De zwakke broeder j J. M. VAN EXEL's Hij kwam bij mij aan huis voor wat weet ik niet meer precies. Na zijn jas op een stoel te hebben gedeponeerd en ik hem een drink had geserveerd, viel zijn blik op een boek dat ik op tafel had liggen dat over Zd.-Amerika handelde. "Bent u daar ook geweest?" vroeg hij. Op mijn bevestigend ant woord ging hij verder, "Ik ook. Rot troep, hé daar!" Ik kon die mening niet direct met hem delen. "Ik zal u vertellen waarom", ging hij verder, "ik had een betrekking als chef bij een bedrijf en na drie en een half jaar dienst werd ik ontslagen, doordat bij de directiewisseling de nieuwe directeur een ander met mijn functie blij wilde maken. Hier in Hol land zou men met alle gerustheid zeg gen, dat als je drie jaar bij een zaak werkt dat je een betrekking hebt voor je leven. Én mocht je zonder geldige redenen worden ontslagen, dan kan je een protest indienen, maar daar! Waar wil je daar een protest indienen?" Ik vroeg hem wat zijn opleiding was en wat hij in Zd.Amerika verdiend had. "K.W.S." zei hij, "en ik was chef daar en verdiende ongeveer 1400 gulden. "Wel", zei Ik, "dat is een ingenieurs salaris hier. Dus dat was nog niet zo gek, dan nog betaalde u minder be lasting (10%) en kon relatief goedko per leven, geen winter, dus geen ver warming, geen winterkleding, geen koude te trotseren. Dat alles zou U hier zelfs niet voor één enkele week hebben kunnen presteren met die loonschalen hier. Dus op de keeper beschouwd heeft Zd.Amerika u nog niet zo slecht behandeld. U kon ong. 8000 gulden per jaar meer verdienen, dat is in 3'/2 jaar bijna 30.000 gulden welke C.A.O. biedt u dat? Welk pen sioen betaalt u dat? Dat u daar geen baan voor u leven gegarandeerd kreeg dat moet u op de koop toe nemen" Hij keek aandachtig in zijn glas en zei toen: "Nou ja, dat is misschien wel zo maar hoe of wat, ik ben toch blij dat ik hier in dit kikkerlandje zit. Hier is alles verzorgd. Je hebt een baan en je bent er zeker van, en alles wordt hier voor je geregeld." "Wat ten koste gaat van de dynamiek", zei ik, "je krijgt hier je pensioen, je A.O.W., alle sociale zekerheid, alles heel mooi, maar ten koste van de dynamische factor in de mens. Veiligheid van de wieg tot het graf. Heel goed, men rede neert: "We kunnen niet allemaal ster ke broers zijn, de zwakke broers moe ten ook leven en fatsoenlijk leven, la ten ze verzorgd worden". Het resultaat is dat iedereen maar zwakke broer wil zijn. "Dan word je verzorgd" en de sterke broer wordt met wantrouwen bekeken en nu zitten we tot onze knie- en in de modder. In Zd.Amerika moet je om je heen we ten te slaan om in leven te blijven, dus moet je dynamischer leven en krijg je de kans om dynamischer te leven (dat merkt u aan uw eigen geval), maar u bent ook onderhevig aan dynamiek, d.w.z. dat u uw baantje zo zonder meer kwijt kan raken. Desnoods na 25 jaar dienst, zo maar op straat! Maar dan niet getreurd; de volgende baan kan beter zijn en je hebt zo veel meer geld in handen". "Dat is waar", gaf hij toe, "in Zd.Amerika leef je meer als man, je moet durven te riskeren, je kan wor den wat je wilt, op elk moment. Alles hangt helemaal van je eigen inzicht af. Bijv...." En hij deed me het verhaal van een kennis die na veel geploeter in Zd. Amerika, zijn technisch baantje er aan gaf en zichzelf bombardeerde tot tuin architect, en na een goed jaar een nieuwe Packard kon kopen, "maar ja, dat lukt niet iedereen". De zwakke broeder Wally We plaatsen dit stukje met enige schroom, omdat we nog van vroeger herinneren dat er gemakkelijk ruzies en boze afzeggingen van komen. Het gaat om de controverse tussen een leven met zekerheid van de wieg tot het graf en het leven in b.v. de Ver. Staten of Brazilië waar géén zeker heden worden gegeven