BIJ DE VOORPLAAT VAN HIER EN GUNDER toirnf foifil WHEN WE WERE YOUNG ...and strong and daring! Geen recht geaarde Indo (en menige Totok) zal deze foto kunnen bekijken zonder een schok van emotie. Ja! Dit was ons onvervalste honderd procent Indische leven, zoals geen enkele andere sa menleving ter wereld in zó'n omvang en intensiteit gekend heeft als wij. Dit was HET ideaal: een paar goede jachtgeweren en een motorfiets. De motorfiets niet om ermee te patsen of toertjes te maken, maar om ermee te kunnen doordringen in de verste, wild ste jachtterreinen: alle transport altijd "een vrijkaartje naar de jungle", onge acht of het maar een ouwe, roestige Fongers was of een ouwe BSA "tèng- goeling" (motorfiets met cylindervor- mige tank), een gammele T-Ford of een fonkelnieuwe Opel Admiral, maar altijd om te "srobot" de stad uit. Vér van "die stomme school" vandaan, of het saaie ambtenaarsleven of het jachtige particuliere bestaan. Ja, zelfs vér van de asfaltwegen af, de ongebaande we gen op, eerst de verste ondernemings wegen en dan de woeste landen daar achter. Geen rit was te zwaar, geen ver moeienis te groot. Geen zacht hotel bed, maar een bale-bale of een cikar in een kamponghut of veel minder nog. Geen luxe maaltijden, maar pas ge- toemboekte rijst, sambal, lallap. Geen comfort, maar muskieten, bloedzuigers, verzengende hitte of hoge-bergen-kou en natheid en modder. Analfabeten als boezemvrienden en boslopers als ka meraden. Geen aanstellerige touristen- pakjes, maar khaki, Garoet B (solda ten-groen), puttees. En de enerverende geuren van stof, alang-alang, hout, ijzer, leer, kruit, zweet. Saaaü! Madjoeü! O mijn God, geen meneer zijn, geen erudiet, geen cultureel, maar Ezau zelf! Nimrod! De eerste en eeuwige jagende Mens! Na de jacht, de moor dende rit terug naar de stad; kilome ters en kilometers "ranselen" door hit te en stof, bochten "blazen" in een roekeloze "hang", eindeloze rechte stukken (tussen voorbij ratelende asembomen) doorstormen als een ra zend everzwijn..en dan het kalm bin nenrijden van de thuisstad, 25 km p.u., na-ontsteking, bam - bam - bam - bam - bam. Ooi! Ouwe sobats! Onze levensjacht is voorbij. Nu rijden we ons laatste stukje. Kalm, lo! Na-ontsteking lo! Het was een GOEDE iacht. Een HART STIKKE GOEDE. ONOVERTREFBARE, ONVERGETELIJKE iacht. En nu (met een glas tjendol) "Proost!!" T.R (Zie nadere bijzonderheden elders in dit nummer in het stukje "Op jacht"). LOFTROMPET VOOR DE HANDEL "...mogen wij toch wel veronderstel len dat in elk geval onder culturele Nederlanders meer begrip is ge groeid van de Indische groep. "The man in the street" heeft te veel be- staanszorgen en daarnaast te veel geijkte ontspanning om met wat meer ernst de opname van een half millioen Indischgasten in het Neder landse volk te omvatten." L. B. Groenewegen Neen, ook (en misschien wel: juist!) de "culturele" Nederlander heeft nog steeds weinig benul van de Ind. groe pen en zijn background. De studeren de of "kunstbedrijvende" Nederlander zit vaak tot over zijn oren in allerlei culturele, politieke en sociale proble men, waarin over het algemeen de In dischman zich zelden beweegt. Zodat ook persoonlijke kennismaking tussen Nederlanders en Indischgasten op "cultureel niveau" practisch niet be staat. Juist ook de beter gestudeerden zitten meestal muurvast in "boeken kennis": verouderde inzichten in de "koloniale erfenis". De enige Nederlandse volksgroep die de Indische groep en zijn mogelijk heden direct begrepen, goed gepeild en opgenomen heeft, is vreemd ge noeg de groep van handelaren en industriëlen. Van de grootste concerns af (Albert Heyn, van Nelle en andere