Dertien Jaren
DE PASAR MAL AM
VAKANTIE
Met dit nummer gaat Tong Tong zijn
dertiende jaargang in.
'Adoeh! Onheluksnummer dese!"
roepen sommige lezers automatisch
uit. Zó zit de ongeluksreputatie van dit
getal er zelfs bij de nuchterst denken
de mensen in.
Maar een seconde later beseffen we
niet alleen dat we allemaal eens ook
13 jaar oud geworden zijn (en velen
onzer ettelijke malen dertien! 11), maar
dat het hele leven zich blijkbaar geen
lor schijnt aan te trekken van dit getal
13. Want ook al zóu het geladen zijn
met ongeluk, erdóór moeten we altijd!
Alle andere kranten om ons heen.
hebben hun 13de levensjaar gehad en
leven nóg. De meeste Nederlandse
kranten zijn intussen opgegroeid tot
ernstige of sterke volwassenen, ande
re zelfs tot oude kakehs. Tussen deze
volwassenen in is Tong Tong maar
"een kleine straatjongen". Reden voor
vele mensen om er geringschattend op
neer te kijken.
Maar pas als de Indischman op zijn
leven terugblikt, ontdekt hij dat zijn
eerste dertien levensjaren letterlijk
"tot aan de rand zijn volgepakt" met
onvergetelijke ervaringen. In deze
eerste jaren van ons leven beleefden
we onze kinderziekten en liepen we in
talloze avonturen letterlijk levensge
vaar. We behaalden weliswaar menige
triomf in kloppartijen en adoe lajan-
gans, maar aan de andere kant kregen
we ook (al dan niet verdiend) vaak
behoorlijk op ons bliksem.
Als we zo op de eerste dertien le
vensjaren van Tong Tong terugblikken,
merken we tot onze voldoening dat we
geleefd hebben als een "djago", niet
zoet en verborgen thuis, maar met
grote ondernemingslust op alle straten
en velden. Aan alle spelletjes hebben
we mee durven doen en we hebben
ons mannetje behoorlijk gestaan. En
we hebben vaak (verdiend of onver
diend) een pak op ons duvel gehad.
Daarbij hebben we onze ware aard
nooit willen verloochenen, noch ons
levensterreinen willen laten afnemen.
We speelden in de Europese stad,
maar ook in de kampong. En we had
den boezemvrienden onder zowel
blank als bruin. Dat heeft ons natuur
lijk in sommige kringen de reputatie
bezorgd van een "katjoeng" te zijn,
maar in ruil voor deze "reputatie" had
den we een onmetelijk en gevarieerd
levensterrein, dat ons alleen maar ster
ker en moediger gemaakt heeft, ruimer
van hart en wijder van oriëntering. We
zouden dit leven voor geen enkel an
der leven willen ruilen.
Maar ook al zouden we het willen,
we kónden niet anders zijn dan waar
voor we geboren zijn, immers? Als het
Onze Lieve Heer beliefd heeft 450 ja
ren lang kleine bruine djago's geboren
te laten worden, dan heeft Hij er zeker
een bedoeling mee gehad. Ook van het
bestaan van Tong Tong ligt een be
doeling ten grondslag, al zullen wij
die bedoeling misschien nooit begrij
pen.
De na-drukte van de Pasar Malam plus vakanties maken dat wij niet
in staat zijn tijdig een behoorlijk overzicht van de laatste Pasar Malam
op te brengen. In diverse komende nummers zullen aparte aspecten
rustig onder de loupe worden genomen.
Eén ding mag U wel weten. Het bezoekersaantal heeft dit jaar (het
tweede lustrum) een record geboekt. Niet minder dan 45.000 gasten
(waaronder dit jaar voor het eerst vele duizenden Hollanders die Indië
nooit zagen!) zijn naar de Houtrusthallen getogen.
