Kris-kras herinneringen
1
<EEE»
iU
O
oooooooooooooooooooooooooooo
9
vmt9>
waren, maar dat viel in het water! Be
halve op de Bragaweg hebben we op
de Manggalaan gewoond. Van school
naar huis gaand liep ik graag door de
brandgangen.
De vruchtenbuurt was later een deel
van het „Tjihapitkamp" maar de zon
nige rustige sfeer van weleer was
niet meer. Dichtbij ons op de Mang
galaan woonden Ambonnese jongens
die 's avonds dikwijls krontjongmuziek
lieten horen.
Bij warm weer, een enkele keer als
we 's avonds buiten kunnen zitten is
het .ergens" net als toen! Zo kan ik
vellen vol schrijven met kleine herin
neringen uit mijn Indische jaren. Ei
genaardig dat zoveel kleinigheden
nooit vervagen en het komt herhaal
delijk voor dat ik zo'n kleine belevenis
uit het toch wel een beetje verre ver
leden, nog „proef".
E. Sipma-v. Kesteren.
Wie aan Bandoeng denkt, denkt aan Braga!
Bandoeng is dé stad van mijn jeugd.
Het Tjihapitkamp maakte een eind aan
een onbezorgde meisjestijd, maar de
vele zonnige herinneringen komen
vaak bij mij boven en levendig zie ik
dan voor mij de straat waarin wij woon
den: de Bragaweg. Op werkdagen al
tijd gezellig druk, met veel bekende
leeftijdgenootjes en 's zondags, rust.
Geen winkelenden, maar nu gezinnen
die zich installeerden op de terrasjes
van Bogerijen en Winkelmaatschappij
„Braga". In een zijstraat van de Braga
weg, gang Coorde, was een snoep
winkeltje waar een aardige, toen in
mijn ogen, oude baas stond.
Mijn eerste gang op zondagochtend
was naar de bloemenpasar, die dicht
bij was en voor een kwartje konden
we verschillende vazen vullen. Op de
Oude Hospitaalweg no. 4 woonde me
vrouw Keiler, een grote vrouw met
prachtig grijs haar, dikwijls zagen we
haar wandelen met een pinchertje; zij
leidde een atelier. Later in het Adek-
kamp waar mijn moeder en ik één
matras deelden, was zij onze buur
vrouw op de brits.
Na de oorlog werd mevrouw Keiler
in Hotel Homann opgenomen, zij was
toen reeds bejaard en denk ik niet dat
zij nog in leven zal zijn. Wat zou ik
het prettig vinden als iemand mij over
haar zou kunnen inlichten. Twee zwem
baden waren populair: „Het Centrum"
(Piet Stam) en „Tjihamplas"; mijn voor
keur had de laatste, prachtig gelegen
en veel ruimte.
Mijn ouders maakten op zondag
graag een bergtochtje, meestal moest
ik mee, maar veel liever ging ik naar
Tjihamplas, daar ik veel last had van
wagenziekte. Toch viel er op de zon
dagstochtjes veel te genieten. Zwem--
men en aardbeien met slagroom te
Pengalengan. Paardrijden op Lembang.
Een wandeling door de krater van
de Papandajan was een belevenis en
de foto's die wij nog rijk zijn houden
het beeld levendig. Ook die van de
gedenksteen van de drie jongens die
in 1924 op de Tangkoeban Prahoe
door stikgassen om het leven kwamen,
de namen zijn duidelijk te lezen: Jan
Dirk en Anthonie Hendrik van Deelen
en Hendrik Pieter Maasdam.
Dansen leerde ik op het instituut
„Schooneboom", eerst in de soos Con
cordia, later aan de Dagoweg. Na de
oorlog zag ik onze dansleraar terug
bij een tandarts; hij liet blijken dat hij
mij herkende, maar tot een praatje
kwamen wij niet, daarvoor had hij te
veel kiespijn!
Op 2 scholen ben ik in Bandoeng
geweest, op de Prinses Julianaschool,
waar de heer de Helder toen de lei
ding had, andere leerkrachten die ik
mij van de P.J.S. herinner zijn de heren
Lips en Van Dam. Later ging ik naar
de Koningin Wilhelmina School, waar
we een sportclub (heer van Beek) rijk
waren die „De Ster" heette.
Veel namen van leerlingen zijn in
mijn geheugen gegrift, b.v. Nora An-
selmo, zij kon prachtig zingen, vonden
wij allen, net Deanne Durbin. Met ge
noegen kijk ik soms naar de verschil
lende klassefoto's tussen de andere
foto's uit Indië, die we van kamp tot
kamp hebben weten te behouden.
Zou ik „Westerpark" bijna vergeten
waar geroeid kon worden? Het water
was erg vies en zwemmen mochten
we niet, toch deden we het, in onze
onderjurk; zou wel opdrogen dachten
wij en dat was ook zo, al bleef het
vuil als bewijs achter. Thuis probeer
den we ons er uit te redden met het
smoesje dat we in het water gevallen
Het monument op de Tangkoeban Prahoe
i^OCXXXiOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
O
O
O
O
Q
O
O
O
O
LEZERS IN AMERIKA
Denkt U eraan dat voor zoekge
raakte of extra Tong Tong num
mers, U altijd terecht kunt bij
Marijke Steevensz,
12255 Allardstr., Norwalk,
California 90650
Op hetzelfde adres kunt U ook
O vele Nederlandse boeken bestel- O
O len. Informeert U eens!
O
o
Vlugger en goedkoper dan 9
naar den Haag schrijven! O
