten van generaal Taswin
niet als uitsluitend van militair belang
worden gewaardeerd, anderzijds ook
als een teken dat de relatie met Neder
land te Djakarta als een gewichtige
zaak wordt beschouwd.
Generaal Taswin, die, behoudens n
studieperiode aan een militaire aca
demie te Fort Leavenworth in de Ver
enigde Staten, nog geen buitenlandse
functie heeft vervuld is de tweede am
bassadeur in Nederland sinds het her
stel van de diplomatieke betrekkingen.
Bij zijn aankomst op Schiphol zei
generaal Taswin dat hij de Nieuwe orde
van Indonesië in de zuiverste zin des
woords in Nederland wil introduceren.
Deze nieuwe orde is, zei hij, bezig
de democratie die er onder Sukarno
is ontspoord, te herstellen. Met Neder
land hoopt hij de goede betrekkingen
uit te breiden en de samenwerking te
bevorderen.
Tot zover de N.R.C. Wij hopen dat
de nieuwe ambassadeur de prettige
verhoudingen zal continueren, die door
zijn voorganger dr. Sudjarwo Tjondro
negoro met Tong Tong zijn opgebouwd
in vele jaren, vooral op cultureel ge
bied. Nog steeds liggen op het terrein
der menselijke vriendschappen vele
mogelijkheden voor allerlei nationale
toenaderingen. Hoe vér ligt de vrij
heidsoorlog al achter ons en hoe
vruchtbaar is nog steeds het braak
liggend land voor nieuwe ondernemin
gen!
BUDIDAJA No. 3
In alle bescheidenheid is dezer da
gen no. 3 verschenen van het tijd
schrift „Budidaja" en nu we de eerste
drie nummers van dit tijdschrift naast
elkaar leggen, overzien we pas hoe
solide en zelfbewust dit werk wordt
aangepakt en hoe vér de initiatiefne
mers op den duur zullen reiken. Met
zelfs maar een oppervlakkige kennis
van de enorme omvang van de vele
Javaanse cultuurverschijnselen dach
ten we enige tijd terug nog: ,,Waar
beginnen deze mensen aan! Hoe kun
nen ze ook maar bij benadering grote
lijnen uitzetten en daarlangs werken?
Welk een dwaze moed om er zelfs
maar aan te beginnen!"
Maar bekijk dit derde nummer met
o.a. zijn schematische maar volledige
biografie van Ardjoena (en de voor
treffelijke illustratie in kleuren van
Flohr), de in forse lijnen opgezette
korte studies van de danskunst van
Indonesië en de „Javaanse krissen
en het wordt duidelijk dat hier sprake
is van een kundige structuur-opzet,
die naarmate de jaargangen vorderen,
straks bundels vormen van nuttig stu
diemateriaal waar velen groot plezier
aan zullen beleven.
Hormat voor de vrij jonge redacteu
ren Van Delden, Knaud en Flohr. Niet
alleen voor hun diepgaande kennis
van de materie, maar ook voor hun
zelfverzekerde aanpak en onvervaard
voortgaan, ook al gaat het maar met
vier dunne nummertjes per jaar (het
jaarabonnement kost 10,Den
kend echter aan ons eigen ontstaan
en onze eigen groei (van Tong-Tong),
dan twijfelen we er niet aan of op de
duur zullen ook zij een enorme berg
arbeid kunnen verzetten: Nil volenti-
bus arduum, inderdaad! Niet is moei
lijk voor hen die willen.
In een tijd, dat practisch alle studie
van Indonesische cultuur wegkwijnt, is
de kalme, positieve aanpak van de
Budidaja-groep alle respect waard en
wij hopen dat dit tijdschrift nog vele
abonnees zal winnen om op den duur
(evenals Tong-Tong) te kunnen uit
groeien tot tientallen pagina's. Hoewel
Budidaja „maar een gestencild blaad
je" is, is er typografisch en artistiek
zó toegewijd aan gewerkt dat het de
toets met gedrukte tijdschriften met
glans kan doorstaan.
Madjoe, saudara-koe, madjoe teroes!
Tong Tong heet Z.Exc. Natadiningrat,
aan wiens geboortegrond vele lezers
de dierbaarste herinneringen hebben,
van harte welkom!