De Pasar Malam groeit, maar helaas de Houtrusthallen niet. Een
hopeloos tekort aan parkeerruimte, aan voldoende toiletten en een
volslagen ongeschikte ventilatie hebben ons lelijk dwars gezeten Hoe
komen we daar uit?!
Eén geste, die óns bijzonder getroffen heeft, maar aan de massa's
van tienduizenden natuurlijk ontgaan is, willen we hier nog even ver
melden. De enige twee bloemstukken die we bij de opening van deze
Tweede Lustrum Pasar Malam ontvingen, kwamen uitIndonesië!
Eén van een heel goede sobat, Dr. Soetjahjo (gerbera's "onze" Indische
bloemen!) en één van de GIKI, die zoals men weet de voortzetting in
Indonesië is van het oude IEV. Met een schok kwamen hiermee "onze
culturele en sociale erflaters" tot leven!
Want bij elk groeiend succes van de Pasar Malam (en hoe vér ook
deze Pasar Malam assimileren mag), één ding mogen wij nooit vergeten:
dat het onze Indonesische vrienden waren en het harde werken van
het IEV, die tientallen jaren, ja eeuwen terug de basis legden voor
dit werk. Onze "Bapaks" in Indonesië leven mee met ons succes en
meenden bij de opening van deze Pasar Malam niet te mogen ont
breken met een tanda mata waarin een Poekoel Teroes besloten
ligt tot in lengte van dagen, hóe ver we ook van huis zijn
TERIMA KASIH SERIBU KALI, SAUDARA-SAUDARA I
We willen niemands vakantie-
plezier bederven, maar evenals
alle grote en kleine bedrijven die
dóór moeten draaien, weten we
zo zoetjes aan wel uit ervaring
dat er straks weer mankementen
zullen komen. Heel Holland gaat
naar buiten, dus ook personeel
van drukkerijen en zetterijen, ex
peditie, post en natuurlijk ook
i ong 1 ong zelf. Hoe pienter je
de vakantie-verloven ook inpikt,
stagnaties ZULLEN er komen!
Verlies de moed niet en wordt
niet te gauw boos als Tong Tong
te laat verschijnt of misschien
zelfs met een heel nummer uit
moet vallen. Tjalie zelf gaat niet
met vakantie en houdt de zaak
zo goed mogelijk aan het rollen.
En misschien loopt alles tóch wel
goed. We doen in elk geval
200% ons best. Okay? Poekoel
Teroes dus maar!
We leven maar dóór zoals we zijn.
Vol zelfvertrouwen, met een rustig ge
weten, en met een eigen en originele
daadkracht. Net zoals élk mens van
dertien levensjaren doet. Zo lang het
ons toegestaan wordt. Dankbaar voor
dit 13-jarige Tong Tong-leven, zoals we
uaimoaar gebleven zijn voor ons vono
mensenleven in het Goede Oude Indië.
En even onvervaard als al deze jaren
achter ons roepen we op deze ver
jaardag uitdagend: "Hidoepl", "Mad-
joe!" en "Poekoel Teroes!" T.R.
Zoals onze oudere abonnees reeds
weten, staat hier in Chinese karakters
Tong Tong. Natuurlijk kent de Chinese
cultuur de tongtong niet. Maar Tong
betekent in het Chinees: Oost. En hier
staat dus Oost Oost! Nadrukkelijker
kan het niet! Vastberaden blijft ons
Indische oog op het Oosten gericht,
omdat alle eeuwen door de westerse
culturen hun basiswaarden uit het
Oosten gehaald hebben. En het in de
toekomst zullen blijven doen! Onze
Tong Tong zegt niet alleen "toeloeng
menoeloeng" maar ook: vergeet het
Oosten nooit!
O.B.K.
In Tong Tong No. 24 van 30 juni
namen wij een stukje^ op, getiteld "De
Stem", geschreven door O.B.K. Helaas
is ons ontgaan dat op de copy naam
en adres van de inzender(ster) ontbra
ken en nu is er correspondentie voor
hem (haar). Please, stuur ons even een
kabartje!
3
