RIJST
8
oooooooooooooooooooooooooooo
VERMAAT ZONEN
maandagochtend
kijkochtend
Ik ging er voor de tweede keer heen.
Na het eerste bezoek, ter kennisma
king was het al gauw: "kom eens wat
langer; kom eten, van je werk af hier
heen, hebben we een fijne lange
avond".
Het zilver blonk, het mooie tafellaken
lag te glanzen. Zij zat met een hoog
rode kleur, van het koken; hij, van de
borrel vooraf.
Het eten was lekker. Soep en de grote
schotel goed toebereid. Ik zag het le
peltje boven mijn bord liggen. Vla?
Voorzichtig dan, er rekening mee hou
den. En dus bedankte ik, voordat voor
de tweede maal werd opgeschept. De
gastheer en zijn vrouw namen nog
eens, overvloedig.
"Vind je het niet lekker?" vroeg zij.
"Heerlijk, Ina, maar zó'n groot eter ben
ik niet".
"Nou, maar ik heb een toetje, een tóé-
tje, daar zul je van smullen!"
De gastvrouw kwam de kamer binnen,
een blad in beide handen hoog ge
heven. Ze stond daar als een prieste
res.
"Het is een verrassing", zong ze, "je
bent toch uit Indië? Nou", het blad
daalde plechtstatig, "daar dan!"
Een prachtig kristallen schaal op een
rond zilveren blad. In die schaal
rijstepap, romigwit. "Met Bulgaarse
yoghurt, zó heerlijk!" De gastvrouw
glom van trots. "Goed dat jij nog een
plekje over hebt, schuif eens bij".
Verbijsterd keek ik naar de brei die
op mijn bord werd geschept. De lepel
maakte zuiggeluidjes.
"Heerlijk", prees de gastheer. "Lek
ker", wrong ik er moeizaam uit. De rijst
bleef griezelig in mijn mond rondhan
gen. Mijn tong zat me in de weg. Er
liepen muizen over mijn rug met heel
lange staarten. Ik zat weer op de stoep
van de achtergalerij, weggestuurd van
tafel, het gehate bord boeboer op m'n
schoot. Boeboer, die in mijn mond
bleef ronddwalen en die de weg niet
wist.
De muizen trokken hun staarten in en
verdwenen. Het bord was leeg, ge
lukkig. "Nee, Ina, dank je, niet meer;
het was heerlijk, maar ik zei je al, ik
ben geen groot eter".
De telefoon op kantoor rinkelde.
"Zeg, kun je vanavond? Ja? Kom dan
eten, goed? Tot straks dan".
Ze zou toch niet weer...? Nee, een
gast zet je niet twee keer hetzelfde
voor. En gerustgesteld ging ik op pad,
na kantoortijd. Het was er altijd zo
gezellig, na het eten.
En weer blonk het zilver, weer glansde
het tafellaken, weer zag ik het lepel
tje boven mijn bord. Ik deed een
schietgebedje: vanillevla, laat het in
vredesnaam vanille- of chocoladevla
zijn
"Het was de vorige keer wat machtig
hè, voor jou. Ik heb nu een luchtiger
toetje, hoor", zei Ina.
Het wasrijstepap met abrikozen
saus! De rijst was niet gaar. Zij proef
den het niet, ik télde de korrels.
"Wat zit je te muizen, vind je het niet
lekker?"
Ik schrok op. Kon ze dan die muizen
op mijn rug zien?
"Heerlijk", mompelde ik over de hon
derdste rijstkorrel heen. Muizen, mui
zen. Op, gelukkig, wat een opdracht!
De telefoon gaat weer.
Ik ben haar voor: "Nee, Ina, vanavond
ben ik bezet. O, was het dat niet?"
"Piet is op dienstreis, kan ik morgen
avond je flatje eens komen zien?"
vraagt ze. "Goed, kom dan eten". Ik
weet dat Ina dat verwacht, "Afgespro
ken".
Zal ik haar, de in Holland geborene,
aardappelpap met Bulgaarse yoghurt
of met abrikozensaus geven?
Ik geef een sinaasappel toe. Mis
schien, dat ik dan de volgende keer
bij haarNINA
Noot van Tjalie: in ontelbare gesprek
ken met lezers is mij opgevallen dat
zelden of nooit met plezier terugge
dacht wordt aan de toch wel vele bor
den rijstepap of havermout, die wij
vroeger in Indië gegeten hebben. Daar
entegen met extra veel plezier aan b.v.
boeboer kientjo of boeboer ketan hi-
tam, bij voorkeur uit de pientjoek! Of
aan de boeboer ajam of boeboer ikan
in de Chinese kamp. Rijstepap werd al
tijd automatisch geassocieerd met "na
si tim", en hoewel dat eigenlijk een
ziekenkostje was, dacht men er toch
met plezier aan, omdat het "weer nasi
tim mogen eten" altijd betekende dat
beterschap weer aangebroken was.
Oudere militairen van het KNIL bren
gen rijstepap meestal met misnoegen
in verband met zeer ernstig ziek zijn:
in het militaire hospitaal kregen pa-
tienten boeboer: men ging als men
lelijk ziek was, "de bobber in". Een
hospitaalsoldaat heette "bobberlap"!
Typisch is dat een echt Hollands meisje
als Nina (maar met haar hart verpand
aan Indië) rijstepap ook nog steeds
"niet luchten of zien kan", hoe heerlijk
ook opgemaakt!
Ze zijn nog steeds "in" deze cowboy-hats.
Dus hebben we ze dit jaar weer, rechtstreeks
uit Amerika. Mannelijk en praktisch anders
zou een cowboy ze niet dragen) beschermend
tegen de hete zon, bestand tegen elke nattig
heid want het materiaal is waterproof ge
maakt.
In wit, zwart en beige 20,
Toko TONG TONG PASAR MALAM
O
O
O
O
O
O
Q
O
O
O
O
O
O
O
O
LEZERS IN AMERIKA
Denkt U eraan dat voor zoekge
raakte of extra Tong Tong num
mers, U altijd terecht kunt bij
Marijke Steevensz,
12255 Allardstr., Norwalk,
California 90650
O
O
O
O
O
O
O
- O
O o
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Op hetzelfde adres kunt U ook
vele Nederlandse boeken bestel
len. Informeert U eens!
Vlugger en goedkoper dan
naar den Haag schrijven!
Juweliers - Horlogers
3x Oen Haag
THOMSONPLEIN 18
iiiiiniiiiiiuiiiiiiiiuiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiniiiiiiiiiniiiiiiiiiini
TOEZICHT op HUISWERK en J
BIJWERKEN
door bevoegd lerares op alle vakken
voor leerl. MULO - H.B.S. - GYMN. 1
Tarieven billijk.
Mevr. A. v. Eljsbergen
Querldostr. 82, Voorburg, Tel. 862581
iillllNllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINIIIIIItltltlllllIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllHi
Met NECTAR- ESSENCE
maakt U voordelig Uw Rozenstroop, sorbets, gebak en zeer fijne
likeuren I I
Vraag gratis receptenboekje bij Uw leverancier of rechtstreeks aan
Pharm. fabriek "Phytol" - Afd. Nectar essence
Wagenstraat 129 - Den Haag.
21