voedingsmiddelenbedrijven) tot de kleinste straathandelaars toe (cafeta ria's, marktventers) hebben handelaren geen moment gekletst over koloniaal of heimwee, maar hebben onderzocht, gefabriceerd en verkocht: loempia's en satee's, nasi goreng in blik, Indische kruiden en rijsttafelgerechten en voor millioenen en millioenen guldens geris keerd en met succes winstgevend ge maakt Conimex en Lucullus leveren over de hele wereld, ontelbare kleine fabriekjes produceren kroepoek, tao- geh en tahoe. ALLE restaurants (tot zelfs de chiqueste) serveren rijsttafel. Door eten, niet door politieke of cul turele ideologieën leert het Nederland se volk Indië kennen! Het zal deze zelfde categorie van handelaren en industriëlen zijn, die ook andere Indische mogelijkheden zal ont dekken en in omloop brengen. Op het gebied van "Indische lectuur" verko pen Indische kookboeken enorm veel beter dan b.v. literaire werken. Een indirect bewijs dat cultureel Nederland geen spat begrip heeft van wat In disch is Sociologen bestuderen non steeds ijverig raciale verhoudingen in Amerika, Haiti en Afrika, maar naar de (immers rustige en ongevaarlijke) In dische groep kijkt niemand om. Evenals 350 jaren geleden zal de handelaar Indië naar Europa brengen, niet het volk en niet de geleerde. BETER "Tong Tong wordt steeds beter, Tja- lie. Ga zo door!" A. Maurenbrecher "Elke oplettende lezer zal moeten vaststellen dat Tong Tong steeds be ter wordt. Toch weet ik niet of ik erom moet lachen of huilen. Want zoals met alles: kwaliteitsverbete ring betekent dat er steeds minder mensen zullen zijn die er begrip voor hebben. Dus veroorzaakt achteruit gang. Dat is toch met alles zo in deze wereld die steeds materialisti- scher en kleinburgerlijker wordt?" W. R. Simons A. Als Tong Tong beter wordt, komt dit heel eenvoudig omdat wij allen ou der worden, meer drogbeelden in deze beschaving doorzien en dus meer en meer inkeren tot zuiverder en abso- luter waarden. Maar Tong Tong is nog steeds dezelfde "Boeng" van tien iaar terug, hoor! Dat wil zeggen Indisch in hart en nieren. B. De abonnee-stand blijft stabiel. D.w.z. we verliezen natuurlijk doorlo pend abonnees door sterfte of omdat men een abonnement onmogelijk lan ger kan betalen. Maar op een onver klaarbare manier (want we maken ner gens reclame) krijgen we ook steeds nieuwe abonnees erbij. Zeker is dus dat we abonneewinst te danken hebben aan onze lezers. Maar hoe ze het doen en waarom hun kennissen nu meer naar ze luisteren dan vroeger, weten we niet. Leer deze les: niet wij, maar U maakt dat Tong Tong langer leeft. ONAFH. IND. TIJDSCHR. 13e JAARG. No. 2 Pr. Mauritsl. 36, Den Haag - Telegramadres: Tong Tong DenHaag - Tel. 070-54.55.00/54.55.01 - Giro 6685 Uitgave: Publ. en Handel Mij Tong Tong N.V. Directie en Hoofdredactie: Tjalie Robinson. Verschijnt de 15de en 30ste van Iedere maand. Prijs per nummer f 0,90. Abt. Nederl.: kwart, f 4,50; halfj. f 9.— Jaar f 18,—. Abt. Europa: jaar f 23,—. Abt. buiten!, (p. jaar en p. luchtp.): Australië en Nw. Zeeland f 63,Indonesië 58,Z.-Afrika en Z.-Amerika f 48.—; Canada en V.S. f 39,—; Suriname en Antillen f 33,—; Abt. bultenl. (p. jaar en p. zeepost): voor alle landen f 28, ZOEKT OP BASIS VAN DE NUTTIGE ERVARIN GEN IN DE GORDEL VAN SMARAGD NIEUWE INTERESSEN IN NEDERLAND TE WEKKEN VOOR DE TROPENGORDEL. De directie behoudt zich het recht voor hen die schadelijk geacht worden voor het welzijn van Tong Tong als abonnee te weigeren of af te voeren. ALLE ABONNEMENTSGELDEN ZIJN BIJ VOORUITBETALING VERSCHULDIGD. ADVERTENTIES KUNNEN ZONDER OPGAAF VAN REDENEN GEWEIGERD WORDEN 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1968 | | pagina 2