PASEN
"Aan de snoepwinkels kon ik op
eens merken dat Pasen op komst is",
vertelde m'n vriend me, "paaseieren
en zo. Leuk. Maar wil je wel geloven
dat ik me opeens ook realiseerde dat
ik niet eens meer weet waar Pasen
eigenlijk voor is? Een bijbel heb ik
niet, zoals je weet. Ik zocht het op in
het woordenboek: feest van de Verrij
zenis des Heren...Nou weet ik eigen
lijk nóg niets...maar zo weet ik van
Kerstmis eigenlijk ook niet veel meer
dan dat het Hari Natal is (DE Geboor
tedag) en dat je dan kerstbomen hebt
zoals bij Pasen paaseieren..."
We wandelden al keuvelend verder.
Hij is een héél goede vriend van me,
al van vroeger van de Lagere School
tijd in Meester Cornells. Hij is ook al
tijd een goed mens geweest, met zorg
voor vrienden en met een flink ont
wikkeld sociaal gevoel. We hebben
nóóit ergens erge ruzie om gehad, en
b.v. over het geloof zelfs geen ver
schil van mening. Alleen maar een ver
schil van "inzicht" zal ik maar zeggen,
zoals de één wel inzicht heeft in wis
kunde en er zijn denkwereld mee heeft
opgebouwd en een ander niet.
Als gesprekken "dreigden" te ont
staan over Geloof, ging hij ze kalm uit
de weg, zoals hij b.v. ook niet praat
over mode of motoren. En zo. Daarom
schreef ik boven al: we wandelden
keuvelend verder.
Want mijn vriend zat toch wel een
beetje vreemd "aan te kijken" tegen
dat "hardnekkig" voortlevende Pasen
en Kerstmis, terwijl "blijkbaar de mo
derne wereld er gewoon niets mee
maken heeft". Alleen "aebruikt" als
leuke extra feestdagen, zoals Carna
val en zo. Nee, nee, ook al was "God
er nou definitief tóch uit", het was wel
leuk dat zulke feestdagen er bleven.
Dat "markeerde de tijd" zo'n beetje.
Gaf afwisseling. Een soort Boroboe-
doer tussen Nieuwbouw...
Het gesprek verwaaide toch wel. Ik
zei niets. Ik kón niets zeggen. Ik kan
't nu eigenlijk nog steeds niet, en weet
niet of dit artikel ooit wel afgeschre
ven zal worden. Niet omdat ik ge
kwetst was of het gesprek niet "inte
ressant" genoeg vond, maar juist om
dat 't zo gewoon, zo natuurlijk was.
Omdat m'n vriend 'n normaal tijdsver
schijnsel is en omdat inderdaad het
leven zonder geloof een algemeen nor
maal tijdsverschijnsel is.
Want normaal, dat is deze eeuw (en
alle volgende eeuwen) van technolo
gie, waarin niet alleen onze bescha
ving, maar ook ons samenzijn-van-
mensen, onze zekerheid en ons aeluk,
keurig geregeld zijn door zuiver klop
pende rekeningen, waarin Leven is:
Het Grote Rekenboek met erq veel
hoofdstukken met erg veel soorten
sommetjes, die allemaal keurig op nul
uitkomen.
En als alles toch op Nul uitkomt, dan
hoef je toch niet meer te geloven in
Herrijzenissen? Dan is alle leven toch
klaar en habis perkara als je de laat
ste nul op papier zet?
Ik snap nog steeds niet dat ik zo
gezellig heb kunnen door keuvelen die
keer. Dat ik niet door een duizeling
gedwongen even ben gaan zitten. Twee
duizend jaren wachten op Christus en
dan 2000 jaren leven met Christus...en
komt er dan alleen nog maar Nul uit?
Hebben al die milliarden mensen die
met (allerlei vormen van) Geloof ge
leefd hebben, dan allemaal voor niets
geleefd? Bestaan er geen Herrijzenis,
geen Hergeboorte, geen Eeuwigheid,
geen Genade? Bestaan er dan zelfs
geen Leven en Dood?
We hebben op de hoek van de straat
een beetje verstrooid afscheid van el
kaar genomen. Ik keek hem nog lang
na, zoals hij daar zelfverzekerd EN
ONSCHULDIG voortstapte, het Myste
rie van Alle Eeuwen in.
En ik heb gepreveld: werk jij je
Grote Rekenboek maar ijverig en fout
loos uit, Boeng. En ik hoop dat je
nergens ook maar zelfs het kleinste
foutje maakt. En dat uit al je sommen
keurig Nul uitkomt.
Want pas als alle sommen gemaakt
zijn en je pagina na pagina keurig met
nulletjes hebt afgerond, en je Grote
Rekenboek braaf dichtklapt, dan sta
je daar met dat boek en tot je grote
verbazing zal je merken dat het maar
'n klein, plat, simpel boek is. En meer
niet. En dan pas begin je écht te leven.
Op dat moment zal je weten wat
Herrijzenis is.
Dan is het ook voor jou Pasen, so-
bat keras!
Selamat djalan intussen.
En Poekoel Teroes! T.R.
In verband met de voorbereidin
gen van de Pasar Malam zal
onze Toko in mei en juni op elke
zaterdag GESLOTEN ZIJN.
Door de week open van 9 uur
v.m. tot 4 uur n.m.
PASEN
"Uw wil geschiede"zei Jezus, 't einde was
het kruis.
Daarmee heeft Hij voor ons de satan
overwonnen.
Maar klopt Hij aan ons hart, dan geven wij
"niet thuis"
We zijn juist weer aan iets "belangrijks"
begonnen.
Waarom toch laten wij Hem wachten als Hij
klopt?
Als wij Hem smeken wordt Hij steeds bereid
gevonden.
Waarom voor satan onze oren niet verstopt?
't Is satdh toch die ons verleidt tot zonden?
Vergeef ons Heer, wij zijn zo klein
en Gij vol mededogen.
Maak onze harten sterk en rein,
opdat wij U ontvangen mogen.
M. Elesser
PSALMEN
Kamp Gedangan 1944.
Steeds weer als er een van ons, tot
het Protestantse geloof behorende,
overleden was, werd zij door geloofs
genoten tot de poort van het kamp
begeleid. Hierbij zongen de mensen
psalmen en hymnen. Een ervan was
"Veilig in Jezus armen". Het was al
tijd weer ontroerend mooi.
Later werd ons het zingen bij de
uitvaart verboden.
Thousand Oaks, California.
Paaszaterdag. Om 5 uur zal er vol
gens onze krant door een Church-
group van Oxnard gezongen worden.
Er staat een foto bij het berichtje en
daarop herken ik een kennisje uit Ha
waii. Mijn besluit staat vast: die Paas-
liederen wil ik graag horen.
De Verrijzenis van Christus wordt in
Amerika waardiger gevierd dan het
commerciële Kerstfeest.
Ja, daar is Lily en Ann en Judy zijn
er ook. Een Amerikaanse en een ken
nisje uit Italië.
Ze beginnen te zingen, in het Engels.
Ik ken de psalmen niet, maar alles
klinkt heel bekend, heel fijn.
En dan...wordt er in het Japans ge
zongen, zo mooi en zuiver en met zo
veel warmte dat de tranen van ont
roering mij over de wangen rollen.
Waarom? Ik herken de melodie uit
Gedangan die we zongen als een van
ons begraven werd.
Een lied van de Verrijzenis en Be
vrijding, toen en nu.
GERDA ONDANG
3
