I TR' I Denken aan God BUITEN het werk J. M. VAN EXEL's Toen ik eens mijn vakantie op Bali doorbracht, logeerde ik in de "poeri" (klein paleisje) van Agoeng Gde A- goeng, de vorst van Bali, enige kilo meters van Den Pasar verwijderd en daar hoorde ik het volgende verhaal: Men moet eerst weten, voordat ik met mijn verhaal verder kan gaan dat Bali, onder deze vorst, steeds ge vrijwaard is gebleven van kerstening. Bali is n.l. gebleven een hindoe-staat zowel onder het bewind der Nederlan ders, als wel onder het eigen bewind van de "zonen van Mataram". De vorst, Agoeng Gde Agoeng, wenste nl. beslist niet, dat zijn volk de vreug den van het hindoeisme zou verliezen. Hij zag nl. in het Christendom, zoals het door missie en zending werd ge bracht, een godsdienst die geen vreug de in het leven zou brengen. Vreugde, die zo heilzaam was voor zijn volk. Dit zou door het Christendom aan het volk worden ontnomen en er zou niets voor in de plaats gezet kunnen worden om de geest van het volk zijn kinder lijkheid en ontvankelijkheid voor de natuur te doen behouden. Daarom was deze vorst een tegenstander van al les wat zweemde naar Christendom. Hij baseerde dit niet op zomaar een idee. Neen, hij baseerde dit op eigen eerstehands kennis. Hij had nl. in Eu ropa gestudeerd aan de Sorbonne te Parijs, hij studeerde in Eton en Oxford in Engeland, hij studeerde in Amster dam. Overal miste hij de vreugde van zijn eigen filosofie zijn levensfilo sofie die in waarheid hem dichter bij de Grote Schepper deed zijn. Dit dus als achtergrond van het ge beurde, zoals het mij werd verteld. Op een dag nog tijdens ons gou vernement werd hem, Gde Agoeng een verzoek gedaan om op Bali missiewerk te mogen verrichten. Dit verzoek ging gepaard met een intro ductie van het Gouvernement, zoals te doen gebruikelijk. De vertegenwoordi ger van de Katholieke Kerk en Missie werd met de nodige eerbewijzen door Gde Agoeng ontvangen. Maar deze Missie-vader ging onverrlchterzake weer terug naar Java. Zo werden diverse pogingen door zo wel zending als missie gedaan om het Christendom op Bali te brengen, allen zonder werkelijk resultaat. Over één dezer pogingen ging het volgende verhaal. De Missie-vader was met de nodige eerbewijzen in de Poeri van Gde A- goeng ontvangen. Eindelijk na allerlei plichtplegingen, kwam de Missie-vader dan met zijn verzoek om op Bali een bescheiden begin te mogen maken met zijn missie werk, waarbij hij dacht aan een klein kerkje en daarnaast een schooltje met een klein hospitaaltje. Gde Agoeng luisterde en vond het allemaal zeer mooi. Dit stak hij ook niet onder stoe len of banken en hij roemde het werk van de missie die zoveel goeds had verricht in Islamitische gebieden, zo als op Java en elders. Toen kwam ook het punt ter sprake van het schooltje met de daaraan verbonden Zondag school, waarbij dus aan de kinderen Bijbel-onderricht zou worden gegeven. Ook dit werd met de nodige aandacht aangehoord. De Missie-vader vond het nl. de hoogste tijd worden dat de kinderen behoorlijk Christelijk onder wijs ontvingen. Het volk moest maar eens ernstiger worden. En de dingen Gods doen. De Pater weidde uit over al zijn plannen en wat er allemaal gedaan moest en zou worden om het volk eindelijk eens wat meer bescha ving bij te brengen. (S Agoeng Gde Agoeng hoorde dit met de nodige ernst en respect aan. Ten slotte zeide hij: "Eerwaarde vader ik zou U willen verzoeken mij even de gelegenheid te willen geven 'dit alles eens rustig te overdenken. En daartoe zou ik willen voorstellen elkander te ontmoeten in het hotel Den Pasar. In dien U deze iinkerweg zoudt willen volgen, dan is de