KLACHTENTELEFOON
M.
oCnneke röniok
Dagelijks kan je in kranten en zo
lezen van het stichten van nieuwe co-
mitees, commissies die benoemd wor
den, belangenverenigingen die opge
richt worden, etc. enz. Maar wat heb je
daar als gewoon huisvrouw nu aan?
Waar die dringend behoefte aan heb
ben is een klachtentelefoonman. Aan
de andere kant van de lijn zit een ano
niem manneke, met een goede stem
die troostvolle woorden zegt op de
juiste momenten. Hij hoeft niets te we
ten en moet vooral niets béter weten,
hij moet alleen maar luisteren. Hoe hij
er uitziet doet er gewoon niet toe.
Aan manlief heb je niets, die wil niet
als klaagmuur fungeren wanneer hij
moe naar huis komt! De Heer des
Huizes verlangt dan naar die "lieve
vrouw, goede verschijning, opgewekt
karakter", u weet wel die dame uit de
huwelijksadvertenties, die elke dag in
de krant staan...en nu ik er over na
denk: misschien is het wel steeds de
zelfde?
Waar dan heen met je klachten? Wat
zou zo'n klaagtelefoon toch in een gro
te behoefte voorzien. Als je je dat nu
eens plastisch gaat voorstellen. Op 'n
kwade dag loopt alles, maar dan ook
alles tegen, je grijpt eenvoudig de te
lefoon, draait het nummer, laten we
zeggen 131113. Aan de andere kant
die begrijpende, lieve stem en je spuit
al je klachten en narigheid ademloos
door die lijn. "Meneer, moet je nou
eens horen, wat een ellende: kom ik
van de kapper, waar ik eigenlijk geen
tijd voor had, maar goed, we moeten
uit vanavond, draai de geiser aan
vlaoem!, de vlam slaat er uit, in mijn
haren, enorme stank, geknetter, walm,
halve pruik er af zeg! Snel de kraan
er op gezet, geblust, kam er doorge
haald, nou toch zeker voor 7,50 aan
kapsel geschroeid! Zo de prullemand
in..." Waarop die man invalt met: "ach
arme ziel, wat een ellende, kind wat
zal je er uit zien! (hij lacht niet) En
toen...?"
"Toen moest ik in de kelder zijn, wil
juist een pakje boter pakken, nou ja,
margarine, wie eet er nu nog boter,
maar u begrijpt het wel hè?, en juist
toen ik het pakken wou plompte met
een knal het licht uit, reuze klap, en ik
ben toch al zo bang voor knallen. Toen
ik na urenlang zoeken eindelijk de uit
gang weer gevonden had en het dag
licht weer aanschouwde, bleek de ijs
kast kortsluiting te maken. Was al uren
uit, want toen ik de deur opende gut
ste het water er uit, alles in mijn
schoenen. Enfin, een uur en zes zeke
ringen later, was ik er nog niet achter
wat het veroorzaakte, maar toen werd
me wel duidelijk dat nu ook de ver
warming het niet meer deed en het
werd knap koud in huis. Toen maar
lopen kleumen in een koud huis met
een warme ijskast, tot er iemand naar
huis zou komen, ,maar de één na de
ander belde op dat hij niet of later zou
komen, en ik maar in mijn dooie eentje,
met verschroeide haren, overal stik,
donker, en we moeten nog uit ook, en
ik ben al zo moe, ooh wat 'n ellende!"
Nu die meneer weer: "Arm kind, kan
het me zo voorstellen, en dan nog de
hele dag door op de raarste momen
ten de telefoon en de deurbel natuur
lijk. Zijn je schoenen al droog en wat
doe je nu met je haar? Lieve, weet je
wat jij eens moest doen? Je gaat ge
woon voor een poosje naar Mallorca.
