v VOOR INDISCHE GOUDEN SIERADEN ER.KJLE JUWELIER, SPUI 167a - DEN HAAG TELEFOON 070-60 48 85 Boekhandel TONG TONG de familie" en in deze merkwaardige bestaansvorm "assimileerde" ze in het Nieuwe Leven. Wie ter wereld zal ooit voelen wat assimilanten voelen? Wat het betekent een steeds mooier vreemd huis op te bouwen op de steeds meer verbrok kelende ruines van het oude en dier bare? Terugkeer zou nooit meer mogelijk zijn. Noch zou een volkomen geslaagde assimilatie ooit mogelijk worden. Maar het land van haar jeugd had ze nog altijd om zich heen. De klapper bomen, de roep van de koopman op straat, dezelfde stemmen van zovele vogels en insecten. Indische huizen, moet je weten, zijn eigenlijk een voort zetting van het vrije land. Het Land kwam over open erven en door open ramen en deuren altijd binnen. En als de kinderen en klein kinderen uit wa ren, naar hun amusements- of werk- wereld, was Tjang toch wel tevreden en gelukkig, mijmerend op de open achtergalerij, af en toe keuvelend met de bedienden, haar volk. Maar hoe lang nog? Toen de band verbroken werd tus sen haar volk en het volk der Blanda's, ging ze met haar kinderen mee. Deels om ze te blijven hoeden, deels omdat terugkeer naar haar doesoen immers niet meer mogelijk was? In het Hollandse huis ging niet al leen de aanblik van haar eigen wereld voorgoed verloren, maar zelfs de hele nieuwe wereld. En van de jeugddroom van TWEE we relden was niets meer overgebleven. Haar hele wereld was nu de kleinste die een vrouw zich indenken kan: echtgenote te zijn voor haar man, Ma voor de kinderen en Tjang voor de tjoetjoeks. Tjang bleef thuis. De stra ten waren toch altijd koud en nat. En levenloos zonder toekang djoewalans, de jolige roep van het katjongverko- pertje, het belletje van de toekang ès en zoveel andere boeiende levensver schijnselen van toen froeher. Ook was het uitgaan met een zware jas over haar luchtige sarong-kebaja zo leuk niet. En thuis? Het bezig zijn met sapoe lidi in de tuin (isterniet tuin) en sapoe doek in de kamers was voorbij. Hier regeerde de stofzuiger. Roti en ken- tang drongen onweerstaanbaar de keu ken in. Het was verbazingwekkend hoeveel "nooit-meers" er in dit nieuwe leven waren. Gek was ook dat haar man, die nota bene een echte Totok was, meer klaagde dar, zij; triester was dan zij. Hij ging veel gauwer dood. Toen had Tjang alleen r.og maar haar kinderen en kleinkinderen. Voor wie ze op een merkwaardige wjjze steeds meer ging betekenen. En heus niet alleen omdat ze zó verrukkel'ik bebotok of oesih kon maken, dat fa milie van wijd en zijd graag een zon- dagje kwamen eten. Ze was ook iets liefs en origineels geworden, zo ong°- veer als een glatik in een chroomnik kelen kooi in een Hollandse huiskamer. Of een ficus zo gij wilt. Door haar on gewoonheid rustgevend en verkwik kend. Door haar onverstoorbaarheid een baken van tijdloze oosterse wijs gerigheid, waar diep binnenin élke westerling, hoe modern ook, toch naar zoekt. En toch deed ze eigenlijk niets in huis. Ze ruimde maar wat op hier en daar. En stofte wat af. En luisterde toe. Aan al die gesprekken over op windende moderne gebeurtenissen nam ze geen deel. Ze veroordeelde niets. Maar haar huisgenoten voelden b.v. aan welke TV-uitzendingen onzedelijk waren en zetten het toestel dan af. Of Tjang ging uit zichzelf op haar kamer tje zitten. Daar zat ze trouwens steeds vaker. Bij haar Aladin-kacheltje. Doodstil in haar stoel met een vestje losjes om haar schouders. En bij deze Wonder lamp van Aladin kwamen haar kinder jaren weer terug: het kampongpad af dalend naar de kali, het zwatelend0 bamboebos, het bedaarde borrelen van de pantjoeran, het zingende gebed uit de langgar aan de overkant, de bitter- lieflijke geur van de loentas, de verre zangerige roep van de goelali verko per, het snorren van het windvaantje boven het atappen dak van Oemar. Ze sprak er nooit over. Dit waren de onzegbare dingen immers? Ze is ook plotseling heengegaan. Zittend in haar stoel. Rechtop, de wereld die zo genadig en ongenadig voor haar geweest was, moedig in de ogen kijkend tot de laatste seconde. Honderden tjangs zijn zo of onge veer zo gestorven in Nederland. En Amerika. En Australië. Behalve hun diep getroffen naaste familie heeft nie mand het gemerkt. En ook al zou men het gemerkt hebben, wie zou die "tjang" toch geweest zijn? WAT zou zij geweest zijn? Ja, ze was inderdaad Niets. Hoe boordevol menselijkheid kan het Niets soms zijn. nietwaar? T.R. Wie kan Mevr. H. M. Stekkinger, Pr. Hendrikstr. 12, Oost Souburg, Zeeland helpen aan CORRESPONDENTIE ADRESSEN in ISRAëL? Correspondentie liefst te voeren in het Nederlands, indien nodig ook in Engels, Frans of Duits. DE VLUGSTE MANIER van bestellen bij Tong Tong: be stelling op de giro schrijven, giro zenden naar Tong Tong, Prins Ma^ritslaan 36, Den Haag. Dus NIET 'n de girobus doen, duurt soms 4 dagen voor wij de giro ontvangen Wij v zenden uw bestelling direct na ontvangst van uw giro, incasseren komt later. Op deze manier kunt u de barang binnen 3 dagen thuis hebben naar: 22 Kt en 24 kt gouden Schakel-armbanden Slang-armbanden Krintjing-armbanden Colliers van 7-100 gram Briljant rir.gen Briljant hangers Briljant oorknopjes Kabaja speldjes Haarspelden Trouwringen ABRAHAM EXODUS - Het land van bij ons buiten 10, Nahak (beperkte voorraad) f 1,50 f 0,30 porto H. J. FRIEDERICY - De laatste generaal 2,25 0,35 porto De eerste etappe 8,90 0,60 porto A. ALBERTS - Namen noemen 7,90 0,75 porto D. VAN DER MEULEN - Ik stond erbij 8,90 0,80 porto MOCHTAR LUBIS - Schemer over Djakarta f 8,90 0,80 porto MARIA DERMOUT - Nog pas gisteren 2,25 0,30 porto Donker van uiterlijk 8,90 0,60 porto De sirenen 8,90 0,60 porto De tienduizend dingen 2,25 f 0,30 porto De juwelen haarkam (beperkte voorraad) 6,90 0,60 porto E. BRETON DE NIJS - Vergeelde portretten f 2,25 f 0,30 porto R. NIEUWENHUYS - Bij het scheiden van de markt 2,25 f 0,35 porto Tussen twee vaderlanden f 6,90 0,40 porto JAMES MOSSMAN - Opstand in het paradijs (beperkte vooraad) f 6,f 0,80 porto BASUKI GUNAWAN - Kudeta, staatsgreep in Djakarta f 13,50 7

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Tong Tong | 1968 | | pagina 7