afstand die U te gaan heeft en dit stel ik als voor waarde dat U deze afstand moet lopen slechts 7 KM om bij het Hotel te komen. Ik zal dan de rechterweg lopen, die 9 Km lang is. U zult dan wel eerder in den Pasar zijn, maar ik verzoek U dan wel op mij te willen wachten. In dien wij Nu direct op weg gaan, is er na aankomst te Den Pasar nog tijd te over om over Uw voorstellen te praten en misschien tot een overeenkomst te komen". Dit voorstel werd direct door de Pater aangenomen, vooral daar hij dacht dat de vorst inderdaad wel geimponeerd scheen door al zijn plannen. En zo begaven beiden zich op weg, de ene de 7 Km lange weg volgend, de ander de 9 Km afleggend om el kander weer in het hotel te ontmoeten. De Pater haastte zich de afstand af te leggen, ook vooral omdat het nogal warm was. En hij verlangde om in het hotel een zeer koele dronk te kunnen drinken. Na ongeveer anderhalf uur ar riveerde de pater in het hotel, moe en warm. Hij maakte het zich zo gemak kelijk mogelijk en wachtte de komst van de vorst af. miliumminimumiiimii "Op een avond voor de TV naar een uiterst scherpzinnige theologische 1 discussie geluisterd hebbend, bleef ik er nog lang over nadenken, onrustig en onbevredigd"schreef de inzender van I bijgaand artikel ons. "Onwillekeurig kwam een bijna vergeten herinnering uit lndi'é in mijn geheugen terug, die I ik hierbij opschrijf. Ik ben geen goed I schrijver en misschien ook zullen som- mige lezers zich aan sommige van mijn 1 opmerkingen stoten. Durf je het te 1 plaatsen, Tjalie i Zoals de lezer ziet, doe ik het. Ik j ken mijn lezers voldoende om te weten 1 dat wij ook achter eventueel minder 1 1 aangenaam klinkende uitlatingen of onjuistheden, bereid zijn te luisteren i naar de GOEDE BEDOELING, die ongetwijfeld bij de schrijver voor zit. Hij berekende dat de vorst natuur lijk uitgaande van de veronderstelling dat de vorst net zo snel zou lopen als hij over de 2 Km langere weg ruim een half uur langer zou doen. Intussen bedacht hij, welke argumen ten hij straks in het gesprek naar vo ren zou brengen om de vorst te doen overtuigen van de noodzakelijkheid de missie haar werk te laten doen, wilde Bali straks niet achterblijven bij Java. De Pater werkte in gedachten zijn plannen reeds uit en zag zijn schooltje en kerk reeds staan. Evenwel, het halve uur verstreek de vorst was in geen velden of wegen te bespeuren. Het werd een uur twee uur en nog steeds geen vorst. De Pater werd hoe langer hoe ongedul diger en liet de hotel manager bij zich komen om hem te verzoeken de vorst op te willen laten halen met een taxi. De manager was hiervoor echter niet te vinden en verzekerde de pater, dat de vorst heus wel zou arriveren. Eindelijk eindelijk, ruim twee en een half uur later dan door de pater be rekend was, kwam de vorst; rustig eer> wijsje neuriënd, fris, met een grote kembang sepatoe in zijn hoofddoek gestoken, vriendelijk het hotelperso neel groetend en even een praatje makend met de hoofdmandoer, die hem de pater wees. De pater kwam kwalijk zijn verbolgenheid verber- |UMIINllHIIIII|HH1lilUlimilllllllllllHIIIIMII!IH<IIWNIIIIMII!1HUIIWIIHIUHIHIMIIIIIUII<HHUt«linilHIIIIIW> Schoenhandel alleen Reinkenstraat 29 Den Haag - Tel. 33 21 17 Specialist in exclusieve dames schoenen met hoge of lage hak in de allerkleinste maten. vanaf maat 32 l Ruime keuze in dames- en kindersandalen I iiïiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiUiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiii:imiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiii:iiiiiiiiii 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1968 | | pagina 7