1001
avonturen
met de
soetil
BRISBANE CALLING
Voor pientere kokkies met
tangan dingin
Van mevrouw Laan uit Deventer kreeg
ik een aantal (voor mij althans) nieu
we recepten die er zo heerlijk uitzien,
dat ik ze u maar meteen doorgeef. Er
zijn geen hoeveelheden aangegeven,
dus u bent aangewezen op gevoel en
wijs beleid, iets dat bij de meeste In
dische huisvrouwen in de toppen van
duim en wijsvinger zit. Good luck,
slamet makan! En schrijft u eens als
de recepten goed gelukt zijn?
Tempé batjem.
V2 Tempé, 1 volle theelepel zout, 3
theelepels suiker, stukje laos, asem
water of azijn, (1 theelepel fijne ke
toembar, scheutje ketjap).
Ber.: de tempé in blokjes van 4 cm
snijden en koken met de kruiden in
heel weinig water, tot dit verkookt is.
Daarna de tempé bakken in olie. Op
passen voor aanbranden. Wil men de
tempé pittiger hebben, dan kan men
ketoembar en ketjap toevoegen.
Mendoan.
1/2 Tempé, rijstmeel of bloem, wa
ter, zout, olie, ketjap, sambel.
De tempé in dunne plakken snijden
van plm. 10 cm. Een vrij dik papje
maken van meel, water en een beetje
zout, hierin de plakjes stuk voor stuk
wentelen en deze halfgaar bakken in
olie, zo dat ze er donkergeel uitzien
maar nog vrij slap zijn (dus niet
droog). De tempé wordt onder het
eten gedoopt in ketjap en sambel, lie
ver nog lombok rawit.
Tempé Banjoemas.
1 Tempé, rijstmeel of tarwebloem,
zout, fijne ketoembar, snufje djinten,
water, olie.
De tempé in flinterdunne plakjes
snijden, nog dunner dan voor de men
doan. Van meel, water, zout, ketoem
bar en djinten een beslag maken. De
plakjes heel voorzichtig door het be
slag halen, zo dat dit er als een vlies
omheen blijft hangen. De plakjes in
matig warme olie lichtbruin en cro-
quant bakken.
Dadar djawa.
Eieren, 1 uitje, 1 teentje knoflook,
lombok, een pietsje trasi, 1 lepel fijn
gesneden prei, olie of margarine, zout.
De eieren loskloppen en vermengen
met de fijngewreven kruiden en fijn
gesneden prei. Hiervan ommeletten
bakken.
Makreel boemboe srapah.
Gerookte makreel, uitjes, knoflook,
groene lombok, laos, st. trasi, schijfjes
rabarber i.p.v. blimbing, zout, fijne ke
toembar, dun schijfje kentjoer, uien-
loof (bawang daon), dikke santen, olie.
De makreel in stukken snijden. Lom
bok en uienloof fijnsnijden, de kruiden
14
^iiiiiiiiiiHiiiiiiüfiiiiiiiiiiiiiiiinüiiiiiiifTnnniiimrr.iiiniMiiiiiiMüiiiiiiiiiiiirHHmiiitimiiiiiiiiiiuiiiiuiiiiift
Sterren stralen overal
J Kokkies rijsttafel-artikelen staan I
1 bovenal. i
KOKKIES Rijstwinkels:
Witte de Withstraat 128 i
Telefoon 89438
Slotermeerlaan 125
Telefoon 130362
AMSTERDAM - W. I
j P.S. Wij verzenden rijsttafel-arti- 1
kelen over de gehele wereld.
immuuni7
fijnwrijven en fruiten in een weinig
olie. Dikke santen toevoegen en ko
ken tot een gebonden massa, daarna
even de makreel meekoken.
Kotokan tjétjéh.
Ui, knoflook, grofgesneden lombok
idjo, laos, st.trasi, asemwater, zout,
theelepel suiker, olie, dikke santen,
tempé in blokjes gesneden, wat
garnalen, geweekte petéboontjes, wat
gesneden uienloof, een paar zakjes
bacon strips.
