restaurant
wijnands v/h cecü
J. M. VAN EXEL's
pré watra' van. Ik leidde daaruit af:
gepeperde soep. Want pépré is peper
en watra is water. Er komt nl. één tot
meerdere madam sjenèt in het gerecht.
De kwi-kwi is geen rivier- maar swamp-
vis. Het vlees dat naar kip smaakt, is
een zeer geliefkoosde lekkernij en vrij
duur als het visseizoen hiervoor open
is. Overtreding van het verbod bete
kent honderd gulden boete plus zes
maanden nor. Toch laat m.i. de be
scherming van deze bijzondere vis
door de overheid veel te wensen over.
Via illegale relaties is het hele jaar
door aan deze vis zowel als de kuit
te komen.
Om nog even verder over vis te
praten: de koebi-vis levert de hier zo
zeer gezochte 'koebi-steentjes'; twee
uit elke vis. Het zijn de evenwichts-
steentjes van het beest en ze zitten
in de kop. De steentjes zijn bizar ge
vormd en hebben een melkwitte kleur.
Men maakt er al dan niet in goud ge
zet, manchetknopen uit of oorclips,
ringsteen of medaillon.
Een andere vis die al indruk op me
maakte sinds ik er op mijn twaalfde
jaar over las in de boeken van Brehm,
is de zozeer gevreesde en beruchte
piranha (spr.uit piranja) of zoals ze hier
heten de piring. (Sommigen zeggen
pirèng). Alles wat Brehm vertelde over
deze vis, wordt hier gestaafd door lui
die ze van nabij of aan de lijve mee
maakten. De piring is qua bloeddorst
erger dan de tijgerhaai. Ze worden be
slist niet groter dan een centimeter of
twintig, vijfentwintig. Maar door hun
taktiek om in scholen te opereren zo
wel door de bouw van hun gebit, kre
gen ze de beruchte faam.
Het rrioet waar zijn dat een ruiter
binnen tien minuten tot op 't bot wordt
schoongevreten door een school pi-
rings (dus man én paard). Het moet
waar zijn dat degeen die zo achteloos
zijn hand buiten boord op de rivier of
zelfs zittend aan de waterkant in het
water steekt, een paar vingers moet
missen, zo niet de hele hand. Er lopen
genoeg dieren in de nabijheid van de
rivieren, uit wiens snoet een stuk is
gehapt tijdens het lessen van hun
dorst.
Mijn man was met onze schoonzoon
en enkele vrienden naar de Brokopon-
do gegaan, het stuwmeer van Prof.Dr.
van Blommestein. Ze zoqden er gaan
vissen. Na een hele dag te zijn wegge
weest, kwamen ze tegen half tien 's
avonds thuis met zegge en schrijve
één vis de piring. Het diertje was niet
groter dan 18'/2 cm, gemeten van het
uiterste puntje van de staart en dito
kop. Zij en haar soortgenoten hadden
er schuld aan dat de mannen niet met
vis, veel vis thuiskwamen. Want waar
een school pirings is, hoef je beslist
niet meer te vissen daar alle water
bewoners op de vlucht zijn geslagen.
Iets wat de heren eerst die dag had
den geleerd. Het diertje heb ik zo
nauwkeurig mogelijk nagetekend. Met
het voorbeeld vlak voor mijn neus en
de liniaal erbij. Later heb ik de kop
uitgekookt en het gebit eruit gelicht.
De bovenkaak met de rij zaagtanden,
bestaat uit twee delen en is even klei
ner dan de onderkaak die wel uit één
stuk bestaat. De bovenkaak past pre
cies in de onderkaak, waarbij de naar
achteren hellende tanden vlak langs
elkaar gaan als de benen van een
schaar. Elk paar boven- en ondertand
vormt a.h.w. een schaar op zichzelf;
ze zijn vlijmscherp. Het vlees van de
piring is wel eetbaar maar niet gelust
wegens erg veel en zeer fijne graten.
Tot zover over vissen.
GOLF VAN BISCAYE, MAART 1947
Het ms. "Oranje" van de Stoomvaart
Mij: "Nederland" is met een 800 pas
sagiers op weg van ons voormalig
Ned. Indië naar Holland. Nog enkele
dagen en voor velen zal het wederzien
in Holland nè de oorlogsjaren van fa
milieleden en bekenden uiterst belang
rijk zijn. Leemten door overlijden, ge
boorten en wat al niet meer zal dit
weerzien in zekere banen leiden.