en men leven moet op eigen risico. Het heeft eigen lijk in de grond weinig te maken met systemen, maar met naturen. Er zijn nu eenmaal massa's mensen die gru wen van een tot aan de dood toe ge- effend leven, en andere massa's weer die "onzekerheid" onmenswaardig vin den. Over en weer nemen deze twee ui tersten elkaar op de korrel, zijn half en half jaloers op elkaar en half en half verachten ze elkaar. Tong Tong heeft( als élke samenleving) beide ca tegorieën in zijn gelederen. Daarom hopen we dat het hier niet tot ruziën komt, want daar komt geen eind aan! Het neeft o.i. geen zin om erover te twisten, want zoals we al zeiden: het zijn menselijke naturen, waar je dus niet aan ontkomt. Een typisch voorbeeld is een van onze oudste en sympathiekste abon nees, Rudolph. Die tien jaar geleden de militaire dienst verliet hoewel hij nog niet "pensioenrijp" was. Dat wil dus zeggen: een gegarandeerde zeker heid keerde hij de rug toe. Overigens ook al zoiets geks: dat het krijgsman schap nu een goede job voor het leven geworden is, terwijl oorspronkelijk sol daat zijn betekende: "Soenggoe mati, djadi orang serdadoe.Maar goed, Rudolph dook het leven van de "pré- man" in als volkomen zelfstandige: hij stichtte een kippenfarm in de Antillen, die hij van de grond af aan opbouwde (óók zijn eigen huis!) en bracht tot een flinke winstgevende zaak. Je zou zo zeggen: "Nou is-ie boven Jan en blijft tot zijn dood toe bij z'n kippen zitten, lekker als Godje-in-eigen-land- jeIMaar niks hoor! Het vorige jaar had Rudolph er genoeg van. Hij ver kocht zijn hele hebben en houën en is een restauratiebedrijf (Indonesische keuken) begonnen in Caracas, Vene zuela. Met alle risico's en onzeker heden van een nieuw bedrijf in een nieuw land met een vreemde taal, ze den en gebruiken. En dat doet Rudolph op zijn 57ste jaar, waarop "gewone mensen" al denken aan toenggoe ma ti...! Ja, tikt U maar op Uw voorhoofd en zeg gerust: "Dokdokken!" Want het gekke is, Rudolph zou het zelfde kunnen doen (al doet hij het niet; daar is hij veel te aardig voor): hij zou ook op z'n voorhoofd kunnen tikken en prevelen: "dokdokken" als hij denkt aan menig Hagenaar, die "lekker safe" is gaan zitten aan pak weg de Obrechtstraat en nooit meer iets radicaal nieuws in het leven pro beert. Natuur, natuur, Natuur! Wij mensen blijven allemaal "some how" natuurdieren. Sommige zijn en blijven trekvogel en andere huismus. Sommige willen als ficus terug naar de oetan, andere willen als kamer plantje in Holland blijven. Sommige zijn als parkiet huiskamerbewoner gewor den die zelfs praten kan, andere vlie gen als zwermen bètèts van gevaar naar gevaar. Er is geen WET, zelfs geen axioma waarmee de superioriteit van de een boven de andere aangetoond kan wor den. Ja zelfs de godsdiensten^ wijzen niet uit wie beter is. Maar waarom maken WIJ er dan eeuwig ruzie over en willen andere mensen onze eigen wetsopvatting voorschrijven? Hoeveel gelukkiger en rijker zou ons leven zijn als thuiszitter en uitvlieger (die ieder hun verdiensten hebben) bij elkaar zouden zitten om gedachten en ideeën uit te wisselen! Tong Tong pro beert het al zoooo lang... lUlllilllllllllllllilllllHllimillllllllllllllllllllUllllllllllllllUIIINIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlllHIIIIIHIIIIIIllHIIIIIIIIIIIIIIU, 1 Schoenhandel 1 alleen Reinkenstraat 29 m Den Haag - Tel. 33 21 17 j Specialist in exclusieve dames- j schoenen met hoge of lage hak in de allerkleinste maten. vanaf maat 32 j Interessante koopjes in onze zomer-opruiming. j miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiHiiiHiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiniiiiitiiiiiiHuiiiiiiiiiiiiiiï 10

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1968 | | pagina 10