Kruiden fijnwrijven, fruiten in olie,
de andere ingrediënten toevoegen en
in de santen koken. De bacon pas er
bij doen als de saus enigszins is in
gedikt.
DE NEUS
In de magere jaren van Tong-Tong,
héél lang geleden, toen wij met weinig
abonnees nog op een étage in een
pension zaten, leerden we met onze
neus kennismaken. We hadden 'n ech
te Hollandse pensionhoudster, een
vriendelijk en behulpzaam mens, met
wie we goed konden opschieten. Al
leen met onze keuken lag ze constant
weer overhoop. Die luchtjes! Hoe een
mens dat verdragen kon!
We hebben er eindeloze discussies
over gehad, maar begrip van haar zij
de is er nooit door ontstaan. Ze rook
de kleinste sambalan dwars door ne
vels van eigen stoofprei- of spruitjes
lucht heen. En die waren vaak behoor
lijk dik! Als ze dan bij ons kwam om
te vragen of wij alle ramen en deuren
alsjeblieft wijd open wouën zetten,
konden we wel eens wanhopig uitroe
pen: „Maar mevrouw! We vinden uw
spruitjeslucht óók alleronaangenaamst!
leder volk heeft blijkbaar zijn eigen
heerlijke geuren en stankjes"
Maar dat nam ze eenvoudig NIET
aan.
„Meneer!" riep ze eens vertwijfeld,
„ik heb toch een neus! Ik heb toch
een neus?!" En ze tikte nadrukkelijk
vele malen op haar inderdaad buiten
gewoon opvallende voorgevel. „Ja",
gaf ik dus ook onomwonden toe,
„maar wat is er dan met die neus?"
TWEESPALT
Het is weer broeiend warm. 't Lijkt
of ik een dikke, gevoerde mantel aan
heb. Zo'n dag noemen de Aussies
"muggy", ledereen is uit z'n hum en
gauw geirriteerd. Dat verbetert, als er
een "breeze" door het huis komt waai
en.
Deze dag herinnert me aan Oma...
Een snikhete dag in de kentering.
Stil en verdrietig help ik Oma aan
boord van de "Johan".
Wat later kijken we vanaf het hoge
dek naar de bedrijvigheid op de kade.
Ik weet, dat de oude vrouw naast me,
Indië nooit meer terug zal zien. Haar
gezicht is klein en vertrokken door
emotie.
"Kees, een nieuwe dochter, twee
schattige tjoetjoeks" som ik op, "je
komt straks ogen te kort, Oma!"
Deze gaat daar niet op in.
"Dat ik hier nu alléén sta en hij moet
achterblijven. Ik had het hem zo ge
gund. Nu, heb ik het beste deel!"
Zacht snikkend staart Oma in de rich
ting van de stad, waar ze het graf van
haar man weet. Ik kan niet troosten.
Na vijf en veertig gelukkige jaren s^-
men, je levenspartner te moeten mis
sen, is héél erg. Moeilijk is het af
scheid van Oma. Mèt haar gaan vele
herinneringen.
Vier jaar later. Ergens in Amsterdam.
Als dat Oma niet is! Ze komt al met
uitgestrekte armen op me toe. Het is
een andere Oma. Ik mis het opgewekte,
dat altijd van haar uitging. Heel oud
lijkt ze nu. Neen, ze is niet senang.
Alles is zo anders! Ze kan maar niet
wennen.
"Nou is U bij Kees, en nu is het nog
niet goed." plaag ik.
"Ach Kees! VerbeeHd je nou, hij lust
geen rijst meer. En vroéger, wat kón
hij smullen! Neen Meis, het beste deel
was niet voor mij, maar voor hém, die
moest achterblijven. Er is hem veel
leed bespaard," zegt ze berustend.
Tilly Breeman-Obdeyn
„DIE NEUS zegt me wat er stinkt of
niet stinkt!" riep ze uit, „daar hoef ik
zelfs niet eens bij te dénken!
We hebben daarna nog een hele tijd
wantrouwig in de spiegel naar onze
eigen bruine neus gekeken: waarom
vertellen neuzen aan alle mensen al
tijd weer wat anders?