We naderen de Golf van Biscaye. De
voorzorgsmaatregelen van het schip
hebben er reeds op gewezen, dat men
(en daar bedoel ik mede de scheeps-
leiding) slecht weer verwacht. Wie
trekt er zich wat van aan? Over enkele
dagen en nog wel de dag voor Pasen
zijn we in Amsterdam, zijn we bij fami
lie en vrienden die wij in zo vele jaren
niet meer hebben gezien. Laat het
slechte weer maar komen, we lusten
het "rauw".
's Morgens 11 uur Rooksalon. Het
schip gaat geweldig te keer. Op het
promonadedek staande kijk je door de
ruiten tegen geweldig hoge golven op.
De spanning houdt je vast, neemt de
boeg de golf of snijdt de boeg er door
heen? In het laatste geval stort zich
een geweldige massa water over het
voorschip.
In de rooksalon hebben zich enkele
passagiers genesteld, ik zou haast zeg
gen verschanst, want je moet van goe
den huize komen om bij al die slinge
ringen en steigeringen van het schip,
vaak tegelijk in je stoel te blijven zit
ten.
Bang? Nee, niemand is bang, of nie
mand wil het weten.
"Zullen we een kaartje leggen", zegt
er één.
"Okay!" Het kaartje wordt gelegd,
d.w.z. dat kaartje leggen duurt niet
lang, want de kaarten blijven niet op
tafel liggen.
HOLLANDSE en INDISCHE KEUKEN
Hoogstr. 12 - Den Haag - Tel. 600712
Dir. M. W IJ N A N D S
v/h Grand Hotel, Makassar
Schoenhandel
alleen Reinkenstraat 29
Den Haag - Tel. 33 21 17
Specialist in exclusieve dames
schoenen met hoge of lage hak
in de allerkleinste maten.
vanaf maat 32
Stevige kinderschoenen voor
het nieuwe schooljaar. j
lllllllllllimilllHUMIIIIU
Dan maar naar buiten kijken. Machtig
gezicht dat golvengeweld.
Plotseling een ontzettende "haal".
Slingering en stampen tegelijk, maar
zo erg dat je denkt: "Komt het schip
nog wel overeind?"
Het kwam overeind, maar een zware
tol moest hiervoor worden betaald.
Wat was er gebeurd?
Een hofmeesteres was door de dienst
gang van het middenschip naar achter
gelopen. Zij moest daarbij een kleine
opening passeren van circa 2 meter
lang en in gebogen vorm 11/2 meter
hoog. Net toen zij passeerde "spoeg"
een zeetje binnen tussen scheepswand
en een waterleiding. Op haar geroep
kwam een hofmeester te hulp, die ech
ter geen kans zag haar te bevrijden.
Ter vermindering van de pijn die de
hofmeesteres leed haalde hij de ver
pleegster erbij. Deze kwam onmiddel
lijk ter assistentie. Inmiddels was,
waarschijnlijk (want dat weet ik na
tuurlijk niet) ook het gezag gewaar
schuwd, die de 4e officier naar bene
den stuurde.
Met z'n vieren op de onheilsplaats
zijnde slaat wederom een zeetje naar
binnen en het gordijn valt, hofmeeste
res, hofmeester en verpleegster weg,
dood, gewoon weg in zee, de 4e of
ficier met verpletterde schedel dood
tegen de scheepswand.
Zo kan de golf van Biscaye zijn, wreed,
onnoemelijk wreed. Deze Golf is net
als een roofdier dat loert op zijn prooi.
Ik ben net terug van enkele reizen
waarbij ik de Golf passeerde. Drie
malen was het gelijk een spiegel zo
glad, de laatste maal kwamen wij van
af de Middellandse Zee de Golf bin
nen en daar begon het, echter voor
het roofdier net te laat, want bij kaap
Finisterre passeerden we een gesleep
te boortoren die de Golf juist gepas
seerd had. Wat een wanbof voor de
beruchte golf! Klaasje Sevenster
ALLEEN DEZE DRIE.
Er is een heel oude Oosterse wijs
heid die zegt: "Alleen deze drie haas
ten zich niet: God, de Natuur en oude
mensen."
Misschien daarom leven deze drie
niet in een cultuur, die als maar haast
heeft, haast, haast. Omdat "Time is
money!"...
10
