Til] II
VOETSTAPPEN IN 'N ANDERE WERELD
HET SPOOKHUIS TE SOERABAJA
I
1 i
oooooooooooooooooooooooooooo
böoooooooooooooooooooooooooö'
van 10.000 mijl veilig voor hem hebben
overgebracht. Schr. kan niets passen-
ders bedenken om zijn erkentelijkheid
te betuigen.
Noot 2.
Mocht er onder degenen, die dit le
zen een psychiater zijn, die onder de
hengelaars of misschien de schrijver
zelf een "geval" herkennen, dan doen
wij hierbij een vriendelijk beroep op
zijn ambtsdiscretie. Dank U!
Geraadpleegde literatuur:
1. K. J. VRIJLING, Hengelsport, prak
tische Handleiding. (N.V. Uitg. Mij
Kosmos, A'dam-Antwerpen).
2. AMAN, 500 Pepatah. (500 spreek
woorden). (Dinas Penerbitan Balai
Pustaka, Djakarta).
3. HARLAN MAJOR, Salt Water Fish
ing Tackle. (Funk Wagnalis Com
pany, New-York).
4. VAN CAMPEN HEILNER, Salt Water
Fishing. (Alfred A. Knopf, New-
York).
5. BICKERDYKE, The Book of the All-
-round Angler.
6. HIMAR KRISTTJONSON, Modern
Fishing Gear of the World. (Ludgate
House, 110 Fleetstr., London E.C. 4)
7. HEMMINGWAY, The Old Man and
the Sea.
8. Dr. L. BROUWERS S. J., Het juiste
woord. (N.V. Brepols).
9. KOENEN-ENDEPOLS-HEEROMA.
Handwoordenboek der Nederlandse
Taal. (J. B. Wolters Uitg. Mij N.V.
Groningen-Batavia).
ADIEU AAN EEN OOSTHOEKER
Op 77-jarige leeftijd is op 30 maart
overleden J. B. Jasper, een naam die
in de planterswereld van de Oosthoek
een halve eeuw lang bekend en ge-
eerd geweest is als die van een kundig
man, die op vele terreinen werkzaam
is geweest. Maar Jasper was ook een
goed mens, en hij en zijn vrouw waren
om hun gastvrijheid wijd en zijd be
kend.
Jasper was een echt buitenmens.
Toen hij na de oorlog (waarin hij alles
verloor) zich veilig in Holland vestigen
mocht, verkoos hij naar Nieuw Guinea
te gaan, waar hij (in Manokwari) bleef
zo lang het kon. Om tenslotte toch
zijn geliefd Indië te móeten verlaten.
Voor allen die hem gekend hebben,
zal hij onvergetelijk blijven.
i i i
Toen mijn man op 't eiland Madoera
geplaatst was, t.w. op Soemenep, gin
gen wij vaak naar Soerabaja en lo
geerden er dan bij onze vrind dr. X.
en zijn vrouw, die het huis op Simpang
Doekoe 2 bewoonden, waar vóór hen
dr. Grünn had gewoond.
Het was een heerlijk groot huis en
er was een grote tuin bij. Aan de bij
gebouwen waren enkele kamers bij
gebouwd, die als kliniekje dienden.
Op een keer, dat mijn man het te
druk had om mee te gaan, kwam ik
er alleen, daar ik een avondjapon ko
pen moest voor een receptie bij de
resident van Bangkalan.
Ik bracht mijn koffer in de logeerka
mer, die aan de operatiekamer grens
de en ging er op uit om de japon te
zoeken voor de bijzondere gelegenheid
bij onze hoogste gezagsdrager. Na
verschillende winkels te hebben be
zocht, slaagde ik en rustte bij Hellen-
doorn uit om een ijsje te eten.
Daarna liet ik me terugrijden naar
het huis van mijn vrinden.
Na een verfrissend bad gingen we
aan tafel voor een fijne rijsttafel en
gingen we ons middagslaapje doen zo
als de gewoonte was in ons goede
heerlijke Indië.
Eerst werd mijn avondjapon bewon
derd en ik was blij zo'n prettig pied
a terre te hebben bij dr X. en zijn
vrouw, die zo met me meeleefden; im
mers bij iedere bijzondere gelegenheid
streken we bij hun neer om bood
schappen te doen, die we nooit in dat
kleine plaatsje konden vinden.
Zoals altijd gingen we na het avond
eten nog een uurtje "toeren" om frisse
wind te happen en reden dan een eind
het binnenland in.
Als we dan weer heerlijk in de tuin
zaten onder het nuttigen van een fijn
drankje, stapten we op om onze slaap
kamer op te zoeken.
Ik sliep al heel vlug in, moe van alle
belevenissen van die dag, maar werd
een paar uur later wakker door het ge
fluister in de operatiekamer. Ik sloeg
er geen acht op, denkende, dat dr. X.
eruit geroepen was voor een bevalling
en lag weldra in Morpheus' armen.
Maar toen ik weer wakker werd en
de klok 3 uur sloeg, hoorde ik de stem
men nog steeds in de kamer naast me
en ik ging rechtop zitten om iets te
horen. Het praten werd steeds harder
en ik hoorde het samenrapen van de
instrumenten, zoals dr. X. ze wel nodig
zou hebben. Het was, of hij aanwijzin
gen gaf aan zijn verpleegster, maar
omdat ik dacht, dat ze nog steeds be
zig waren alles voor de dokterstas in
orde te maken, ging ik gerust slapen.
Ik vond e.e.a. wel vreemd, maar het
lag immers voor de hand, dat hij ge
roepen werd? Ik sliep verder heerlijk
en droomde van de mooie japonnen
en hoedjes, die ik had gepast.
De volgende morgen besloot ik di
rect te vragen, of mijn gissingen juist
waren en toen we aan het ontbijt za
ten, vuurde ik mijn vragen op dr X. af
met "Zeg James, ben jij er vannacht
uitgeroepen voor een bevalling of zo?"
Meteen zag ik zijn vrouw haar vinger
op de mond doen en toen ik vroeg wat
dat betekende, zei hij glimlachend "Ik
zal het nu maar zeggen, maar het is
wel vreemd, dat bijna al onze logees
hetzelfde verhaal vertellen."
Ik kreeg rillingen over mijn rug en
wilde onmiddellijk vertrekken, maar ik
kon wel in het kliniekje een andere
kamer krijgen.
Ik vond het nog zó griezelig, dat ik
liever naar huis terug wou.
Het verhaal gaat, dat dr. X. de grote
waringinboom, die naast de logeerka
mer in de tuin stond, had laten om
kappen, vandaar de spookverhalen.
Toen ik mijn man thuis het griezelige
avontuur vertelde, wilde hij het niet
geloven en noemde hij die dingen als
totok nonsens, maar ik heb nooit meer
in die kamer willen logeren en sliep
liever in het kliniekje, waar ik door
kon slapen zonder gefluister en het bij
elkaar zoeken van instrumenten, die
nodig zijn voor een bevalling.
F.A.-D.
O O
g LEZERS IN AMERIKA g
Denkt U eraan dat voor zoekge- o
raakte of extra Tong Tong num- g
mers, U altijd terecht kunt bij
Marijke Steevensz,
12255 Allardstr., Norwalk,
California 90650
Op hetzelfde adres kunt U ook
vele Nederlandse boeken bestel
len. Informeert U eens!
Vlugger en goedkoper dan
naar den Haag schrijven!