Je zegt vanavond maar eens flink dat
je daar hard aan toe bent, je laat de
boel de boel, je gezin moet zich maar
redden, je koopt een leuk badpakje,
een rare hoed, laat je haren verven
en gaat er maar eens fijn uit!" "Meent
u dat, meneer?" "Ja, dat meen ik, moet
je doen, je gaat er eens fijn uit. Zal je
opknappen".
Nu gebeurt er iets heel vreemds, de
huisvrouw wordt plotseling door vele
twijfels gegrepen, en hoe meer die
man nu aanhoudt, hoe sneller in haar
een brok plichtsbetrachting gaat groe
ien. Op het.laatst is zij er van over
tuigd dat zij niet kan gaan, zo erg was
het nu ook weer niet allemaal, zo vre
selijk moe ook niet. Zij raakt er van
overtuigd dat zij blijven móet en wil en
kan. Opgelucht door het feit dat ie
mand haar klachten wilde aanhoren,
dat er iemand was aan wie zij al die
overdreven, domme, onnozele kleinig
heidjes, die zo irriterend kunnen zijn,
kwijt kon, kan zij nu weer welgemoed
verder. Het is over en zij kan er weer
tegen.
Wie wil rijk worden met een klach
tentelefoon? RINI (niet!)
Noot: Rini heeft natuurlijk zo maar raak
een telefoonnummer opgeschreven:
131113. Maar een numeroloog zou er
misschien een "idiote" rangschikking
in vinden: 13.11.13: het gekkengetal
tussen twee ongeluksgetallen in. En
redeneren: je zit in de put, gaat dan
iets geks doen (de klachtentelefoon
man opbellen), en na het gesprek zit
je tóch weer in je ouwe put!
Pienter verzonnen, Rini!
Overigens: wie een tijdje numerologie
studeert, zal tegen wil en dank ge
troffen worden door de merkwaardige
symboliek van getallen en denken wat
de oude Romeinen dachten: "Habent
sua fata numeri": getallen hebben hun
noodlot. Maar als je dan denkt: ik heb
het systeem dóór en ga m'n leven er
voortaan lekker door laten sturen,
merk je na een poos dat er niets te
kiezen valt en dat ieder mens in het
leven toch wel zijn uitgemeten portie
krijgt! En dat zelfs magische getallen
dienbaar zijn aan het Lot. Jammer, ja?
Wat zouden wij het leven veel keuriger
uitkienen dan Onze Lieve Heer!
In Amerika is overigens Rini's idee al
in toepassing gebracht. Daar hebben
veel steden een telefoonnummer dat
je kan opbellen als je erg verlaten en
down bent, en dan hoor je een preek.
In Amerika is in elke hotelkamer een
bijbel en daar staat dat nummer soms
in opgeschreven. Wie dus in de bijbel
geen houvast vindt, kan dat nummer
opbellen. En is dan betoel uit de pe
narie. Of niet natuurlijkDaarom
stond eens in die bijbel onder het
"preeknummer" in een slordige poot
geschreven: "If you still feel lonesome,
call Lulu: 636.1234"
2
Voor de trouwe PASAR MALAM-be-
zoekers is Anneke geen onbekende.
Trouwens, haar naam heeft in de af
gelopen tien jaar zoveel bekendheid
gekregen, dat niemand haar optreden
op deze feestelijke Pasar Malam zal
willen missen.
Anneke werd op 7 juni 1942 in Ton-
dano op Noord Celebes geboren en
kwam acht jaar later naar Nederland,
waar zij op school in kontakt kwam
met Peter Koelewijn met wie zij al
gauw op schoolfeestjes ging optreden.
Toen steeds meer mensen onder de
indruk kwamen van haar zangstem,
bleek het niet moeilijk een carrière
als zangeres op te bouwen. Die car
rière is inmiddels bekroond met tal
rijke gouden platen en ongetwijfeld zal
Anneke (op de foto met oudste zoon
Steven) ook op de Pasar Malam en
kele van haar oude succesliedjes zin
gen.
TIENDE PASAR MALAM
26 t/m 29 juni 1968
HOUTRUST DEN HAAG
14
